Önümden Çiçek geçince ona bakmadım. Konuşmayacaktım, zaten bir önceki konuşmamızda düşüncelerini söylemişti. Benim de bildiğimi sanıyordu ama ben de bilmiyordum ki ben de hiçbir şey bilmiyordum.Aylin'in hastalıklı düşünceleri ,Çiçeğin kendini kullanılmış hissetmesi benim duygularımdan kaçışım hepsi çok saçmaydı.Artık kabul ediyordum kaçmamız gereken bir yerdeydik .
Arabayla gelen Uzay'dan gözümü ayırmaya çalışıyordum.
"Bakma ya ,sen bizi bitirdin vallahi de billahi de bitirdin "
"Kolay mı sanki iç ses?"
Hala birbirimizi öpüşümüz aklımdaydı .Hayatım boyunca ,hiç böyle şeyler hissetmedim diyenler hep hayatımdaydı ve bana böyle şeyler en başından beri komik gelirdi .Aşkı iki bedeni ya sözlerin içinde sanan bana büyük bir yanılgın içinde olduğumu anlatmıştı o öpücük.Belki dudaklarıyla öpmüştü ama aynı zaman da ruhuma da dokunmuştu .
"Günaydın."diyen Yiğitten gözlerimi kaçırdım.Konuşmak istemiyordum belki suçu yoktu ama ben bana baştan beri hep iyi davranan insanı kaybetmiştim.
"Konuşabilir miyiz?"dediğinde bizi izleyen Çiçeğe baktım.
"Neyi ?İki kızı kendine aşık edip nasıl rahat rahat gezdiğini mi?"
"Seninle konuşmaya çalışıyor "dediğinde Uzay'a baktım . Uzay ve çok sevdiği arkadaşları..
"Sence konuşması gereken kişi ben miyim? "dediğimde ayağa kalktım .Gidecekken Yiğit önüme geçti ."Belli ki benden nefret ediyorsun ama bak sensiz yapamam ona sürpriz yapacağım .Ben onu gerçekten seviyorum."
"Benim yüzüme bile bakmıyor "dediğimde bana anlamayan gözlerle baktı ."Ben olayı bildiğimi sanıyordum "dedim .
Çiçeğe baktığımda çoktan okula girmişti . "Bak onu ikna etmemiz lazım ,bugün bir yerde sürpriz yapacağım lütfen onu ikna et. Eğer bunu neden yapayım dersen ?" Sözünü kestim
"Onu üzmeyeceksin söz ver ."Gözler parladı."Baştan beri seni hep sevmiştim."dediğinde arkada bankta oturan Uzay'a baktım
"Ee n'apcaksın?"dediğim heyecanla planı anlatmaya koyuldu .
...
"Planın işe yaracağından emin değilim bana nefret eder gibi bakıyor. " dediğimde kafasını öne yaklaştırıp "Senden çok bahsetti sana hemen bağlanmış ,eminim gelecek hem ben onun güzel kalbini biliyorum o kimseyi böyle bırakmaz "diyen Yiğite güldüm .Arabayı süren Uzay hiç konuşmuyordu .Sadece ona verilen görevleri yapıyordu .Yiğit'e aynadan bakıp bize bakmadığına emin olduğumda Uzay'a baktım .Bakışları sertti ama beni korkutmuyordu aksine bana güvenli bir liman gibiydi.Hafif kalın kaşları yüzüne o kadar yakışıyordu ki gür kirpikleriyle uyum içerisindeydiler .Bana baktığında yüzümü çevirmedim .Burda tam olarak utanmam mı gerekiyordu?
"Utanmıyorsun da"dediğinde sırıtıp önüme döndüm.
"Sen utandın herhalde "dediğimde o da sırıttı.
"Bence birbirimiz utandırmak için uğraşmayalım"dediğinde kırmızı ışıkta durmuştuk.Ne demek istemişti.Biz neyden utanabilirdik ki ? Aklıma gelen şey ile tırnaklarımı avucuma geçirdim .
Güldüğünde yüzüne baktım .Müthiş gülüyordu .Tam ağzımı açacakken "Ara hadi gelmek üzereyiz anca gelir buraya çiçeğim" dediğinde Yiğite baktım . Telefonu alıp hemen Çiçeği aradım .Uzay ile daha sonra uğraşırdım .
"Sanki hiç istemiyormuş gibi " diyen iç sesime artık cevap vermek istemiyordum.
Çiçeği aradığımda açmamıştı .Yiğit omzuma dokunup bir daha dediğinde bir kez daha aradım ama beklemediğim tepkiyle açmıştı .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kaybetmeye Hazır Mısın?
Genç Kız Edebiyatı"Dünya senin etrafında dönmüyor." dediğinde sırrıtım.Baştan beri anlamadığı konu buydu. Dünya benim oyuncağım ve ben ne istersem o olurdu. "Senin mi etrafında dönüyor?"dedim umursamazca. Sinirden çenesinin kasıldığını gördüm. Kendini zor tuttuğu h...
