ភាគ 32 : បងនៅទីនេះហើយ

862 60 4
                                    

~ EnJoy Reading ~

"លែងបងយើង……"តាគីក៏ក្រោកតាមតែកូនចៅស៊ុបជនក៏ចូលមកចាប់គេជាប់គេខំរើក៏មិនរួច

" តាគី….កុំយំ….."ជុងហ្គុកចាប់រលីងរលោងពេលឃើញទឹកភ្នែកតាគីហូតមកដូចបាក់ទំនប់

"លែងប្អូនរបស់យើងទៅពួកអាចង្រៃ….យើងប្រាប់ថាអោយលែង….អាក់៎៎…." ជុងហ្គុកត្រូវអួលណែនពេលនាយដាល់ពោះគេមួយទំហឹក
"ខ្លាំងណាស់មែនទេ….ដូចឯងត្រូវតែត្រូវរបស់ខ្លាំង"ស៊ុបជនចាប់មុខជុងហ្គុកខ្លាំងៗអោយមើល
មុខគេជុងហ្គុកមើលគេទាំងទឹកភ្នែកតែក៏គ្មានភាពខ្លាចញញើតឡើយ

" លែងបងយើង ….ប្រាប់ថាអោយលែង…."
" មាត់បានណាស់ ចាប់ចងទៅ"ស៊ុបជនបញ្ជាកូនចៅ
"អត់ទេកុំធ្វើបាបប្អូនរបស់យើងហឹកហឹក…តាគី.."
ជុងហ្គុកខំរើពេលឃើញតាគីខំរើផងយំផងពេលត្រូវកូនចៅស៊ុបជនចាប់យកទៅចងព្យួុរដៃឡើងលើភ្ជាប់នឹងដែកដែលគេរៀបចំជាស្រាច….

"ឯងចង់បានអី….?យើងសួរថាឯងចង់បានអី….?"
ជុងហ្គុកសួរទាំងទឹកភ្នែកមើលមុខស៊ុបជន 
"ចង់បានអីចឹងហ៎៎?យើងចង់ធ្វើអោយអាថេហ្យុងវាបានឃើញមនុស្សដែលវាស្រឡាញ់ត្រូវយើងបំពានជាន់ឈ្លីហើយស្រែកថ្ងូរអោយយើងស្ដាប់ ហើយជាពិសេសពេលឃើញមនុស្សវាស្រឡាញ់ងាប់យ៉ាងលំបាក នោះយើងគិតថាវាច្បាស់ជាវេទនាជាអ្វីៗទៅទៀត"ស៊ុបជន

" ឯងវាថោកទាបជាងសត្វតិរច្ឆានទៅទៀត…" ជុងហ្គុកហួសចិត្តរកពាក្យជេរលែងចេញទៅហើយ ទឹកភ្នែកហូរមិនឈប់ពេលឃើញតាគីឈរចង្អើតជើងយ៉ាងលំបាកព្រោះគេចងសឹងផុតឥដ្ឋ 

"បន្ដិចទៀតយើងនឹងថោកទាបជាងនេះទៅទៀតយើងនឹងធ្វើអោយឯងស្គាល់យើងកាន់តែច្បាស់…"
" លែងយើង….លែង….ថេយ៍...ជួយអូនផង…"
ជុងហ្គុកស្រែកទាំងទឹកភ្នែកពេលស៊ុបជនចាប់បោះគេទៅលើពូកហើយសង្ក្រត់ពីលើគេ

"លែងបងរបស់យើង….ហឹកហឹក….អាក់…."
"ស្ងាត់….."កូនចៅស៊ុបជនដាល់ពោះតាគីដែលយំផងស្រែកផងអោយគេដោះលែងជុងហ្គុកនោះ ក្មេងតូចឈឺទាំងហាស្ដីមិនចេញ បានត្រូវហូរទឹកភ្នែក

" លែងយើង….ហឹកហឹក…."ជុងហ្គុកខំរើបម្រើស
"នៅអោយស្ងៀម…..យើងប្រាប់ថាអោយនៅអោយស្ងៀម….."

បង្រ្កាបស្នេហ៍កូនចៅជើងល្អ ( ចប់ )Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon