အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ခြန္းကိုဧည့္ခန္းထဲမွာေတြ႕သည္။။ဒီဇိုင္းထိုင္ဆြဲေနတာထင္ပါရဲ႕။။ေသခ်ာကိုအာ႐ုံႏွစ္ၿပီးဆြဲေနတာ။။
လႈိင္းခြန္းဆီေလွ်ာက္သြားလိုက္ၿပီးခြန္းရဲ႕အလုပ္လုပ္ေနတဲ့စားပြဲေပၚကိုဖိုင္တြဲတစ္တြဲပစ္ခ်လိုက္သည္။။
ခြန္းကေမာ့ၾကည့္လာၿပီး။
"ဒါဘာလဲ"
"မိုးစက္ပြင့္တို႔ကုမၸဏီရဲ႕ဆြဲရမယ့္ဒီဇိုင္းေတြ။။မင္းကိုအပ္တာလက္မခံလို႔ဆို။။အဲ့တာနဲ႔ငါယူလာတာ"
"အဟက္..လင္နဲ႔မယားလိုက္ဖက္ေနေရာေနာ္။။မဆြဲေပးဘူး။။ျပန္ယူသြားလိုက္"
"မင္းကဘာကိစၥဆြဲမေပးႏိုင္ရတာလဲ။။ဘာအေၾကာင္းေတြရွိေနလို႔လဲ"
"ထူးထူးျခားျခားဆိုလို႔ဘာမွမရွိပါဘူး။။ဒီတိုင္းငါ့စိတ္ကမသတီတာ။ဒါပါပဲ"
"မင္းဆြဲေပးလိုက္စမ္းပါ။။ဒါေလးဆြဲရတာကိုျဖစ္ပ်က္ေနလိုက္တာ"
လႈိင္းအေျပာေၾကာင့္ခြန္းေဒါသေထာင္းကနဲထြက္လာသည္။
ရာရာစစသူကပဲေျပာရတယ္ရွိေသးတယ္။ဆြဲလည္းဆြဲခိုင္းေသးတယ္။ေျပာေတာ့အထက္စီးကေနေျပာေနတာ။ၿပီးေတာ့သူမုန္းရပါေသာဟိုမိန္းမအတြက္တဲ့ေလ။။ေတာ္ေတာ္ရယ္စရာေကာင္းသား။
"မင္းဟာမင္းဆြဲလိုက္!!။ငါကေတာ့လုံးဝဆြဲမေပးႏိုင္ဘူး။။။ငါဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ၿပီးရင္ျပန္မျပင္တက္ဘူးလႈိင္း"
"ၿပီးေရာေလ။။မင္းထက္နာမည္ႀကီးတဲ့သူဆီမွအပ္ျပမယ္"
"ႀကိဳက္တဲ့ေနရာသြားအပ္စိတ္မဝင္စားဘူး"
လႈိင္းထြက္သြားေတာ့ခြန္းလက္ေတြနီရဲေနၿပီလက္သီးဆုတ္ထားၿပီးေဒါသကိုထိန္းခ်ဳပ္ထားရတာဘယ္ေလာက္ခက္တယ္မွတ္လဲ??
...........................................................................
ညႏွစ္နာရီထိုးေနၿပီခြန္းအိပ္ခန္းထဲေရာက္မလာခဲ့ပါ။။ကေလးေတြကအဖြားနဲ႔ၾကည့္အိပ္မယ္ေျပာေနတာနဲ႔ဒီေန႔လည္းသူ႔အဖြားနဲ႔ခြန္းထည့္ေပးလိုက္ပုံေပၚသည္။။ခုခ်ိန္ထိအိပ္ခန္းထဲမွလႈိင္းတစ္ေယာက္ထဲ။။။
