İlk ölüm

3 1 0
                                    

İşte başladık, askeriyeye ilk adımımı attım. İlk defa öldüm...

Şuan herkes bana bakmaya başladı, açık simsiyah saçlarım zümrüt yeşili gözlerimi ortaya çıkarıyordu. Aslında herkes bana da bakmıyordu daa elime bakıyordu çünkü elimde boyum kadar bi valiz vardı...

Evet koskoca annemden çaldığım pembe üzerinde bir taç resmi olan valizimle babama gelmiştim. Dün eve amcam gelmişti ehe benim babam bir komando ne kadar da havalı dimi? Değil. Amcam babamın bir daha gelmeyeceğini söyledi hah! Benim babam beni canından fazla seven babam eve gelmicekmiş ölürüm de inanmam. Gelmedi...

Akşam oturdum bekledim saatler geçti belki de bana göre masallardaki o "evvel zaman" ama yok gelmedi işte! Babam yerine tanıdığım tanımadığım herkes geldi; Murat amcam, Seliha halam, Selim amcam, Nergis teyzem, Nurcan teyzem, topiş babaannem ve anneannem hepsinin de gözü yaşlıydı.

Kimse beni takmadan bana bakıp bakıp ağlıyordu evet anladım bu iş bana kaldı bi gerizekalı da kalkıp şu kıza yemek verelim de askeriyeye gidelim demiyordu. Bende ben gelmeye karar verdim zaten herkes yas havasında olduğundan takmadılar bile beni aldım bohçamı geldim!

Eveett!! Geldik ama ne bok yicez şimdi benceeeeee gidim de Selim amcama sorim. Selim amca babamın en yakın arkadaşlarındandı o kesinn bilir. Aha!! İyi insan lafın üstüne gelir.

"Selim amca!!"

Ay bana baktı koşim gidim de yalakalık olsun.

"Gece!! Kızım ne işin var senin burda?"

1 dk selim amcam ağlamış mıydı?

"Selim amca!! Dün Murat amcam geldi baban bir daha gelmeyecek dedi. Bende ona inanmadım babamı bulmaya geldim, babam nerde?"

Hadi canım baba diyince biri daha ağladı hayırdır mk babamda alarm mı var baba diyince hönkürüyonuz?

"Kızım, baban... baban... öldü."








ŞİMDİKİ ZAMAN

"KOŞUN!! AMELİYATHANE'YE HADİ HADİ!!"

Ahh ahh koskoca 17 senede ne kadar da çok akıllandım ayol şu bağrışa şu sedyedeki endama bak hele beee!!! Kimin kızı? Tabii babasının kızı...

O gün babamın şehit olduğunu öğrenmiştim... Hayatımın ortaya doğru yıkılışıydı ben o gün ilk kez ölmüştüm. Geri dirilmiştim sağ olsun selim amcamın oğlu olan bartın abi benimle ilgilenmişti aramızda 3 yaş vardı ama olsun o gün ki fedakarlığını unutamam. Beni ordan alıp parka götürmüştü mal gibi salıncağa binmiştim akhsoabskbsoabsksh

"Hocam çöküyo!!"

"Çökmüyo sıla!"

Hastama bi iğne kaktım ki oofffff ay ne kadar da güsel doktorum bea

"Ay çökmedi valla"

"Dedim ben sana"


Dışarı bilgi vermeye çıktığımde o gözlerle karşılaştım işte benim ilk ölümüm olan gözlerle...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Oct 13, 2021 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

İlk ÖlümHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin