J_Park: Jinnieee Heyy!!! Hu hu K_Seok: Efendim jimmy J_Park: Ağğğ Efendim diyor Anlatansana ve adam Çıldırtma!!! K_Seok: Chim sonra konuşalım mı? Pek iyi değilim J_Park: İyi değilsin ve sonra mı konuşayım???? Seni döverim çocuk Evire çevire döverim Anlat çabuk K_Seok: Ne anlatayım ki Kimse bizi görmesin diye mekanı kapatmış Görürlerde yanlış anlarlar diye J_Park: Yuhh Görseler ne olucak aw Sanki bilmem ne yapıyorsunuz K_Seok: Biliyor musun Beni tanımıyor J_Park: What dedin? Ulan sen bu adamın odasına 4783933939tane dosya götürüyon Nasıl tanımadı aw Bir de koskoca Kim şirketinin sahibi K_Seok: Açıkça umrunda olmadığımı söyledi işte Uzatmaya gerek yok J_Park: Hayatım Canımın içi Ben uzatmam Ya sen? K_Seok: Ben de uzatmıycam Silicem onu J_Park: Nasıl yaw?? Oğlum sen bu adamı Benim bildiğimce 1,5 yıldır takip ediyorsun Bunca zamanını verdin Be çabuk pes etçen Hiç üzülmücen mi?? ?????? K_Seok: Üzülüyorum tabi aptal Neden geç yazıyorum sanıyorsun Ona karşı ne duygularım var benim J_Park: Ben öyle demek istemedim Jinniem Pamuğum Üzme kendini Hem ben yakın zamanda döneceğim Geldiğimde ağlarken görürsem Döverim seni Hastanelerde sürünürsün K_Seok: Uyumalıyım chim Belki biraz iyi gelir Hmm J_Park: İyi geceler pamuğum Üzülme bak O aptal kaybetti (Görüldü)
Telefonu komodinin üzerine bıraktı ve büyük paket peçetesini kucağına alıp ağlamaya başladı. Hiç böyle olacağını düşünmemişti. Ne umutlarla gitmişti oraya. Belki kendisini beğenir diye düşünmüştü. 2. Buluşmanın planlarını yaparlardı belki. Hiç biri olmamıştı bunların. Tamamen hayal kırıklığıydı. Ama tutabilmişti kendini, orada ağlamamıştı ya bu bile yetiyordu ona.
Sabah kalktığında başında deli bir ağrı vardı. Bir şeyler atıştırıp ağrı kesici aldı. Hiç gitmek istemiyordu şimdi oraya. Onunla karşılaşmak istemiyordu ama içten içe onu görmek için deliriyordu. Çok güzel gülümserdi Taehyung ona göre, hoş kendisine hiç gülmemişti ama başkalarına gülerken bile çok güzel gelirdi. Şimdi nasıl bakacaktı o gülüşe. İçi kopacak, midesi ağrıyacak aklına geldikçe, hiç aklından çıkmayacak zaten.
Siyah gömleğini ve pantolonunu giydi. Saçını tarayıp dişlerini fırçaladı. Arabasına binip yola koyuldu. Geriliyordu, midesi ağrıyordu. -Neden mesaj attım ki ona? Önceden en azından bir umudum vardı, artık o da yok
Arabasını park edip şirket binasına girdi. Asansöre binip 9.katı tuşladı. İnip kendi masasına geçti. Onu hiç görmemişti, bu iyiydi. Onu gün boyu görmemeyi umuyordu ama bu mümkün değildi. O patron, onu çağırırsa gitmek zorunda kalacak -Jin Bey bir şey içer misiniz?
Düşüncelerinden ayrılıp sütlü ve iki şekerli bir kahve istedi. Bir an önce ile başlamalıydı ki zaman geçsin
J_Park: Pamuğum (8.10) Lan pamuk Cevap versene (8.15) Küstün mü Bak dayanamam ben Bende kalp var (8.20) K_Seok: Saçmalama chim Neden küseyim civciv Sadece bu sabah geç kalktım J_Park: Hee İyi iyi Gördün mü hiç?
Etrafına baktı.
K_Seok: Yok görmedim J_Park: Umarım pamuğum hiç görmezsin İyi böyle
-Mesai saatlerinden mesajlaşmanız doğru değil Seok
Kafasını kaldırdığında görmek istemediği o bedeni gördü -B...ben -Sütlü ve iki şekerli. Doğru biliyorum değil mi?
Kendine gelmeliydi. Ona karşı asla taviz vermemeliydi. Güçlü olmalıydı. Duygularını saklamalıydı -Biliyorum? Nereden bileceksin ki? Kesin çaycının elinden alıp getirdin
Karşısındaki beden derin bir nefes verip başını salladı ve kahveyi masasına bıraktı -Şey.....evet. Ama bak öğrendim işte -Önemli bir şey değil, öğrensen ne olucak?
Etrafındakiler ona bakıp fısırdaşıyordu. Yanındaki sandalyeyi çekip oturdu Taehyung
-Bak, fark ettim ki dün gece sana çok kaba davrandım. Ben kaba veya homofobik değilim. Ayrıca hiçbir kadının göğsüne ve kalçasına da bakmıyorum. Benim hakkımda çok yanlış düşünmüşsün Seok. Sana kendimi tanıtmama izin ver. Yeni bir başlangıç yapalım, unut dün geceyi.
Kendisine uzatılan ele önce birkaç saniye baktı. Sonra elini sıktı -Dün geceyi unutmam neredeyse imkansız ama gerçek seni tanımayı çok isterim Bay Kim -Zevkle tanıtacağım
Selam hepinize Okulum başladı 🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳
Siz seviyorum Umarım beğenmişsinizdir İyi geceler hepinize ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
