Pursuing My Gay Secretary (EDITING)

CHAPTER THIRTEEN: I LIKE YOU TOO

YÑIGO

"Nahulog kana agad? Two days? Ang dali naman." Pang-aasar nito habang tinatanggal ang piring ko.

When I opened my eyes, there I saw her smiling. Patay ako nito! Nalaman niya! Shuta! Lupa lamunin niyo ako! Aish! Wala palang lupa dito. Tatalon na ba ako sa tubig?

"Tss! Bakit ka ba umiiyak? Sinaktan ka ba ng mga bogok na yun?" She asked as she sit in front of me.

Hindi ako umimik. Akala ko mamamatay na ako. Kasalanan niya to eh! Umiyak ako dahil sa kanya. I hate to admit but umiyak ako dahil ayaw ko pa siyang iwan. Ni hindi ko man lang inisip ang sarili ko kanina. Ang inisip ko lang ay kung paano nalang 'tong babaeng to pag nawala ako. Tss! Why I am like this? Bakit inuuna ko pa siya kaysa sa sarili ko?

"Are you mad at me?" Seryoso nitong tanong. Lumapit ito sakin at yumuko para magpantay kami. "Okay, I'm sorry. I just want to surprise you with a dinner date in the middle of the sea. I'm so sorry, my secretary." Sinsero nitong sambit.

"Hindi ako galit sayo. It's just... natakot lang ako na baka patayin ako ng mga kidnapper at di ko matupad ang sinabi ko sayong 'di kita iiwan." Mahina kong sagot habang nakayuko.

Nagulat naman ito. "W-what? Aish! Sina Vanky, Kyo at Andrei lang yung nagkidnap sayo. Akala ko nga mahahalata mo yung mga boses nila." Napapakamot ulo nitong sagot.

"Natakot ako dun, Cane..." Saad ko pa sa mahinang boses.

"Tsk! Bakla ka nga! HAHAHA! Akala ko ba gusto mo ako? Walang bakla ang nagkakagusto sa isang babae, Yñigo." Seryoso nitong sabi.

"Tangina naman! Wala na akong mukhang maihaharap sayo! Wala na! Nasabi ko na!" Sigaw ko habang nakayuko. Maiiyak na. Aish! Tubig lamunin mo ako!

"Tsk! What's wrong about liking me? Mas mabuti na nga yung alam ko kaysa magbabakasakali pa akong baka 'di ka pumayag na maging asawa ko. At least ngayon alam kong meron akong pag-asa sayo" Sambit nito saka hinawakan ang baba ko at iniangat ito upang magpantay ang aming paningin. "I like you too, Yñigo." Dagdag pa nito habang namumungay ang mga mata. Unti-unti nitong inilapit ang mukha sa akin hanggang sa maglapat ang aming mga labi.

CANE

I don't know what I'm feeling right now. Am I falling? Yes, I know to myself that I'm starting to like this gay and I'm fucking falling. Should I stop myself?

He moved his tongue and I also moved mine. His left hand was exploring my back, up and down while his right hand was holding my face. Bakla ba talaga 'to? Ba't ang sarap humalik? Wait, what am I saying? Shit! My body was burning like hell.

Bumaba ang halik nito sa aking panga hanggang sa aking leeg. "Hmm..." Napa-ungol na ako. Shit! Ang sarap! What are you doing to me, Yñigo?

Bumalik ang halik nito sa aking labi. Mapusok na ang halik nito na parang uhaw na uhaw. Ginantihan ko naman ito. But suddenly he stopped. We both gasped for air. He held my face then said "Its enough. Baka ikaw pa ang makain ko. Nagugutom pa naman ako."

Namula naman kaagad ang mukha ko kaya tumalikod ako sa kanya at naglakad patungo sa mesang pinahanda ko kanina sa mga worker. Umupo ako doon. Shit! Parang nawalan ako ng lakas dun ha. He drives me crazy! Mabuti nalang at tumigil siya, baka kung ano pa ang magawa namin kung 'di ito tumigil. Seriously? Bakla ba talaga yun? Bakit parang expert na expert?

Nagulat ako ng bigla itong umupo sa harapan ko. Tiningnan ako nito ng maigi kaya yumuko ako. Tangina! Nahihiya ako! He held my face pero iniwas ko ito dahilan para tumawa siya. "So nahihiya kana niyan? HAHAHA!" Natatawa nitong saad. He held my face once again. Nagpantay ulit ang aming mga paningin. "Boss, pwede naba kitang kainin?" He teasingly said then lick his lips.

A-ano?!!