Bakugou x Reader (Bnha x Reader)

Yemekhane

Beğenin lütfen 🔪

Yorum da atın

YORUM DA ATIN AY

"Ne yani, peşimizde olan kişi o dikiş adam mıymış?"

Katsukiler ile yemekhaneye doğru ilerlerken omuz silktim, "Sanırım. Ama Neitoların peşindeki o mu bilmiyorum."

"Sana ne demişti?"

"Beni öldüreceğini söyledi."

"Onu tanımıyormuşsun... Belki çok eskiden ona bir şey yapmışsındır?"

Başımı İzuku'ya çevirdim, "Hayır. Onu daha önce hiç görmediğime eminim."

"Patronlar kaç saattir odada ne konuşuyor amına koyayım ya..."

"İnsaf yani, bizi de içeri alsalardı da duysaydık en azından."

Yemekhaneye girip tekli sıra olarak sırayla tepsilerimize yemek alarak 4 kişilik masaya ilerledik.

Ben Katsuki ile, Neito'da İzuku ile karşı karşıya oturmuştu.

Jirou denen kız ise zaten bizimle çok ilgili değil gibiydi, kimsenin oturmadığı boş bir masaya ilerlemişti.

Yemeğime çatal batırıp ağızıma alırken Katsuki beni inceliyordu.

Spagettimi ağızıma çekip mırıldandım, "Ne bakıyorsun lan?"

"Yemeklerimize zehir koymadınız, değil mi?"

"Mal mısın sen amına koyayım?"

"Zaten yemekleri aynı yerden veriyorlar, sen de gördün. Aptal aptal konuşma."

Neito'nun dediği şeyi kafamı sallayarak onayladım.

İzuku ise hiç şüphelenmemiş, aç ayı gibi yemeğe dadanmıştı.

Tabağımın yarısını birkaç dakika içinde bitirdiğimde Katsuki hâlâ yemeğe başlamamıştı.

Çatalımı bırakıp onun tabağına uzandım, "Yemiyorsan bana ve-"

Elimin üstüne vurarak tabağı almamı engelledi. "Hayvan mısın lan? Karışma yemeğime, yiyeceğim."

Omuz silkerek geri tabağıma döndüğümde gözüm Denki'ye çarptı.

Elinde yeni aldığı yemeklerin olduğu tepsiyle Jirou'ya doğru bakıyordu.

Birkaç saniye ağızı aralık şekilde ona baktı. Benim ona baktığımı hissetmiş gibi bana döndü.

Gözü karşımdaki Katsuki'ye gitti, birkaç saniye kaşları çatılsa da bize doğru ilerledi.

Tepsisi elindeyken bana doğru eğilerek kulağıma doğru fısıldadı.

"O kız kim?"

Ben de sadece onun duyacağı şekilde mırıldandım. "Katsuki'nin sağ kolu."

"Onlardan yani?"

Başımı ona çevirdim, "Yok amına koyayım bizden ama Katsuki'ye çalışıyor."

İstemsizce sesim yüksek çıkmıştı, Katsuki bize baktı. "Dedikodumu mu yapıyorsunuz lan?"

Ona dönerek çocuk gibi dil çıkardım.

Elindeki içeği daha sert tutmaya başlamıştı, damarları belli oluyordu.

Denki yanımızdan ayrılıp Jirou'nun masasına ilerlerken benim yemeğim bittiği için peçeteyle ağızımı silerek geriye yaslandım.

"Aman oğlum, o kadar sıkı tutma. Tanrı korusun damarların patlar sonra..."

Elinde tuttuğu içeceği tek dikişte bitirip sertçe masaya bıraktı ve bana doğru eğildi.

"Çok sinirimi bozuyorsun, beyaz güzel."

"Sen de benim çok sinirimi bozuyorsun, sarı pipi."

Kaşları daha da çok çatılırken tek eliyle tepsisini kaldırarak masadan kalktı.

İzuku bir tabak daha yemek almış, masaya yaklaşırken Katsuki'ye baktı. "Kacchan? Bizi bekle!"

Katsuki tepsisini kirli tepsilerin olduğu yere bırakırken İzuku'ya orta parmak çekti ve yemekhaneden çıktı.

"Bu sarı kafa hep böyle midir?"

İzuku az önceki olayı hiç umursamamış gibi yemeye devam ediyordu.

Büyük yeşil gözleri bana döndü ve ağızındaki hızlıca yutarak başını aşağı yukarı salladı.

"Çocukluğundan beri böyle, pek kibar olamıyor."

Tam ağızını tekrar dolduracakken telaşla bana döndü. "Kötü biri değil ama! Sadece çok kibar konuşamıyor! Ama iyiliğini davranışlarından anlayabilirsin! Değer verdiği kişiyi belli etmese de korur."

Anladığımı belli eden mırıltılar çıkarıp ayağa kalkarak tepsimi bırakıp yemekhaneden çıktım.