GÜLLÜ GELİN

1| "KURDUN GÖZLERİ"

** OY VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM.

KEYİFLİ OKUMALAR**

Güllü karnının üzerinde, çığlıklar ata ata gecenin karanlığını yararken üzerinde bulunduğu atın ani hareketleri canını kuzeninin hayvani tavrından daha fazla yakamazdı.

Gözlerinden sicim gibi boşalan yaşlar Mehmet'in hükmeden bağrışını duyduğu an da arttı mümkünmüş gibi.

"Güllü!" ismi geceyi yarmış, aya doğru atını koşturan ırz düşmanının kalbine konmuştu.

Güllü, "Mehmet'im!" diye bağırdı. Sesi boğuk çıkmıştı. Kuzenin atı kamçılamasıyla atın haykırışı Güllü'nün kalbi kara kuzenine daha çok beddualar etmesine neden oldu. At hırçınlaşıp daha da hızlanırken köyü çoktan çıkmışlardı. Güllü, resmen dağa kaldırılmıştı. Kalbi ağrıyla teklerken, Mehmet'in sesi de uzaklardan gelmeye başlamıştı.

Dakikalardır atın üstünde neredeyse tepetaklak halde olması onda ölmek için bir umut doğurmuştu. Güllü, kuzenin ona dokunmasındansa ölmeyi yeğlerdi. Hatta kurtuluş olarak görürdü.

Atın dur komutu almasıyla kişneyerek durması Güllü'yü daha çok sarmıştı. Attan bir hışımla inen kuzeni Güllü'yü hırpalayarak attan indirdi. Bulanan midesi, kararan gözlerine rağmen Güllü dik durabilmişti. Arkadan bağlanmış kollarını zorlarken Mehmet'in sesini artık hiç duymuyordu.

Kuzeninin kolundan tutup fısıldamasıyla irkildi, "Güllü'm." demişti. Güllü tükürüğünü ağzında biriktirirken kuzeni konuşmaya devam etti. "Rızanla olmazsa rızamla olur, ölsem de vazgeçmem senden."

Güllü akan gözyaşlarına aldırış etmeden biriktirdiği tükürüğü kuzenin yüzüne bıraktı. Öfkeyle yüzünü silen adam tokatını Güllü'nün yüzünde patlattı. Güllü sarsılıp yere düşerken bir saat öncesini hatırlamakta zorlanmadı. Annesiyle bahçede oturmuş havadan sudan konuşurlarken kapı hışımla açılmış içeriye kuzeni girmişti. Güllü korkudan kalbinin titrediğini hissederken annesine doğrultulan silahla çığlığı basmıştı. Çığlığa aşağıya inen kardeşinden önce davranan kuzeni Güllü'yü hırsla kendisine çekmiş, silahını Mehmet'e doğrultmuştu. Mehmet'in göğsüne isabet etmesi için yolladığı kurşun Güllü'nün eline vurmasıyla yön değiştirip koluna isabet etmişti. Herkes anın şokunu yaşarken Güllü'yü tuttuğu gibi evden çıkarmış atına atmıştı. Atı dörtnala sürüp biraz gittikten sonra debelenen Güllü'nün ellerini bağlamıştı.

Önüne saçılan saçlarını bağlı elleriyle geriye iterken güzelliğinin yüzüne parlayan ayla ortaya çıktığından habersizdi. Kardeşinin yaralanmış olduğunun bilinciyle kalbi acıyla kasılırken karşısında şehvetinin esiri olmuş, gözü bir parça güzellikle kararmış adama anlatacağı her şeyin boş olduğunu fark etti. Üzerine yürüyen adamın iştahla sırıtması canını sıkarken konuşmaktan kendisini alamadı.

"Sana abi demiştim, abi bilmiştim."

Korkuyordu, bedeni ürperiyor midesi kasılıyordu. Ağlamaktan sızlayan gözleri rüzgarla soğuyan yanakları yüreğine çare değildi. Mantıklı düşünmeye çalışsa da mantığı devreye giremiyordu, panik hakimdi. Panik hükmediyordu. İğrenç bir durumdaydı. Bağlı ellerini yumruk yapmışken zaman kazanmak istedi.

"Yalvarırım, bırak gideyim."

Şehvetle öne atılan adam kolunu sıkıca tutup yüzüne yaklaştığında tüfeğinin omuzundan düştüğünden habersizdi. Yıllardır beklediği anı yaşamanın heyecanı öylesine aklını bulandırmıştı ki tavrının berbat olduğunu fark edemedi. Korkunç bir hata yaptığını idrak edemedi. Kuzeninin yüzüne yüzüne pis nefesini vererek konuştu. "Ölsem de bırakmam."