Aleks ısaac fog ,ayağının dibine nerden geldiği bilinmeyen bir şey düşüverdiği sırada eline konan kar tanelerini izlemekteydi.
Yere eğildi.Bir kurşunkalemdi bu.Aynı anda,sanki hemen yanı başından yürüyüp geçen biri varmış gibi ayak sesleri geldi kulağına.Sesler giderek uzaklaştı ve sonunda kesildi.Ama ortalıkta hiç kimse yoktu!
Aleks kalemi alıp inceledi.Gümüş renkli,üstü küçük,parlak mavi sayılarla kaplı kalem,benzerlerinin çoğundan daha kalın ve uzundu.Tepesine silgi yerine,minyatür bir şato kondrulmuş.
Aleks bu tuhaf buşluntuyu kalem kutusuna koydu.Ayak sesleri aklına gelince,elleri azıcık titredi.Ancak çevreyi koşaçan edecek zaman yoktu.Otobüs gelmiş.
Aleks otobüse atlayıp,en iyi arkadaşı sam'in yanına çöktü.Sam,Aleks'le aynı sınıfta,ama Bay Cohen'in şubesindeydi.İkisi okula gidip gelirken hep yan yana otururlardı.
