ruhumdaki ses

6.Bölüm (Senden nefret ediyorum)

Mert şok içinde Serdar'a bakarken.

"Bu başka bir mektuptur -, başkasınındır dimi"

Serdar kafasını olumsuz anlamında iki yana sallarken "Doğru kardeşim" diye fısıldadı.

Mert sinirle merdivenlere yöneldi.

"Dur Mert"

"Sen karşıma" deyip Mine'nin yanına gitti. Oturma odasında Beyza'yla gülüşüyorlardı. Mert bağırarak "Dışarı gel Mine"

Mine yerinden sıçrayarak "Ne oldu"

"Dışarı gel öğrenirsin"

"Mert yapma abi"

"Serdar sen karışma"

Mine oturduğu yerden kalkarak Mert'in arkasından yürüdü. Mine çok tedirgin oldu, ya öğrendilerse ya görmüşlerse, çünkü Mert Mine'ye karşı o kadar iyi ki başka bir durum aklına gelmiyordu.

Beyza anlamsız bir şekilde Serdara bakarken Serdar Beyza'nın yanına giderken "Olaylar çok karıştı Beyza"

"Neden ne oldu" dedi Beyza doğrularak. Serdar Beyza'yı omuzlarından tutarak geri koltuğa yatırdı.

"Kalkma güzelim, ben sana anlatacağım"

Serdar Beyza'ya olayı anlatırken Ömer de onları dinliyordu.

Mert sinirli bir şekilde dışarı çıkarken Mine'nin gelmesini bekliyordu.

"Ne oldu Mert, bir şey mi oldu"

"Evet oldu"

Mert siyah kot pantolonunda ki mektubu çıkartıp Mine'ye salladı.

"Bu ne Mine"

Mine korkmuş bir şekilde cevap vermeye çalışıyordu.

"Nerden buldun bunu"

"Bilmem. Ama sen şunu söyle bu mektup sana geldi dimi"

"Hayır"

"Bana yalan söyleme" diye bağırdı Mert. Mine irkilerek "Evet bana geldi"

"Senin Sude'yle ne alakan var"

"Bu seni alakadar etmez" deyip gidiyordu. Mert Mine'nin kolunu tutup onu olduğu yere çekti.

"Bize ne zaman söyliyecektin, biz senin arkadaşın değil miyiz"

"Bilmem beklide değilsinizdir"

Mert anlamaz gözlerle Mine'ye bakıyordu.

"Ne demek değiliz" Mine Mert'e cevap vermiyordu.

"Sen annenle baban uğruna bizi mi satın"

Mine duraksadı. Elini kaldırıp Mert'e bir tokat atı.

"Senden nefret ediyorum"

Mert yutkundu. Bir şey söylemedi. Mine içeri doğru gidiyordu. Mert arkasından "Sen zaten hep korkak bir kız oldun her zaman. Senin annenle baban öldü, onlar yaşamıyorlar. Ve sen bunu bile bile hala umutlusun. Sude'ye istediğini veriyorsun"

"Hiç bir şey bilmiyorsun. Ama bunların nedenini öğrenince çok pişman olacaksın"

Mert Mine, içeri giderken onu izledi.

"Serdar sen ne yaptın"
"Nasıl ne yaptım Beyza. Gittim Mert'e Her şeyi anlatım"
"Ya ben sana anlatma demedim mi"
"Ama Beyza öğrenmese o Mert'i üzücekti"
"Ben sana onların arasına girme demedim mi"
Serdar bir şey diyemedi.

Mine oturma odasına sinirli sinirli yürürken Beyza onu durdurdu. "Mine iyi misin"
Mine "değilim" diye bağırarak merdivenlerden hızlı bir şekilde çıkmaya başladı. Mert koşarak merdivenlerden çıktı.
"Mine neyi bilmem gerekiyorda pişman olucam"
Mert Mine'nin cevap vermediğini anlayınca bağırarak "Bana arkanı dönüp gitme. Cevap ver bana"
Mine Mert'e dönerek
"Ne dememi bekliyorsun, bana resmen... neyse"
"E anlat o zaman Mine. Hiç bir şey söyleniyorsun"
"Bu evde herkes zamanında öğrenecek her şey'i. Şu an  sırası değil"
Mine merdivenlerden çıktıktan sonra hızlı bir şekilde odasının kapısını açıp gar dolabının önüne gelip dolabı açtı. Mert arkasında ellerini birleştirmiş kapıya dayalı bir şekilde Mine'yi izliyordu.

Devam edicek...