Mavi gözlerinin içine baktım. Karamsar şekilde başımı eğerken, çenemden tutarak kendisine bakmamı sağladı. ''Bir gün,'' diye fısıldadı ''Bütün taşlar yerine oturacak, ve durmak istediğin yer için seçim yapman gerekecek.'' Yakınlığı tenimi yakacak de...
Yeni bir bölümle daha karşınızdayım. Umarım beğenir ve hoşunuza gider zamanınıza değecek bir bölüm yazmışımdır şimdiden keyifli okumalar. Bu arada yorum ve oylarınızı eksik etmezseniz çok mutlu olurum. Bölüm sonunda tekrar buluşalım :)
Bölüm Şarkımız THREE DAYS GRACE - RİGHT LEFT WRONG
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
17. BÖLÜM.
''YALANCI MUMLAR''
Biz bir kibriti yakmayı değil, bin kibriti yakmayı seçmiştik. Tek tek eksilen çubukların sayıları gözümüze artık bir hiçlikten ibaret gelsede, ilerideki aydınlığı içimizde olan şeytanla kirlettik. Aslında kural basitti, hayatta kalabilmen için illaki birilerini harcaman, hatta belkide gözden çıkarman gerekliydi. Bizde tıpkı aynı şekilde masadaki bir kişinin eksilmesini göze almış, ve günahkarlığımızın önüne geçememiştik.
Aslında hepimiz birer suçluyduk.
Kimisi aşkın suçlusu olmuş, kimisi ise şöhretin.
Gözünü kör eden insanlarla çevriliyken etrafımız, bizim sadece tek hatamız zayıf halka olarak görmemizdi. Karşındaki düşmanı ne kadar ciddiye alırsan, aslında seçimlerinin sonuçlarıda o yönde boyut kazanıyordu. Elimdeki tek seçenekler kurallara boyun eğeceğim yada benimde bir katile çevrileceğimdi. İkiside birbirinden berbatken seçim yapmak bile istemiyordum. Mecbur bırakılmak belkide hayatımda en nefret ettiğim kurallardan birisiydi. Sarp arabayı durdurmuş, karşıdaki depodaya uzak bir yere çekmişti. Farları kapatmış, ve çalıların arasında sadece arabanın içinde beklemekteydik.
Kolundaki saate baktı ve cebinden telefonunu çıkararak tuşladığı numaranın açmasını bekledi. Çok geçmeden telefonu kulağına götürürken ''Malları yanına aldın mı?'' diye sordu. Karşı taraftan bir cevap beklerken yüzü gayet ciddiydi. ''Hiçbir terslik istemiyorum bu gece bu ibnenin işini bitireceğiz.''
