People says that every person needs to wait to find their true love. Pero sa akin, I finally found my true love hindi dahil gusto niya ko o ano pa man, Yun ay dahil naramdaman ko yon. Naramdaman ko yung pagmamahal ko sa kanya kahit di niya yun masuklian.
Kaya eto ako ngayon, Still waiting him to love me. Sino ba ako para magustuhan niya? Ako lang naman si Andrea Corpuz, a 2nd year student. Handang maghintay sa kanyang true love.
Minsan Inisip ko nang sumuko sa kanya pero kahit anong gawin ko, Di ko rin siya makalimutan.
And dito mag-sisimula ang storya ko...
Andito kami ngayon ng bestfriend kong si Sheryl sa may puno na katapat ng room ng 4th year. Syempre, pareho kami netong may gusto sa isang 4th year pero iba naman sa kanya.
"Uy Andeng, Ano nang nangyari sa inyo ni Paulo? Ayos na ba? May chance ba?" Tamo tong bestfriend ko, Andaming tanong.
"Teka lang! Teka lang! Andami mong tanong eh. Ganto, Wala pa ring effect okay?" At dahil sa convo namin ay feeling ko, wala ng pag-asa
"Hay Nanay Andeng, Wag mag-isip ng tapos" biglang sulpot naman ng anak-anakang kong si Shiella at Katelyn.
"Nak, Mind reader ka na rin pala ngayon?" pagloloko ko sa kanya.
"Eh? Hindi ah. Ge nanay, Alis muna kami ah. Cr lang" Pagpapaalam sakin ni shiella.
Nagtataka ako kung bakit laging nagC-CR yung dalawang yun sa tuwing break time. Minsan tuloy, naiisip kong Lagi silang nababalisawsaw. HAHAHA
"Sheryl, Alis muna ako ha?" Pagpapaalam ko kay Sheryl
"Ay, Sige! Paki tawag na rin sina Jam para may kasama ako" I just nodded at umalis na
Pumunta na kong Classroom at tinawag na sina Jam, pagkatapos nun ay nagbell na. Oh diba? Sayang lang ang pagpunta nina Jam dun. HAHAHA
(Fast Forward)
*Kring* *Kring*
Hay salamat! Lunch break na. Nag-inat ako sabay tayo.
"Espren! Tara labas!" Sigaw sakin ng espren kong Steven
"Sige! Sunod na ako!" Sigaw ko pabalik sa kanya.
Nakakatuwang isipin dahil kahit ang espren ko ay di pinalagpas ng puso kong mapaglaro.
Pinaka una kong nagustuhan si Steven kisa kay Paulo. Ewan ko nga kung bakit eh kahit alam kong malabo niya ko nun magustuhan, Sige pa rin ako.
Masakit pala yun noh? Na yung taong gusto mo ay may iba namang gusto. Ang pangit nga nung feeling eh. Para lang akong tanga nung mga oras na yun.
Sa tuwing sasabihin niya sakin na may nililigawan siya, May crush siya, yung mga moves niya dun sa nililigawan niya ay nagpapaka saya ako kunware para sa kanya.
Nung na-friendzone ako. Hahaha. Dun ko lang na-realize na baliw ako. Oo, Baliw kasi Sinunod ko pa rin ang puso ko kahit alam hanggang bestfriend lang ang turing niya sakin. Pero hayae na. Iba na naman gusto ko ngayon. Si Paulo na.
*snap*
"Oy babae! Kala ko ba susunod ka kay Steven? E ba't ngayon, nandito ka pa rin at nagd-daydream?" Sulpot ni Sheryl
Nagising ako sa hinaharap at nakita ang sarili kong kinakasal na kay Paulo. Hirap isipin no? Kanina lang nasa Classroom tapos ngayon naglalakad na Aisle.
Pero syempre, Joke lang yun! Hahahaha! Nandito na ko at naglalakad palabas ng classroom kasama si Sheryl.
"Deng, Si Paulo oh!" Sabi ni Sherly sabay hatak sakin sa kinaroroonan ni Paulo.
"Uy Anu b--" :^) Bigla akong napangiti nung nasa harap na namin si paulo
"Kuya, Hi daw po sabi netong si Andrea" Sabi ni Sheryl at nilahad pa niya ang kamay ko.
"Hello" Sabi niya with matching smile. OMO I'm so kinikilig sa smile niyang yun. >///<
Tapos hinawakan niya ang kamay ko at nag-shake hands sakin. Oohhh! Ang lamboot ng kamay! Huwaa!
"Sige alis na muna ako" And he smile again. Aww wag muna. Sayang ang moment natin. Yung Holding hands na part. HUEHUE
"Sige po!" Pagsang ayon ni Sherly. Kaya naiwan kami dun habang namumula ako.
"Oh! Ano Happy?" Tapos biglang tumingin sakin si Sheryl
"Oh my, Andeng! Ayos ka lang!? Baka gusto mong magpadala sa clinic?" Pagtatanong sakin ni Sheryl
Siguro dahil sa namumula ako kaya siya ganyan mag react
"A-ayos lang a-ako. Tara na"
(Fast forwand)
Uwian na pero nagstay muna ako ng 30 mins. Sa school at umuwi na kasabay si Katelyn at Jetmark.
Months has passed
Natapos na rin ang pasko. Nung araw na yun niregaluhan ko siya ng bracelet. Nagpagawa pa ko sa kaibigan ko para lang dun.
Buti na nga lang at tinanggap niya yun e. Alam niyo yun? Kinilig to the bones ako nun.
And eto na ngayon. March na.
Natatakot ako. Ga-graduate na sila this year.
Pero dahil nga ako yung tipong hindi nasuko, tuloy pa rin ang laban. HAHA walang away to. Laban to ng pag-ibig.
Buti nga at hindi ako binubusted ni Paulo eh. Kahit alam kong malabo.
"Ahm. Paul- Ay este, Kuya Paulo." tawag ko sa kanya.
"Hmm?" Tapos tumngin siya sakin at nag-smile. Ulala~ Ang Wafuu.
"Ah--Eh. M-may girlfriend ka n-na?" and he burst int laughter.
Anong nakakatawa dun sa sinabi ko? >3< Inismid ko na lang siya
"Eto naman, Tampo agad? Hahaha. Pero ang sagot ko, wala" Ewan ko ba kung nagtatampo ako o kinikilig. Parang dinaig pa namin ang couple ii. ♥
"Ah okay" Tipid kong sagot.
(Week has passed..
Eto na ang pinaka-kinakatakutan kong araw.
Ang graduation nila.
Hay! Ano pa bang magagawa ko? Mawawala na siya sa school.
Iba na ang school niya at hindi na siya HS kundi College na. Awts.
Pero I think, I need to accept that Paulo is not the only guy for me. Marami pa jan. Basta ba Masipag kang maghanap. HAHA.
Pero, Realtalk: Kusa namang nadating sa buhay natin ang ating true love. Bigla bigla na lang yan na parang kabute.
Kaya wag agad mawawalan ng pag-asa. Pero kahit ganun pa man, Gusto ko pa rin siya. Sobra.
***
Sorry kung lame yung story. But thankyou for reading. Related to my tittaa! HAHA Lablab.
Don't forget to VOTE and COMMENT
Kung may wrong grammar or typos, Sensya na poo.
xoxo
kathset
