Yüzüne vuran öğlen güneşi ile kaldırdı kafasını. Her 21. yüzyıl insanının yaptığı gibi telefon ekranına, saate baktı bunun yanı sıra gelen mesajlar onu bu sefer hiç heyecanlandırmamıştı.Saatin 11.47 olduğunu gördü ve yataktan kalkmak için 12.00'a kurdu saatini. Tam yarıda kaldığı rüyasına 13 dakikalık bir dönüş yapıcaktı ki kapı çaldı. Tam onikide kalkma planı bir anda çürümüş ve günün bütün ritmik neşesini bozulmuştu adeta odanın içi karanlığa bürünmüştü.Odanın içinde Dance Can Dance' den The Host of Seraphim çalar gibiydi... Bu onu o kadar çok sinirlendirip karamsarlığa büründürmüştü ki kapıyı açmaya giderken koridorlar koyu kırmızı renge dönüşüyordu.
Büyük bir hışınla kapıyı açtı.Karşısında gördüğü görüntü karşısında nutku tutuldu. Uykusunu birkaç dakika ile alamadığını düşünerek kapıyı kapadı ve gözlerini ovuşturdu. Kapıyı tekrar açtı. Fakat gördüğü hayal değil gerçekti. Karşısında lahor çividi renklerinde hemen hemen bir insanla aynı boyda olan bir canlı duruyordu... İlginç olan korkmamıştı ve yavaş yavaş yüzün doğru baktığında onun gözlerindeki yalnızlığı gördüğünde içinde sıcacık bir his belirmişti. Sanki ılık bir pudingi soğuk havada midesini indirmiş gibi bir yumuşaklık ve mutluluk hissetti.
Yaklaşık beş dakika boyunca anlam veremediği bu canlı ile bakışmışlardı. Lahor çividi 3 parmaklı ellerini yüzünde masum bir gülümseme ile yüzüne uzattı... Parmak uçlarını oldukça soğuk olmasına rağmen anlayamadığı bir sıcaklık kaplamıştı yüzünü. Karşısındaki yaratığın ona dokunması ile başka bir dünya gibi hissediyordu. Garip mutluluğun içinde gözlerini kapamıştı ki birden yüksek sesle bir patlama sesi geldi... İçinden saat tam on iki olmadan kalktığı için bu büyülü anın bozulduğunua dair tekrar teorisini tekrarladı. Patlama sesine şaşırmayan canlıya soru soran gözlerle bakmasına rağmen onun gözleri hala gülüyordu. Bütün olağanüstü durundan kendini sıyırıp sesin olduğu yere tavan arasına gittiğinde gördükleri karşısında bundan sonraki hayatının pek normal olmayacağını anlamış görünüyordu.
