This Sh*t Called Love

the relationship(s)

1 μηνα μετα
Τα είχα πλεον με ενα παιδι και βδομαδα.  Όλοι στη  ταξη μου έλεγαν ποσο πολυ με θέλει και οτι είναι καλο παιδι. Ανταποκρίθηκα στην κολλητη μου για συμβουλή και μου είπε ότι μπορεί ετσι να ξεπεράσω τον Ζεην. Δεν ειπα να χάσω κατι. Καταλαβα ομως οτι ηταν λαθος οταν ολοι μας πίεζαν να κανουμε κατι (φιλι κλπ) δεν ένιωθα τοση χημεια ομως.

1 χρονο μετα
Το σχολείο μας πηγε εκδρομη στην οποία θα μεταφερομασταν με αεροπλάνο. Είχα υψοφοβια οποτε δεν πηγα . Το χειρότερο είναι ότι αφού εφυγαν τα παιδιά την ίδια μερα την ξεπέρασα γιατί το θεωρούσα χαζος να φοβάμαι κατι τόσο απλο και καθημερινο (δεν γελοιοποιω την συγκεκριμένη φοβία και οποιαδήποτε γενικά,  απλα ετσι την ξεπέρασα μεσα μου ). Ενα μηνα μετα μάλιστα ηθελα όσο τίποτα να μπω σε αεροπλανο και ακόμα θελω αλλά δεν είναι αυτο το θεμα μας. Είχα αρχίσει να μιλαω με ενα παιδι απο την τάξη το οποίο ήταν οκ για τον "τυπο" που εψαχνα τοτε. Τελικα τα "φτιάξαμε" μαι βδομαδα αργότερα. Αν πούμε πως έφυγαν Τετάρτη και γύρισαν κυριακη , Δευτέρα δεν ήρθε σχολειο οποτε Τρίτη απόγευμα. Γενικά τα συναισθήματα μου ηταν ακομα ανύπαρκτα σχεδόν. Ειχα δημιουργήσει την ψευδαίσθηση ότι τον ηθελα στο κεφάλι μου. Θυμάμαι ακόμα την ημερομηνία μιας και ηταν και το πρωτο μου φιλι. Την ίδια εβδομάδα λοιπόν την Παρασκευή "καναμε κατι" . Δεν μ' αρεσε.  Και θα πείτε μα πρώτη σου φορα ηταν . Το ξερω το ξερω αλλά δεν το ενιωθα . Δεν το απολάμβανα. Δεν έκλεισα τα μάτια απο γινόταν και απλα βαριομουν. Εβαλε το χέρι μεσα απο το παντελονι σε καποια φαση πράγμα που δεν με ενόχλησε πολυ. Οτι γινόταν γινόταν ενω ημουν πανω του. Μου  είπε αν με ενοχλήσει κατι να του πω. Ευτυχώς είχα απο πριν την δικαιολογία ότι πρέπει να παω να βρω την κολλητη μου σε καποια φαση (ψεμμα)  και γενικα θα σας το πρότεινα να έχετε παντα μια ετοιμη δικαιολογία (αχρείαστη σας εύχομαι να ειναι) . Όταν λοιπόν δεν καμία φαση τραβήχτηκε δεν ήξερα τι ηθελε ναι πηγε το χέρι του στο κουμπί του τζιν μου. Του είπα αμέσως τον δεν ήθελα να προχωρήσει και σταματησε  . Αφού συνεχίσαμε ως ειχε μετα απο πέντε λεπτά του είπα πως επρεπε να φύγω.

Μια άλλη κολλητη μου με περίμενε πιο περα μαζί με τους φίλους του που μιλούσαν τοση ωρα.  Φυγαμε ναι με ρώτησε πως ηταν. Η απάντηση μου θυμαμαι χαρακτηριστικά ηταν 《χαλια μη φασωθεις ποτε》. Δεν ξέρω πως δεν μου έμεινε τραύμα γιατί αν θυμαμαι απο οτι ελεγα ηταν οντως χαλια. Δεν συμβουλεύω κανένα να μην κάνει κατι πλεον. Εκείνη η στιγμή φαινοταν φρικτη. Το θεμα ειναι οτι παρακατω καρμα μου επέστρεψε και μου άξιζε για τον τρόπο που του φέρθηκα και μιλησα. Η αλήθεια είναι ότι επρεπε να το συζητουσα μαζί του πριν κανω την βλακεια και το πω σε οποιον ρώτουσε πως ηταν. Ακόμα με στεναχωρεί . Βέβαια ποτε δεν το μετάνιωσα γιατί τα πράγματα μπορεί να ήταν διαφορετικά τώρα. Φυσικά και αν το ξανασυζητουσα μαζί του θα ζητούσα συγνωμμη αλλα δεν τον μετάνιωσα. Εξάλλου συγνωμμη σημαίνει να συμφωνείς με την γνώμη καποιου. Συμφωνώ λοιπόν ηταν λαθος αλλά δεν θα το άλλαζα γιατι το επέλεξε εκεινη η πλευρα του εαυτου μου, εκείνη η έκδοση, και για εκείνη ήταν οκευ. Βρήκα τον κολλητο του μιση ωρα αργότερα και του είπα να του πει πως θελω να  χωρίσουμε που μου ειπε πως το ειπε. Δεν μίλησα με τον πρώην μου πλεον το Σαββατοκύριακο και μιλήσαμε παλι την Τρίτη . Δεν θυμαμαι αν εγινε κατι στο σχολείο γιατί Δευτέρα δεν είχαμε σχολειο και μιλήσαμε απόγευμα τρίτης όπου μου είπε πως θελει να χωρίσουμε γιατί ακουσε πράγματα που ελεγα. Του εξήγησα πως νομιζα οτι είχαμε χωρισει ηδη  και νομίζω πως δεν το πιστεψε ποτε. Απλά νομιζα οτι το ειπα γιατι δεν ήθελα να με χωρισει αυτος. Δεν με ένοιαξε υπήρχαν ατομα που ηξεραν την αλήθεια εξαλλου.

Τώρα πριν βιαστείτε να με κρίνετε για το πόσο άσχημα του φέρθηκα που δεν διαφωνώ πρεπει να συμπεριλάβετε στην σκέψη σας οτι δεν είχα μυαλό να δω ποιον πληγωνα τοτε. Ήμουν το ίδιο πληγωμενη οσο και αυτοι που πληγωνα. Δεν το λέω για να δικαιολογηθω ηταν απανθρωπο γιατί δεν μου έφταιγε κανένας άλλος που πληγωθηκα εγω στο παρελθόν. Ηταν τοξικο απο μερους μου. Αλλά το ειδα στο μέλλον και το αλλαξα . Αυτο εξάλλου είναι η αυτοκριτική και αυτοβελτιωση. 

Καιρο αργοτερα
Δυο ,τρεις ,τέσσερις μήνες μετα περίπου (γνωρίζω ακριβώς αλλά για λόγους ανώνυμης  ταυτότητας δεν θα πω ακριβώς)
Βγαινω με ενα παιδι , ξάδελφος μιας γνωστη μου που εκανε το κονε,  πριν το φροντιστήριο αγγλικών, σημειωση εκείνη την μερα εγραφα. Βγήκαμε 10 λεπτα πριν το μάθημα και μια φιλη μου έκανε κατι με τον ξάδελφο του.  Μια άλλη φιλη κραταγε τσαντες και φαναρι. Το θεμα είναι οτι απλα μου έδωσε ενα πεταχτο σχεδόν. Παλι δεν ενιωσα κατι. Αυτο έγινε το καλοκαίρι δευτερας Γυμνασίου και οσο για το διαγωνισμα στο φροντιστηριο εγραψα φαντάστηκα! Μόλις τελείωσα το μάθημα βρήκα την κολλητη μου και μου είπε ότι το παιδι της εστειλε οτι δεν ήθελε να κανουμε κατι γιατί δεν "φασωνα" καλα. Εδω ξεκινησαν τα προβληματα και ο διχασμός προσωπικότητας μου και τα λοιπά. Δεν με ενόχλησε που τελείωσα αλλά και εγω και ξ κολλητη μου το θεωρήσαμε χαζο που δεν μου το είπε απευθείας. Το κάρμα με χτύπησε λοιπον δυνατά. Και κάπου εδω μενω μονη μου...