Emanetim

12

Boş yere canı yanmaz insanın ya bir eksiklik vardır geleceğe dair ya da bir farklılık geçmişten gelen.

Bölüm 12~

Yıllar önce
Yazardan

Küçük kız elindeki tepsiyi taşırken epey zorlanıyordu. Ama hayır. Bugün babasına kahve yapmış onu mutlu edecekti. Asla sevmeyen babası bugün onu sevmeye çalışacaktı belki de. Mutfaktan çıktı Ayşe ablasının yardımıyla. Daha minicik bir kız çocuğuydu o. Bundan dolayı Ayşe yardım etmek istemişti ama küçük kız kaşlarını çatarak hayır ben hallederim" demişti.  Bu evin çalışanıydı Ayşe. Bu evde sevdiği bir Miya vardı birde annesi. Küçük kız hızlı adımlar atmaya çalışırken epey zorlamıştı. Babası Vedat bey ilerde oturmuş karısıyla konuşuyordu. Aniden gelen bağırma sesleri ile küçük kız titredi. Derin bir nefes alarak bir adım gerilerken tökezledi ve elindeki tepsiyi düşürdü. Çıkan gürültü ile kulaklarını kapatan genç kız tepsinin düşmesini izledi. Babası ani bir şekilde ayağa kalkıp küçük kızın yanına gelmişti.

" Kim temizlicek şimdi burayı ha!! " Öfkeyle bağırdığında küçük kız irkilerek bir adım geriledi.

" Ben temizlerim efendim " dedi Ayşe koşarak mutfaktan çıkıp küçük kızın yanına ulaşırken.

" Sana sormadım ! " diye öfkeyle ayşeye de bağırdı adam. Küçük kızın annesi endişe ile küçük kızın yanında belirdiğinde sakinleştirmek ister gibiydi adamı.

" Aman bey hemen temizleriz şimdi biz ayşeyle " gözleri ayşeye dönerken " dimi Ayşe" dedi. Küçük kiz korkuyla annesine bakıyordu. Kadın kızına döndüğünde dudağındaki kan küçük kızın gözlerine erişmişti bile. Dudağı mi patlamıştı annesinin. Babası vurmuş muydu annesine ? minicik bedeni korkuyla gerildi. Babası onu hiç sevmemişti o neyi göstermek istiyordu ona. Belki sever diye bekliyordu işte. Belki! Hiç olmayacak birşeyi arzu ediyordu. Bilemezdi. Babasının onu hiç sevmeyeceğini. Kendine bunu kanıtlamak mı istiyordu? belki de ! annesine bakmaya devam ederken küçük kız babası öfkeyle ona bakmaya devam ediyordu.

" Çık kızım sen odana ? " dedi annesi güler yüzle. Sanırım sorun yok demeye getiriyordu. Ama küçük kız çoktan şüpheye düşmüştü bile. Annesini babası ile bırakmak ne kadar doğruydu? 

" Gidemez siz bırakın ! Miya temizlicek yerleri! " babasının amacı da zaten buydu. Bağırması falan hepsi bundandı. Miyanın küçük olmasına aldırış etmiyordu bile. O herşeyi yapmak zorundaydı ona göre. Babası ondan o kadar nefret ediyordu ki. Daha minicik bir bebek olduğunda bile babası defalarca onu öldürmek istemişti. Hayata gelmesini dört gözle bekleyen babalardan hiç olmamıştı. Gerçi baba mıydı! İşte bunu hiç düşünmemişti kimse. Başkasının yanında iken babası melek gibi bir adamdı. kızını över severdi. Ama tekken öyle değildi. O kadar öfkeliydi ki. Hiç sevmiyordu babası onu. Küçük kız farkındaydı aslında ama yine de belki sever umuduyla işte onun bir dediğini iki etmezdi.

" O daha küçük. nasıl yapılacağını nasıl bilsin bey ? "

" Küçük haliyle kahve getirmesini biliyo ! Bunu da yapar!. "

" Yaparım baba " dedi küçük kız bir umutla. bir dediğini iki etmez dedikleri bu olsa gerek. Annesi el mecbur malzemeleri küçük kızın eline tutuşturduğunda küçük kız yerleri temizlemeye başlamıştı bile. Her bitti dediğinde adam güzel sil diyerek baştan sildiriyordu. En sonunda annesi dayanamayıp küçük kızı odasına gönderdiğinde malzemeleri toplayarak oda odasına çekildi. Küçük kız yatağına büzüşmüş şeklinde yatarken odasının kapısı açıldı.

" Anne sen mi geldin ? " dedi küçük kız yataktan doğrularken. Ortamı loş bir ışık sardığında küçük kız gözlerini kırpıştırırken babası da göründü önünde.

" Bişey mi istedin baba ? "

Adam hiç acımadan kızına vurduğunda küçük kız ağlamaklı sesiyle " neden ? naptım ? " dedi. Babasının günlük rutini haline gelmişti bu. Her gece odasına gelir  bir bahane bulur sonrasında vururdu. ama bu sefer sabahki olaya sinirlenmişti büyük ihtimalle. Kemerini çıkarıp defalarca kemer darbesiyle vurduğunda artık sesi ağlamaktan kısılmış küçük kız acılarla uykuya dalmıştı o gece.

*
aklımdaki dönüp duran anıyla gözyaşlarım serbest kaldığında duşa girerken gördüğüm kemer izlerinden sigara izmiretlerinden hissetmiştim bunu. Saatlerdir buradaydım. Miral' aşağıya gideceğini söylediğinde kendimi duşa atmış ama çıkamamıştım. Saçlarım ıslaktı benimse sadece üzerimde südyen vardı. saatlerdir ayna ile bakışıyordum daha doğrusu yaralarımı izliyordum. ağlamaktan kızarmış gözlerimi umursamadan aynaya bakmaya devam ettim. Harap olmuştum. Vedat beni öldürmemiş diri diri toprağa gömmüştü bedenimi. kapı çaldı. İrkildim ama sonrasında bakmaya devam ettim kendime.

" Miya ? " seslenen miral'dı. ama ben cevap veremeyecek kadar yorgundum.  Hıçkırığım odayı doldurduğunda miral sert bir küfür etti.

" Geliyorum bak ? " Kapıyı açmaya çalıştığında kilitliydi kapı. kapıya defalarca kez vurdu.

" Açar mısın kapıyı güzelim? " Babam bile bana böyle seslenmemişti ki. Üzerimde ne olduğunu umursamadan havluya sarıldığımda kapıyı açtım.  Miral' endişeyle beni baştan aşağı süzdü. Bir sorun var mı diye bakarken havlunun kollarından gözüken izlere kaşlarını çattı. Yanından geçip içeriye adımladığımda dolaptan bulduğum bir tişörtü elime aldım.

" Arkanı döner misin giyineceğim ? " miral' itiraz etmeden arkasını döndüğünde üzerimi hızlıca giyinmiş ve kendimi yatağa attığımda miral' da dönmüştü bana. Uyku bastırdığında miral'a dönerek " beni babam bile sevmedi! " demiş yarı uyanıklık arasında miral'a bakmaya devam ediyordum. " Bense hep bu sözleri babamdan duymak istemiştim. " durdum. uzun bir süre sessizlik içinde gözlerime bakmaya devam ediyordu. " Hep aradığım huzurun onda olacağını düşünmüştüm. Ama yanılmışım. " o şaşkınlıkla bana bakıyordu. " Babam sigara izmiritini üzerimde söndürürken dahi onun beni sevdiğine inanmıştım. Bana kemerle kaç kez vurduğunu bile bilmiyordum. sırf kahve yapmak istemiştim. Küçücüktüm. Anneme bağırınca korktum. dengemi kaybettim ve elimden kaydı. Tek suçum buydu o gün. " Ağlamaya başlamıştım bile. " Ama beni dinlemedi. Çığlıklarımı annem duymasın diye devamında ağzımı kapattı. O gece sabaha kadar kemerle dövdü beni. ve ben bidaha eski ben olamadım " dedim son dediklerinde bunlardı. Arkamı dönerek içimi çeke çeke uykuya dalmam kısa sürmüştü. Arkamda ise miralı düşüncelere teslim etmiştim.

Bölüm sonu 🌹