+18
Bazen bir seni seviyorumla, bazen bir çocukla, bazen bir ölümle değişir insanın hayatı. Bazense davetsiz bir misafirin gökten inip hayatınızı alt üst etmesiyle değişir her şey.
Metin her şeyden kaçarak kendi halinde yaşarken Sezen ile tanışır. H...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Metin tavanı izliyordu.
Pişmanlık çoktan vurmuştu, geriye ise sadece yorgun ve uykusuz bakışlar bırakmıştı ama Metin ne kadar çabalarsa çabalasın uyuyamadı. Ayrıca Okyanus'un sabah kalkıp onları bu şekilde bulmasını asla istemiyordu.
Yanında uyuyan kadına dönüp bakmadan, yataktan kalktı. Yere dağılmış kıyafetlerini toparlayıp sessizce giyindi. Ceketini bulamamıştı fakat koridorda olduğunu tahmin ediyordu.
Kapıyı oldukça yavaş şekilde açıp dışarı çıktı. Okyanus'un aralık kapısından başını uzatıp kızının derin uykusunun yolunda gittiğinden emin oldu. Başka bir şey yapmadan evden ayrıldı.
Sabah soğuğu yüzünü kesince ceketinin yakasına gömdü kafasını. Bu saatte taksi bulmak zor olacağa benziyordu ama buna da gerek kalmayacaktı. Bahçe kapısından dışarı çıkarken henüz sönmemiş olan sokak lambasına baktı. Altında bekleyen araba tanıdıktı. Kendi arabası dün gece bıraktığı yerde duruyordu.
Metin olduğu yerde donakaldı.
Siktir.
Sürücü koltuğunun bulunduğu tarafa doğru yol aldı tereddütle. Sezen yatırdığı koltuğun üzerinde derin bir uykudaydı.
Metin eğilip cama tıkladı. Kadın tepki vermeyince daha sert vurdu. Uyanıp onu bu halde görmesini de istemiyordu aslında fakat çekip gitmesi büyük saçmalık olurdu.
Sezen gözlerini kırpıştırıp hızla atıldı. Önce nerede olduğuna, sonra da camda onu izleyen Metin'e baktı.
"Günaydın," deyip arabanın motorunu çalıştırdı kadın. Metin hiç cevap verme zahmetine girmeden arka kapıyı açtı.
"Tüm gece burada mıydın?"
"Hı hı." Gözlerini ovuşturdu Sezen. Tam olarak ayılabilmiş değildi.
"Gitmeni söylemiştim aslında."
"Biliyorum." Kısa ve öz bir cevaptı. Kadının sırıttığını dönük sırtından bile görebiliyordu Metin.
Yolun geri kalanında hiç konuşmadılar. Metin dikiz aynasından gözlerini kaçırdı. Eve giderken önden yürüdü.
Duşunu alıp hazırlandıktan sonra işe gitmek için evden çıkarken, tezgahın üzerindeki araba anahtarını alıp, Sezen'i uyuya kaldığı koltukta yalnız bıraktı.
*
Akşam dönüşte Metin asansörü kullanmak yerine apartmanın merdivenlerini tırmanmaya karar vermişti bugün. Sezen'in, bedeni hakkında yaptığı yorumlar birkaç gündür kafasında dönüp duruyordu. Nereden başlaması gerektiğini bilmeden merdiven çıkmaya karar vermişti.
Nefes nefese kalmak için ikinci katın son basamağına ayağını atması yetmişti. Bir eli göğsünde durup, ciğerlerine hava gönderebilmek için çırpınıyordu. Yılmadı ama, kendi katına kadar sürünmeye devam etti.
