Hidden Passion

Furry corn

Outfit Αλέξη

Pov Αλέξη

Ενώ κοιμόμουν για μια εβδομάδα συνεχόμενα, τον ύπνο μου διέκοψε απότομα ένας εκκωφαντικός θόρυβος. Έτρεξα κατευθείαν στην κουζίνα καθώς εκεί με οδήγησαν τα αυτιά μου που δεν κάνουν ποτέ λάθος. Εξεράγη ο φούρνος μικροκυμάτων μου. Έπαθα mental breakdown στο πάτωμα της κουζίνας που κράτησε 6,5μιση ώρες και αφού μάζεψα τα κομμάτια μου, αποφάσισα να πάω στο μαγαζί της Πάολα για φούρνους μικροκυμάτων. Αφού διάλεξα το συνολάκι μου, βγήκα στο χωριό και άρχισα να περπατάω. Η αλήθεια είναι ότι δεν ήξερα που πήγαινα αλλά όλο και κάποιον δεν θα έβρισκα να ρωτήσω;
Με τα χίλια ζόρια έφτασα στην πλατεία του χωριού, ωστόσο δεν κυκλοφορούσε ψυχή. Μα που είναι όλοι; Συνέχισα να περπατάω μόνος μου, μέχρι που είδα λίγο πιο μακριά δύο φιγούρες να έρχονται προς το μέρος μου και ένιωσα το βρακάκι μου να λερώνεται από τα κωλομερια.

"Π-ποιος είναι εκεί;" Φώναξα με τρόμο

"Τι σκατα;" Είπε μια από τις δύο άγνωστες φιγούρες. Όντως σκατα...εγώ φταίω γι'αυτό....

"Ποιοι είστε;" Φώναξα πιο δυνατά αυτή τη φορά, ενώ οι φιγούρες είχαν ήδη φτάσει το μέρος μου

"Μάγκα εσύ μυρίζεις σαν βόθρος;" Με ρώτησε ο ένας από τους δύο

"Έχει μοσχομυρισει όλο το τετράγωνο" είπε και γέλασε

"Τι κι αν ήμουν εγώ; Τι θα μου κάνεις;"

"Είσαι κυριολεκτικά ντυμένος  furry, μόνος σου τα κάνεις στον εαυτό σου, δεν χρειάζεται να κάνω κάτι εγώ" είπε και τον έπιασε νευρικό με βήχα

"Αγάπη μου φτάνει σε παρακαλώ, κοίτα με. Σε ξέρω καλά, δεν είσαι εσύ αυτός" Είπε το δεύτερο άτομο που μίλησε για πρώτη φορά, και έβαλε το πρόσωπο του μπροστά στο πρόσωπο που μου έκανε εδώ και 13 λεπτά hate crime και ακούμπησαν μύτες αισθησιακά, ίσως και να με είχε συγκινήσει αυτή η στιγμή αν δεν ήθελα να κλάσω κι εγώ πολύ αισθησιακά.

"Silence bottom." Του είπε εκείνος και του τράβηξε μια τούφα από τα μαλλιά που του έμειναν στο χέρι

"Χαχα συγνώμη γι'αυτό, δεν είναι συνήθως έτσι!!! Απλώς είδε το πρωί αίμα στα τσισα του και δεν είναι ο εαυτός του. Εσύ δεν είσαι ο Αλέξης;"

"Ναι εγώ είμαι. Κι εσείς είστε....;"

"Α ναι! Εγώ είμαι ο Περίανδρος κι αυτός είναι ο σύζυγος μου ο Light Yagami" είπε και άπλωσε το χέρι του

"Α, χάρηκα" είπα και άπλωσα κι εγώ το χέρι μου για να κάνουμε χειραψία

"Αγάπη μου, μην είσαι αγενής δώσε το χέρι σου στον Αλέξη" είπε ο Περίανδρος στον Light

"Μ-μα δεν θέλω....."

"Ναι, μα τι έχουμε πει; Είμαστε ευγενικοί με τους ξένους. Όταν μας δίνουν άγνωστοι καραμέλες τι κάνουμε;"

"Τ-τις παίρνουμε και λέμε ευχαριστώ......"

"Ωραία, τώρα δώσε το χέρι σου στον Αλέξη"

"ΟΧΙ. ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΔΩΣΩ ΤΟ ΧΕΡΙ ΜΟΥ ΣΕ ΕΝΑ FURRY!!!! ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΠΙΑΣΕΤΕ ΖΩΝΤΑΝΟ ΠΟΤΕ" φώναξε ο Light και άρχισε να τρέχει προς την αντίθετη κατεύθυνση γαβγίζοντας

"Συγνώμη γι'αυτό, δεν είναι συνήθως έτσι, δεν ξέρω τι τον έπιασε. Τελοσπαντων. Μπορείς να έρθεις στο σπίτι μας όποτε θες για καφέ. Ξέρεις έχουμε έναν γιο κοντά στην ηλικία σου, ίσως τον γνώρισες Κυριάκο τον λένε. Μπορεί να ταιριάξετε και να κάνετε καλή παρέα" είπε ο Περίανδρος και μου έκλεισε το μάτι

"Προτιμώ να πεθάνω"

Συνεχίζεται........

Συγνώμη που άργησα να ανεβάσω καινούργιο chapter, είχα ξεμείνει από τσιγάρα χιχιχιχι omg slow d3ath is quirky!!!!! Anyways, I hope you like this, ειναι πιο μεγάλο απ'οτι συνήθως (this is what I say when my pp is fully 3rect/j)

(O Light είναι post time skip, οπότε είναι 23+ χρονών, pls don't think I'd put minors into this😔)