Uni
" ဟာ ငယ်မဟုတ်ဘူးလေ မဖြစ်ရဘူး"
ရှောင်ကျန့်အပြေးသွားဖို့ပြင်လိုက်ပေမဲ့ Ying ကသူ့လက်ကိုဆွဲကာ
"ရှောင်း ရှောင်း Ying ကြောက်တယ် "
Yingကိုဖတ်လိုက်ပြီးမှ
"Ying ဘာမှမဖြစ်ဘူးနော် ဟုတ်ပြီနော်
အခုကို ရိပေါ်ကိုသွားကြည့်မယ်နော်"
ပြီးတော့သူပြေးဆင်းလာခဲ့တော့ငယ်ကလှေကားရင်း မှာသွေးတွေနဲ့ သတိမေ့နေတယ်
သူငယ်ကိုပြေးပွေ့ပြီး
"ငယ် ငယ် ကိုခေါ်နေတယ်လေကွာ ပြန်ထူးပါဦးငယ်ရဲ့ဟင် ငယ်လို့ ခေါ်နေတယ်လေကွာ"
"ရှောင်းဆေးရုံပို့ဖိုပြင်ရအောင်လေနော် သွေးတွေထွက်နေတယ်လေ "
"အော် အင်း ဟုတ်တယ်
ဆေးရုံ ဆေးရုံသွားရမယ်"
အာ့လိုနဲ့သူတို့ဆေးရုံကိုရောက်လာခဲ့တယ်
"ဆရာ ဆရာသူ့အခြေအနေဘယ်လိုရှိလဲဆရာ"
"လူနာက စိုးရိမ်စရာမရှိတော့ပါဘူး
ပြုတ်ကျတဲ့အရှိန်နဲ့ခေါင်းပေါက်ပြီးလန့်သွားတာပါ ဘာမှမဖြစ်တော့ပါဘူးခနနေရင် သတိရလာပါလိမ့်မယ်ဗျ ဒါပေမဲ့လူနာကနှလုံးရောဂါရှိနေတော့ ဂရုစိုက်ဖို့တော့လိုမယ်ဗျ
နောက်တစ်ခေါက်ုဖစ်မယ်ဆိုရင် နှလုံးအစားထိုးဖို့ထိပါလိုလာလိမ့်မယ်"
"ဟုတ်ဟုတ်ကဲ့ပါဆရာ"
သူငယ့်ဘေးနားမှာထိုင်နေတုန်းမှာပဲ
"ခွပ်"
သူ့ပါးတစ်ခုလုံးထူပူသွားတယ်
"မင်း မင်းကြောင့် ရှောင်ကျန့်
ဝမ်လေးအခုလိုဖြစ်ရတာမင်းကြောင့်
မင်းလိုကောင်ဘေးမှာနေမိလို့ အခုလိုဖြစ်နေရတာသိလား"
ရှောင်ကျန့်စိတ်တိုသွားတာကြောင့်
"အာ့တော့ဘာဖြစ်လဲ"
"တောက် မင်း မင်း မင်းကွာ"
ရှောင်ကျန့်သူ့ရှေ့ကလူကိုကြည့်လိုက်တဲ့အခါမှာ အာ့လူကရိပေါ်ကိုချစ်နေမှန်းသိသွားတယ် အာ့ကြောင့်မိုစိတ်ထဲကမပါတဲ့စကားတွေကိုရွေးပြောလိုက်တယ်
