Rough! 🔞(Completed)

10🔞

တဖွားဖွားကျနေတဲ့ရေပန်းအောက်မှာ ရှောင်ကျန့်မျက်လုံးအစုံကိုမှိတ်ထားပြီး မျက်ရည်တွေကရေတွေနဲ့အတူ စီးဆင်း နေတယ်...

*မိဘတွေလုပ်ကြံခံရပြီး တစ်ယောက်ထဲရပ်တည်နေရတာဘယ်လောက်ပင်ပန်းလဲ လူအများ‌သန်မာတယ်လို့ထင်နေတဲ့ကျွန်တော်က ဒီလိုမျိုးမျက်ရည်ကိုတိတ်တဆိတ်ကျလေ့ရှိတယ် ကျွန်တော့မျက်ရည်နဲ့ နာကျင်မှုတွေကိုမြင်ချင်နေတဲ့သူ အများပြားရှိတယ်....ရင့်ကျက်တယ်ထင်‌ေနကြတဲ့ ကျွန်တော်က တစ်ကယ်တော့ရင့်ကျက်နေတာ မဟုတ်ပါဘူးဟန်ဆောင်ကောင်းနေတာ ကျွန်တော်ကရင့်ကျက်ချင်ဟန်ဆောင်နေတာ*

ရှောင်ကျန့်ရေချိုးပြီးပြန်ထွက်လာတော့ ရိပေါ်ကအခန်းထဲဝင်လာတယ်...

"မောင် ပြန်လာပြီလား စာမေးပွဲနီးပြီဆိုတော့ ပင်ပန်းနေပြီလား"

"မပင်ပန်းပါဘူး honey ငိုထားတာလား"

ရှောင်ကျန့် ဟက်ကနဲပြုံးလိုက်တယ်...

"မောင်က ငါငိုတာမြင်ချင်လား"

"ဘာ တွေပြောနေတာလဲ honey နေမကောင်းဘူးလား"

"ကောင်းတယ် မောင်စောသားပဲ မောင့်ကိုစောင့်နေတာ"

အနားကိုကပ်ပြီး ပါးလေးကိုနမ်းတော့ မောင်ကခါးလေးကိုဖက်ပြီးပြန်နမ်းတယ်...
တပတ်လေးတစ်ထည်ပဲပတ်ထားတာကြောင့် မောင်ကအသာယာပဲဆွဲချွတ်လိုက်တယ်.မောင့်ရဲ့နုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကိုလွမ်းဆွတ်စွာအမြတ်တနိုးနမ်းနေလိုက်မိတယ်...

"Honey တစ်ခုခုဖြစ်နေတယ်မဟုတ်လား"

သူခေါင်းလေးငုံ့ကာ ခါလိုက်တယ်.

မောင့်ကို ကုတင်ပေါ်မှာထိုင်စေလျက် အပေါ်ကနေခွထိုင်ကာ နုတ်ခမ်းလေးတွေကိုနမ်းလိုက်တော့ မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီးအနမ်းတွေကိုခံယူရင်း လက်တွေကကျောပြင်လေးတွေကိုပွတ်သတ်ပေးနေတယ်...ပုခုံးလေးတွေကိုမှီကာ အားပြုရင်းမောင့်အရာလေးပေါ်ဖြေးဖြေးလေးထိုင်ချလိုက်တော့ မောင်ကတင်ပါးလေးတွေကိုဆုပ်လာပြီး ညည်းတယ်....

"ဟ ဟန်နီ အ့"

ရှောင်ကျန့်က ရိပေါ်ပုခုံးလေးကိုမှီပြီးဖြေးဖြေးချင်းလှုပ်ရှားတယ် ရိပေါ်ကလှုပ်ရှားရပိုမိုလွယ်ကူစေရန် တင်ပါးလေးတွေကိုမမပေးနေတယ်..