თეჰიონმა კარები დაკეტა და ჯონკუკისკენ შეტრიალდა. როცა დაინახა რომ ჯონკუკი ტიროდა ისევ მის წინ დაჯდა
-ჰეი ქუქი ნუ ტური რა
თეჰიონი ჯონკუკს ჩაეხუტა
-მე არ შემიძლია თავიდან არ ამოდის. ვცდილობ მაგრამ ვეჭვიანობ ძალიან ვეჭვიანობ
თეჰიონი წამოიწია და ჯონკუკს ცრემლები მოწმინდა
-ჯონკუკ დამშვიდდი
ჯონკუკს ტირილისგან ყბა უკანკალრბდა
-ჯონკუკ დამშვიდდი და შემომხედე
ჯონკუკი თეჰიონს უყურებს. თეჰიონი სახეზე ხელს კიდებს და კოცნის. ხელებს კისერზე ანაცვლებს და კოცნას აღრმავებს. როცა გრძნობს რომ ჰაერი აღარ ყოფნის შორდება
-ჯონკუკ მთლიანად შენი ვარ, სხვა არავისი. მარტო შენი ვარ
-გთხოვ არავის მისცე უფლება რომ ისე შეგეხონ როგორც ამას მე ვაკეთებ. მე გთხოვ
-თხოვნა არ გჭირდება. მე მარტო შენ მჭირდები
-მე მართლა ძალიან მიყვარხარ და გთხოვ არ მომცე იმის მიზეზი რომ ეს შევწყვიტო. მართლა ძალიან მიყვარხარ
-მეც მიყვარხარ
თეჰიონი ჯონკუკს ეხუტება
-მაპატიე ჯონკუკ მე მართლა არ მქონდა სხვა გზა. ჯიმინი უბრალოდ მეგობარია
-გავიგე, დავივიწყოთ ეს თემა
-კარგი
-და ხო მაპატიე როცა სამაჯური მოვიხსენი მე უბრალოდ გაბრაზებული ვიყავი და ის სიტყვებიც არ უნდა მეთქვა, უბრალიდ ბევრი ემოცია ვიგრძენი ერთად და
-ჯონკუკ არაუშავს.
-უშავს
-კარგი მართალი ხარ უშავს, რაც არ უნდა ვიჩხუბოთ სამაჯურს არ შევეხოთ არასდროს. კარგი?
-მჰჰ
-რომ მოიხსენი და დააგდე მეგონა მართლა დაამთავერე.
-მე
-უბრალოდ სამაჯური აღარ მოიხსნა
-კარგი
თეჰიონი ისევ ეხუტება
-თეჰიონ
-რაიყო?
-არაფერი უბრალოდ მომწონს რომ გეძახი და მპასუხობ
თეჰიონი იღიმის
-ხოდა კიდევ დამიძახე
-თეჰიონ
-გისმენ
ახლა ქუქი იცინის
-ჯონკუკ ნამჯუნმა რვისკენ დავიბარა. ჩვენ წინასწარ ლაივზე არ დაველაპარაკოთ?
-აღარ მინდა
-რატო?
-არამგონია ამან რამეს უშველოს
-ასე ნუ ამბობ, მე და შენ ისევ ჯგუფში ვართ და არაფერი შეიცვლება
-იმედია
-მაკოცე
