CHAPTER TWENTY-ONE: PIZZA

48 1 0
                                    

KYO

"Anong kailangan niyo?" Tanong ko.

I don't know kong where ako. Ang na remember ko lang ay may na accident kaya nag stop ako para mag-help. Pagpunta ko sa na-crash na sasakyan ay bigla nalang akong tinutukan ng gun ng isang lalaking may mask sa mukha. Yung mask niya ay may nakalagay na number 4. Tapos yun lang, wala na akong ma-remember. Piniringan kasi nila ang mga beautiful eyes ko kaya hindi ko knows kung nasaan ako.

"Nasaan si No. 3?!" Tanong nito pero di ako sumagot. Like what the heck! Who's number 3? Ang jejemon nila ha. May pa number-number pa silang nalalaman.

Bigla ako nitong sinuntok sa tiyan kaya napayuko ako. TF! Ang hina naman!

"Ano? Hindi ka magsasalita? Gusto mo bang tapusin ko na ang buhay mo?" Paninindak nito pero di pa rin ako nagtalk.

Tss! As if namang magta-talk ako. Ni hindi ko nga kilala yang numero na yan. Tapos ako pa yung hahanapan. Mukha ba akong lost and found ng mga nawawalang numero ha? Tss! Ambobo nito!

Sinikmuraan na naman ako nito pero 'di naman masakit. Parang kagat lang ng dinosaur. "Ang tigas ng ulo mo ha! Magsalita kana! Tangina mo!" Sigaw nito sakin. Ayy tol, may ulo ba na soft? Di ako na inform.

Sinuntok na naman niya ako sa tiyan ng five times kaya napadura ako ng dugo. Tss! Ang hina naman!

"Tama na yan." Malamig na saway ng isang boses babae. "Ako na ang bahala sa kanya." Dagdag pa nito.

"Okay, patayin mo kung ayaw magsalita." Utos naman ng lalaking nanuntok sakin. Tss! Gigil ka boy?

"Inuutusan mo ba ako?" Tanong naman ng babae sa malamig na paraan.

"P-pasensya na. Hindi ko lang talaga mapigilan ang sarili ko." Kinakabahang pagpapaumanhin ng lalaki.

Oh? Ano ka ngayon? Saan na yung tapang mo? Tumiklop na? Tsk!

"Umalis kana." Utos ng babae. Nakarinig naman ako ng mga yabag papuntang pinto. Siguro nag-walk out na yun.

Kinuha ng babae ang piring sa mata ko at saka ang tali sa kamay ko. Pagkakita ko sa mukha nito ay napanganga ako. Ang ganda niya sobra! Pero 'di ko siya bet HAHAHA! May love na ako 'no! "Umalis kana habang may oras pa." She said coldly.

Papakawalan niya ako? Pero bakit? "Why are you doing this? Why are you setting me free?" I asked confused.

"Umalis kana. Habang 'di pa nagbabago ang desisyon ko." Sagot nito.

"Ayaw ko nga! Baka barilin mo nalang ako bigla pag-umalis ako."

"Alis na nga sabi!"

Napapitlag ako sa isinigaw niya kaya dahan-dahan akong naglakad. "Sabi ko nga aalis na ako."

"Don't be mistaken me as an enemy. I'm not the enemy here. Ayaw kong makipaglaban sa inyo."

Napakunot naman ng noo ko. Weh? Legit? Ayaw niya makipaglaban? "Are you sure? O may iba pang dahilan kong bakit mo 'to ginagawa." Tanong ko pa. Something's fishy kasi eh.

Pursuing My Gay Secretary (EDITING)Where stories live. Discover now