Maine's POV
"Meng punta ka na dito sa labas"
"Wait lng ke aga aga nanggugulo ka"
"Ehh kasi naman last na gala na nga lang natin 'to ehh"ayy oo nga pala aalis nga pala sila papuntang New York
"Sige wait lang RJ" so naligo muna ako and after 12345 years..
"Tara na"
"Sige paalam lang ako kina tatay"
"Okay na napagpaalam na kita"
"Okay so,lets go"
"Kanina pa tayo iniintay nina Mommy"
"Sorry,kasi naman di mo ako ginising"
Pupunta nga pala kaming mall ngayon dahil isinasama ako ng family niya.Last na lakad na daw namin 'to kasi paalis nga sila.
"Hi tito,tita"I greeted his parents when we enter their house.
"Hi iha"tita greeted me back
"Mabuti naman at nandito kana iha,so tara na"
*Kinabukasan
"Meng!!"
"Ano ba naman RJ natutulog pa yung tao ohh"
"Sorry naman kasi gusto kita kausapin"
"Tungkol saan"
"sa pag alis namin"
"Okay"
"Basta wag mo akong kakalimutan ahh tsaka mamimiss kita"
"Opo hindi po kita kakalimutan" mahal ko hindi ko nagawang isatinig yung huli kong sinabi dahil para bang nawalan na ako ng boses para sabihin yun.
"Mamimiss mo 'ko?"he asked
"Oo mamimiss kita wala na akong kasabay mag lunch,umuwi at stargazing"
"Promise ko sayo babalikan kita"
"Maghihintay ako"
"liligawan pa kita"he murmured
"Ano yun sinabi mo?"
"Liligawan pa kita"he said out loud
"Promise?"
"Promise"
I was 10 years old that time and he was 13.That promise is the reason why i didn't give guys a chance to court me.
After 10 years here we are now, i'm one of the successful bussinesswomen in the world.I know that he'll be back here in the Philippines by 2022 and now is October in the year 2021.
I'm hoping na sana tuparin niya yung pangako dahil nandito parin ako,naghihintay sa kanya.
Btw, andito ako ngayon sa restaurant ko sa may makati.
------------
So ayun bigla lang pumasok sa utak ko kaya sinulat ko na.Hope you enjoy reading this!!THANK YOU❤️
