Bakugou x Reader (Bnha x Reader)

Yanlış oda

Beğenin lütfen 🔪

Yorum da atın

Yorum atmayan fizikten kalsın🤡🤡

"Bir de burada mı kalacaklar? Dalga mı geçiyorsun?"

"Ortak bir düşmanınız var ve sizi öldürmek istiyor. Bu olay 2 tarafı da ilgilendiriyor ve birlikte kalmanız gerekiyor."

Şok içinde Aizawa'ya bakıyordum.

Hepimiz rahat bir şekilde ortak salonda otururken bir anda Toshinori ile içeri girmiş ve bize, Katsukilerin burada kalacağını söylemişti.

"Aizawa, bundan emin misin?"

Neito benden daha ciddi bakıyordu olaya.

"Evet."

Sessizlik oldu.

Katsukilerin bile bunu beklemediği açıktı. İlk öğrendiklerinde İzuku içtiği suyu tükürmüş, Katsuki ise yattığı yerden şok içinde kalkmıştı.

"Biz düşman değil miydik? Ulan daha birkaç hafta önce ben onu takip ediyordum!" elimle Toshinori'yi işaret ettim.

"Düşman diyorsun ama Katsuki ile barda içki içen, onu arabasına alan, onunla yemek yiyen sensin."

Aizawa resmen meydan okur gibi bana bakarken kaşlarım çatıldı. "Onlar ayrı mesele."

"Hepsi aynı mesele."

Bu kararın hiçbir şekilde değişmeyeceğini anlamıştım. Omuz silkerek geri koltuğa oturdum.

"Ne bok yerseniz yiyin."

"Tamam."

.

Yine aynı kırmızı gözler.

Başka bir arazi.

Bu sefer o öfkeli duruyor.

Ben kıpırdamıyorum, neden kıpırdamıyorum?

Üzgün müyüm? Çekiniyor muyum? Sorunum ne?

Gözlerimi açtığımda odamın tavanı ile bir süre bakıştım.

Uyurken saçımı toplamamıştım ve terlediğim için alnıma yapışmıştı.

Saçlarımı yüzümden çekerken mırıldandım, "Sorunum ne benim?"

Yataktan doğrularak banyoya gidip yüzümü yıkadım.

Saat gece 3'tü.

Banyodan çıkıp geniş odama göz gezdirdim.

Odamda durmak istemiyordum, sanırım kafa dağıtmam lazımdı.

Üstüme bir hırka geçirdiğim sırada kapımın açılmaya çalışması ile başımı kapıya çevirdim.

Biri odama girmeye çalışıyordu.

Kaşlarımı çatarak kapıya ilerledim ve pat diye kapıyı açtım. Katsuki neredeyse üstüme düşecekken son anda kapı pervazını tutarak düşmekten kurtulmuştu.

Ben şaşkınlıkla ona bakarken o da aynı şekilde bana bakıyordu. "Ne oluyor lan?"

"Sapık mısın oğlum?"

"Ne?"

"Odama niye girmeye çalışıyorsun?"

Bir adım geri gidip koridora ve kapıya baktı, "Kusura bakma, ben... Benim odam sanmıştım."

Ben daha ağızımı açmadan kendi kendine öfkelendi. "Amına koyduğumun binasında tüm koridorlar beyaz, birkaç oda hariç diğer odaların kapıları da beyaz. Hangisi hangi oda anlayamıyorum ki!"

Dediğinde haklıydı. Buraya yeni gelmişti ve gerçekten çoğu odanın kapısı birbirine benziyordu.

Burada uzun süredir çalışanlar odaları karıştırmazdı, ama yeni gelenlerde de böyle olaylar oluyordu.

Omuz silkerek odadan çıkarak kapıyı kapadım. Katsuki baştan aşağı beni süzdü, "Bir yere mi gidiyorsun?"

"Kafa dağıtacağım."

"İçki var mı burada?"

Omuz üstünden ona baktım, "Sence burada olmaz mı?"

"Ben de kafa dağıtacağım."

Hemen peşimden geldi, ben de ses etmedim.

Şu an benimle içki içmesi Bir sorun teşkil etmiyordu.

Koridorda barın olduğu yere ilerlerken mırıldandım, "Sen neden uyumuyorsun?"

"Uyuyamadım."

"Uyuyamadım ne demek? Uyku mu tutmadı yoksa kâbus tarzı bir şey gördün de uyuyamadın mı?"

Bana baktığını hissediyordum, ben de başımı ona çevirdim.

"Rüya gördüm, rahatsız etti."

Gülümseyerek önüme döndüm, "Ne şans ama, ben de rüya gördüm ve rahatsız etti."