Beautiful Destroyer

Prologue

Prologo.

SINULAT ko ang kwento na ito hindi dahil gusto kong magpasikat, kundi ibahagi ko sa kanila ang kwento ko.

Ako nga pala si Drein, 18 years old and a nobody person. Sa tagal tagal ko na sa School, narealize ko na sa kwento kwento lang nangyare yung famous na bad boy, mayaman na ma inlove sa isang nobody, nerd o yung minsan na wala lang pakialam sa nangyare.

Because to tell you honestly, hindi ganun ang nangyare sa buhay ko.

More on reality, realistic.

Naglakad sa hallway na ni bully ng mga classmate but I didn't mind, yumuko lang ako hanggang sa nakalabas ako sa gate at doon malaya na dahil naka labas na ako.

Simple lang ang buhay ko, walang magulang, walang kapatid pero merong Lola na lagi akong ginabayan.

Mahirap lang din kami, araw araw para lang makapag aral ko ay naglalakad ako. Kahit na yung tinitipid ko na sapatos para sa 1st Year to 4th Year sa high school at yung uniform ko. Walang bago sa akin kasi pinanganak akong mahirap.

Kung pagdating sa bahay, trabaho kaagad ang gagawin, hindi ka makapag pahinga kapag hindi mo pa tapos trabaho mo. Ako ang nag luto, nag hugas ng pinggan, nag igib ng tubig, nangangatong ng kahoy, nag walis kasi si Lola, matanda na.

Ang tanging gawin ni Lola ay nagtatahi bukod doon ay gabayin ako, lagi akong pinaalala sa akin na dapat mag tyaga ako at 'wag muna liliko sa dinadaan. Nang dahil kay Lola, nandito pa ako ngayon at wala sa kung saan saan.

Kaya nagsikap ako dahil darating ang panahon ay maiihaon ko sa kahirapan ang Lola ko at ang sarili ko.

Pero nag bago ang buhay ko dahil nag kasakit ako ng ilang buwan, nahirapan akong huminga, parang nais ko ng bumitaw.

At iyon ay parang nawawala na ako, sa totoo lang ayoko pang iwan ang Lola ko.

Mahal ko siya at hindi ko siya kayang iwan.

Then someone hitting me like he destroy the chain in my body, I can freely can breath now.

But the consequences went wrong. Nung kagandahan na nangyare sa buhay ko, na binigyan pa ako ni Lord na mabuhay muli ay mas ginulo ng isang tao ang buhay ko.

Sa totoo lang, hindi ako nag tanim ng galit sa kaniya, it's natural for me to feel the pain na lagi ko ng tinamo.

Pero bakit ganun, sa lagi niyang sinisira ang buhay ko ay parang naging isang larawan iyon na pinahiwatig na kagandahan.

There is a possible that destroying things think to be a beautiful?

Iyan ang tanong na hindi ko alam paano ko isasagot.

***
Made in Theory of Fiction.
Gawa sa Theorya ng Imahinasyon.

Beautiful Destroyer
© All Rights Reserved 2021