2.Kısım -} 8.Bölüm
Saint Motel - A Good Song Never Dies
Tom Odell - Can't Pretend***
Sevgilim, bir tanem, canımın içi...
Bu geceyi kollarında geçirmenin huzuru içindeyim.
Meva uzandığı çekyat tarzı eski koltuğun sert kumaşına daha da bastırdı kendini. Evinin ne kadar soğuk olduğunu içinin ateşi sönmeye başladığında tekrar hissetmeye başlamıştı. Üstlerine örttükleri ince yorgan onları asla bu soğuktan koruyamazdı ama göbeğine başına yaslamış ve sağ bacağını tek koluyla sarmış üzerinde çıplak bir şekilde uzanmış Kamer az da olsa onu bu soğuktan koruyabilirdi.
"Uyuyor musun?" Meva yorgun sesiyle konuşurken başını hafifçe kaldırıp Kamere bakmaya çalıştı ama tek gördüğü onun hafif kumral saçlarıydı. Bu yumuşak saçlara bayılıyordu Meva. Bir kadın olmasına rağmen onun saçları bu kadar yumuşak ve güzel değildi.
"Uyumak üzereyim." Kamer'in hırıltı sesini duyduğunda hareket etmiş dudakları kızın çıplak karnına değdiği için Meva aynı yakıcı hisleri midesine hissettmeye başlamıştı.
"Uyuma... Annem gelmeden gitmen lazım." Aslında onunla bu şekilde sonsuza dek durabilirdi ama annesinin buna engel olacağına emindi. Onun evde olmadığı her anda Kamer'i çağrıyor ve bu boktan hayatın içinde bir an olsa bile cenneti yaşıyordu. İlki onunla olduğu için üzgün değildi yada evlilik öncesi yapılmaması gereken bir şeyi yaptığı için... O geleneksel kuralların insanı değildi zaten. Ama annesi dinine ve onu yaşama şekline oldukça sıkı sıkıya bağlı bir kadın olduğu için bu kuralları red ettiğini sadece kendi içinden söyleyebiliyordu.
"Sende gel." Kamer'in uykulu sesinin onu da uyuşturmaya başladığını hissetti.
"İsterim ama izin vermez biliyorsun." Yaklaşık bir saattir, kaç defa olduğunu unuttuğu bir biçimde birlikte olmuşlardı. Meva'nın da deli gibi uykusu olsa da annesine yakalanmadan Kamer'i evden yollamalıydı.
Kamer yavaşça üzerinden kalkarken ikiside çırılçıplak bir şekilde kalmıştı. Kamerin çıplaklığı, Meva'nın üzerinde uzanırken ikisini de gizliyordu ama şimdi her şey ortadaydı. Kamer, bana bakmadan yere düşmüş kıyafetlerini giyinirken bende uzandığım yerden doğrulup bacaklarımı kendime çektim ve kollarımı onlara sarıp vücudumu biraz da olsa kapatmış oldum.
"O kız geri dönmüş." derken gözlerim dikkatle onu izliyordu. Bazen Kamerden korkuyordum. Bilmediğim nedenlerin onu ne denli deliye çevirdiğini gördüğümden Gölge ve o kızdan bahsetmek bana zor geliyordu.
Kamer üzerine siyah kazağını geçirirken anlık olarak duraksamış olsa da durmadan giyinmeye devam etti. Ama bu sefer daha serinkanlı bir şekilde hareket ediyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÖLGE (gxg)
Teen FictionGölge Demirkan, 17 yaşında bir lise öğrencisidir. Yaşadığı yerden ve annesinin yanından ayrıldıktan sonra geçmişinde olduğu kişiyi bir kenara bırakıp yepyeni bir ben yaratmak istesede bu sefer hayallerin içinde yaşadığı yaşamı, hayallerinden daha il...