Brother's Code - Denial 2: Blaze's Psycho Lover

TWENTY TWO

Dane told me that Dylan informed her na nakalabas na raw si Maggie ng hospital. Hindi pa rin sila ok ni Margot but she's still hoping na mapapatawad siya ng kapatid. Dane told me also na wala akong dapat ipaglala kay Maggie dahil kahit gago si Dylan ay hindi niya papabayaan si Maggie. Hindi ko alam kung maiinis ako sa sinasabi ni Dane. But, somehow, masaya ako sa sinabi niya dahil may mag-aalaga na kay Maggie.

Everything was quite good. Kahit alam ko na wala na pag-asa na magkakabalikan kami or let say maging ok kami ay alam kong mahal ko pa rin siya. Siguro, kapalaran na lang makakapagsabi kung ano magiging kahihinatnan namin. Ang mahalaga sa akin ngayon ay maging masaya siya. Sana lang tigilan na niya kakagamit ng kung ano ang ginagamit niya ngayon.

I focused myself at work. Bigla akong naging workaholic at halos sa opisina na ako natutulog para lang makalimutan ko si Maggie. I missed her and I don't know kung kailan siya tuluyang mawawala sa puso ko.

She's my first love and maybe my last. Because regardless of what happened, I can't see myself when someone else. Siya pa rin ang kailangan ko at gustong makasama. But sadly, hindi na ako ang kailangan niya. May iba na siyang mahal at sa nakikita ko ay mukhang masaya silang dalawa ni Dylan.

I took my paper and go to Dane's office. When I opened the door, I was surprised to see Maggie inside. Bumilis ang tibok ng puso ko nang makita siya roon at aaminin kong na-excited ako.

"Ow, sorry. May bisita ka pala, Dane."

"That's fine, come in," Dane invited me.

"Hi," sabay namin bati ni Maggie sa isa't isa. Ang akward...pero kahit paano ay nanatili akong casual.

"How are you?" tanong ko.

"I am ok, and you?"

"I'm good, and good to see you again."

Pero mas good kung ikaw ang kasama ko. Dahil sobrang miss na kita. Kaso mukhang masaya ka na nga talaga sa iba dahil iyon ang nakikita ko sa mukha mo ngayon.

"Me too, nice to see you again."

"What is that Blaze?" Dane asked, so I gave her the paper.

"Ah, request letter."

"For?" Dane's eyebrows arched when she read the letter. "No, you're kidding right?"

"Nah, besides that is our main branch, so, I can stay there."

Dane looks at me and looks at Maggie. "Mag, is it ok if I will talk with Blaze for a moment?"

"Sure, I am not in a rush. I will wait for Dylan also, so take your time."

"Thanks," Then she looks at me. "Until when, Blaze?"

"I can't say until when. A month, a year. I don't know."

"You will leave us?"

"You can still visit me there. Besides, it's still our business."

We have the same business in the USA...Brother's Code Advertising and Commercial Company, our main branch, actually. Hindi naman namin napabayaan dahil may mga trusted employee kami roon. Kahit nasa malayo kami ay monitor namin ang lahat doon. And my plan ay magpa-assign na roon. Dane is the CEO, so she have all the controls.

"But we need you here, Blaze."

"I am still here in company, we can keep in touch."

"How about your printing press here? Who'll gonna manage it?"

"Mom will handle it."

"Blaze..."

"My decision is final, Dane, I need this." Napatingin ako kay Maggie na nakatingin din sa akin kaya binalik ko kay Dane ang tingin. "Please."

"Fine, but I will check the date. We have a lot of clients by this month and..."

"I'll finish the pending job for the previous and the new one of this month. I'll leave when I'm done."

"Fine."

"Thanks, Dane. Anyway, gotta go, mukhang may importante kayong pinag-usapan. Sorry to bother you." Then I leave the room.

Napabuga ako ng hangin nang makalabas ako saka dumiretso sa opisina ko. Kanina pa ako parang hindi makahinga nang makita ko si Maggie. She looked good. Kahit mukha siyang lasing baka dahil nakagamit na naman siya but she looks ok.

'Tangina, mas lalo ko lang siyang na-miss. Kung hindi lang ako nagpipigil kanina ay baka niyakap ko na siya. Lahat ng masasayang alaala namin ay bumalik sa akin. Wala akong makapang kahit anong sakit para layuan siya. Lahat ng meron sa isip ko ngayon ay puro masasayang alaala namin dalawa.

I heard knocks so I let that person come in. Napatayo ako nang makita ko si Maggie.

"Can I come in?" She asked. "Ang pangit naman kung nandito ako tapos mag-uusap tayo. Mamaya tubuan pa ako ng ugat dito."

"Huh? Sure, come in."

"Can I have a seat? Pwede naman siguro 'no? Dahil ayaw kong magka-varicose."

"Go, ahead." Nang makaupo siya ay saka palang ako umupo. Kumuha ako ng tubig saka uminom. I saw her take something in her bag. It is like medicine or let say it's a drug.

"Dane doesn't want you to leave," umpisa niya.

I smile and stand up saka kumuha ng alak. Bahala na, malapit na rin naman ang oras kaya pwede na akong uminom. Kailangan ko ng kakampi dahil hindi basta kung sino lang ang nasa harapan ko. Uminom muna ako bago bumalik sa upuan.

"Gusto ko ng bagong environment," kalmado kong sagot kahit ang totoo ay kinakabahan ako.

"Environment lang pala kailangan mo. Ipa-ayos mo 'tong opisina mo."

"I want peace."

"Magkulong ka sa kwarto mo."

"I want to be happy."

"Is it because of us?"

Yes, Magg. The more the nandito ako ay malaki ang chances na lagi tayong magkikita. Kagaya ngayon at baka magpakamatay na ako ng tuluyan thinking na wala na tayong pag-asa.

"No, Magg, my issue is out of my business."

"Then stay." Sabihin mong babalikan mo ako at mag-i-stay ako. "Dane needs you." I don't need them because I only need you.

"I am still the chief strategy officer. They can contact me anytime," sagot ko.

"Well, if that is your decision ay wala na akong magagawa. Dane is important to me at ayaw ko siyang malungkot kaya kita kinausap. That's all."

"I get it. How's you and Dylan?"

Sige, Blaze, hurt yourself more tapos kuha ka lubid pagkatapos.

"We're good. We've been together always, we got drunk, got high, got...Honestly, gamit ko na lang ang kulang sa bahay niya para masabing doon na ako nakatira."

Nahiya pa siyang ituloy ang got sex. 'Tanginang Dylan yan, parang gusto ko ng ipapatay ang hayop.

"Good, at least he makes you happy."

"He is not the one I need."

"Huh?"

"I said, he's all I need."

"I know."

"Anyway, I need to go," she said and stood up.

"Magg,"

"Yes?"

I look at her na naghihintay ng susunod kong sasabihin.

I miss you, Mag. Sabihin mo lang na may pag-asa pa tayo at hindi na ako aalis. Wala akong pakialam sa inyo ni Dylan o kung may nangyayari sa inyo basta sabihin mo lang na 'wag akong umalis dahil iyon ang gusto mo at mag-i-stay ako.

"Blaze?"

"Wala, nice to see you again."

"Me too." Saka siya lumabas ng pinto.

Shit! I fucking miss her.