küçük bir monolog, yazmayı özlemişim🥲
...
roseanne
Bütün arkadaşlarım, hatta ortak olan arkadaşlarımız bile seni bu denli çabuk atlattığım için gurur duyuyorlar benimle biliyor musun? Hiçbir şey olmadan hayatıma devam edebildiğim, gülüp eğlenebildiğim ya da yeni insanlarla tanışabildiğim için. İki gözaltımı kapatıp dudaklarıma ruj dağıttığım için gurur duyuyorlar benimle.Hayatım boyunca insanların beni anlamayacağını, anlamaya dahi çalışmayacaklarını düşündüm durdum. Bu düşünce seninle biraz da olsa yıkılsa da, şimdi tekrar etrafımda duvarlar örmeye başlıyor. Çünkü gerçekten de kimse beni anlamıyormuş. Sen bile.
Ben kötüyüm diyemem ki. Onu çok özledim diyemem. Ben onu çok sevdim, çok seviyorum hiç diyemem. Dile getiremem gerçek hislerimi, çünkü bunların sadece bir külfetten, bir yükten ibaret olduğunu düşünürüm. Biri nasılsın dediğinde iyi değilim demeye utanırım mesela, korkarım. Yalnızca geçiştiririm. Yalan olsa da çok iyi olduğumu söyleyebilirim belki, bomba gibiyim diyebilirim. Ama asla hayata zar zor tutunuyorum diyemem. Diyemiyorum ama anlasınlar istiyorum, şu kocaman dünyada sadece bir insan beni anlasın istiyorum. Çok şey mi istiyorum yahu ben?
İnsanları sadece gösterdikleri gibi görüyoruz. Gülümsüyorlarsa mutlular, ağlıyorlarsa mutsuzlar. Ama bundan ibaret değiliz. Söylesene Jeongguk, en son ne zaman gerçekten birinin gözlerinin içine baktın? Nasıl olduğunu gerçekten merak ettin ve iyiyim dese de asıl gerçeği gördün? Bunu yapan sadece ben miyim? Kocaman bir aptalın tekiyim cidden.
Aklım almıyor, karşımda belki de yirmi yıllık arkadaşım duruyor ama benim içimi göremiyor. Boşver, kurtulduğun iyi oldu bekarlık en iyisi diyebiliyor. Nasıl diyebiliyor bunu ya nasıl göremiyor bu cümleyi kurduğunda kırılan kalbimi?
Gerçi ben kime ne anlatıyorum ki. Senin de onlardan hiçbir farkın yok. Ufak bir zerren bile farklı değil. Sadece ben öyle sandım, kendi kendime küçük bir oyun oynamış ve devam ettirememişim.
Bana gidiyorum dedin.
Gitme diyemezdim ki. Benimle kal diyemezdim, beni bırakma diyemezdim. Sen benden ne bekledin bilmiyorum ama diyemezdim işte. Çok bencilce olurdu, biliyorum çünkü sevgi insanı çok bencilleştiriyor.
Senin için daha iyi olacaksa, dedim.
Gitme diyemedim.
Keşke deseydim.Gidemezsin deseydim. Hani beni çok seviyordun? Yaşayamazdın bensiz, mutluluğundum senin? Terkedemezsin beni deseydim. Ama dilim varmadı. Söyleyemeyeceğimi sen de biliyordun işte. Dileyebileceğim tek şey iyiliğindi.
Ki sen de olması gerektiği gibi kendini düşündün ve gittin. Arkanda bıraktıkların umrunda dahi olmadı. Anlayamıyorum, gidiyorum dediğin günün gecesi benimleydin. Valizin hazırdı, rotan belirliydi, lens kutun bile banyodaki aynanın önünde değildi artık. Gidiyorum dediğin günün gecesi bana sarılarak uyudun ya sen. Bana sarılarak ve saçlarımı okşayarak uyudun. Yemin ederim gitmeyeceksin sandım, vazgeçtin sandım. Ama ertesi gün arabanın bendeki yedek anahtarını istemekten çekinmeyerek gittin. Senin için yaptırdığım ev anahtarını öylece askılığa asmaktan çekinmeyerek gittin. En sevdiğin anahtarlığını bile alma tenezzülünde bulunmadın hem de. Ben seni evime aldım, kalbime, aklıma, en korktuğum yanlarıma aldım. Gitmesi bu kadar kolay mıydı? Her şeyi bu denli geride bırakması?Bilmiyorum, belki de bunu kaldıramıyorum. Ben seni arayamam biliyorsun. Buna cesaretim yok. Arayıp özledim diyemem, sesini duymak isteyemem, nasılsın diye soramam. Ama sen yapabilirdin. Sen tanıdığım en aptal ve aptal cesaretine sahip insansın. Şu zamana kadar yaptığın en ufak bir şeyin bile mantıklı bir tarafı yoktu senin. Şimdi mi gururlu ve mantıklı olasın geldi? Sevdiğinde seviyorum, özlediğinde özlüyorum, kırıldığında ise kırıldım derdin. Çok saydamdın hani? Şimdi ne değişti? Neden on saniyeliğine bile olsa aramıyorsun? Ya da en basitinden arkadaşlarımıza beni sormuyorsun? O kadar mı her şey yolunda da unuttun beni? Kaldıramıyorum bunu çünkü ben unutamadım.
Arkada bırakılan olmak çok zor, bırakan olmak daha zor derlerdi. Sanırım bu yalnızca seven kişi için geçerliymiş.
Ama yine de merak ediyorum, gitme desem kalır mıydın?
...
okuduğunuz için teşekkürler💖
ŞİMDİ OKUDUĞUN
i was a fool for u
Fanfictionone shot rosékook. biliyorum, çünkü sevgi insanı çok bencilleştiriyor.