Bir ŞEBSEL Hikayesi

47. bölüm

Oraya vardıklarında Şebnem ve Selim uzun bir süre pencereye bakıp nasıl tırmanacaklarını düşünüyorlardı çünkü Şebnemin odası üst kattaydı. Selim etrafa bakınırken birden tırmanacakları merdiveni gördü ve hemen alıp Şebnemin yanına götürdü. Selim:
-Al bakalım yukarıya ben çıkmıycama göre hadi sen çıkmaya başla.
Ş:Bune Selimcim
S: Merdiveen
Ş: Onu biliyoruz heralde. Ben-buna-tırmanıcam. Hayatta olmaz
S:Iyi ben çıkıyım istersen
Ş:Y-yok be tamam ben çıkarım öf ya! Öfsün tam bi öf.
S:Gülerek hadi hadi ben tutuyorum çık
Şebnem altına eşofman tipi pantolon giymişti. O yüzden hiçbir yerinin görünmeyeceğini bildiğinden çıkmaya karar verdi. Ama birden aklına saçma bir fikir geldi. Hemde çok saçma. Ama düşünmeden söyledi fikrini:
-Bi dakika bi dakika. Buldumm itfaiye çağıralım.
S: Yok artık. Bunun çok saçma bir fikir olduğunu farkındasın demi?
Hadi çıkıyomusun çıkmıyomusun?
Ş: Evet banada saçma geldi. Bir anlık ağzımdan çıkıverdi. Tama çıkıyorum. Ama sıkı tut düşersem ağzını burnunu... Neyse hadi tut. Der ve yukarı tırmanmaya başlar...
Yukarı çıkınca eşyalarını saymaya başlar:
-Bavull bavull nerdesin baaavuullluuumm ahanda burdasın. Şimdiiii gardropta bakalım nelerimiz vaar. 1. Elbise, 2. Elbise, 3. Elbise, ......, 15. Elbisee. Vay be e kadar çok elbisem varmış. Sırada diğerleri; gömlekler, tişörtler, günlük bluzlar, pantolonlar, pijamalar, eşofmanlar, spor eşofmanları ve diğerleri... Başka başka başka aha en önemlisini unutuyordum makyaj malzemelerim. Hepsini koyduk dur şu resimlerimi de koyyim. Evveet hazırım...