Chapter 1:
"I'm going to States."
"Really? But why?"
"Papa's in need of me."
"But, how about me?"
"I'm sorry..."
"You're just gonna leave me?"
"..."
"We're over!"
"Wait, Dianna!"
Lumabas nako ng resto kung san kami kumain.. Sumakay nako ng kotse at nakita ko siya sa front mirror na humahabol sakin pero tinawag siya nung waiter para bayaran ata yung bill.. HINDI NIYAKO NAHABOL.
I drived the car as fast as I can because I'm so mad that I want to cry, then suddenly.. *BAGG*
"Fck this!"
nabangga ang All new Ford Focus ko na new talaga as in wala pang plaka dahil kakabili lang 2 days ago.... Lumabas ako ng kotse para makipag bangayan sa naka bangga saking Pajero..
"Bw*set, Why are you so careless?"
Lumabas din ang lalaki na nagddrive.. Parang kasing age ko lang ata siya.
"Uhm, miss.. Sobrang bilis mong magpatakbo at no left turn dito.."
"Edi sana tumigil ka! You moron."
Nakangiti lang sakin yung guy at parang tatawa tawa, What the hell.. Parang. walang nanyari para sakanya.. Bigla namang may dumating na mga men in blue or in short MMDA na lumapit samin.
"Anong nanyare?" Tanong ni manong 1.
"Can't you see? He hit my car!"
"Sige na, tara na at pumunta nalang tayo sa office para panoorin ang totoong nanyare" sabi ni manong2.
Naglakad lang kami papunta doon sa "office" daw nila pero pumunta lang kami sa parang box sa may tabi ng highway. Basta yung parang white and blue..
Pinapanood namin yung video ng cctv nang biglang..
"miss, eh ikaw naman pala ang nakabangga."
"pero mas malaki ang damage ng car ko!" Ako pa raw ha? Well actually, ako nga ata.
"No left turn dito. And, overspeeding ka. Nasa 120 ang pagpatakbo mo."
Psh, bwiset. Dagdag problema to.
"So what will I do now?" Wala nako masabi kaya yan nalang..
"Uhm, tanongin natin si sir kung magsasampa siya ng kaso sa iyo."
"WHAT?" Tumingin ako dun kay ewan ng parang masungit na iiyak na nagmamakaawa.. I really can't explain my facial expression.
"No, I won't. Sige na. I'll be late pa sa pupuntahan ko." Naka smile lang siya samin at para talagang walang nanyari! nakakainis.
"Eh, how about me? Won't you ask me kung magsasampa ako ng kaso? Pano tong damage ng kotse ko?"
"Wala po kayong karapatan mag sampa ng kaso dahil kayo po ang may kasalanan."
Grr. Inirapan ko nalang si Manong 2 dahil wala nakong magawa...
"Ppwede na po kayong umalis madam and sir."
Pahawak nako ng pinto nang magkasabay pa kami, grr inis. Inalis ko yung kamay ko sa door knob tapos hinand niya sakin yung kamay niya na makikipag shake hands..
"Hi, I'm Kyle. It was a pleasure to meet you."
Hinand ko din yung kamay ko tapos nakipag shake hands pero pairap..
"It'll be much a pleasure if we met in a better way."
Bumalik nako ng kotse at dumiretso na ako sa bahay, iniisip ko parin ang mga nanyaringayong araw na to dahil napaka worst lang.
"Hija, how was your day?" Bati sakin ni dad pagka pasok ko ng bahay.
"Dad, It was not a good one. My car bumped to a Pajero. Well, It was my fault."
"Yana! Bagong bago pa yon! Binangga mo na? You careless!" Yes it's mom from the kitchen. Probably, the worst mom ever.
"wag kang mangeelam ma, ha? Usapan namin to ni daddy at hindi ka kasama." I hate her, I hate her a lot. Mula nung nanlalaki siya nung bata pa ako at nakikita ko si daddy na nasasaktan, at laging depressed. Mula nun hinate ko na siya.
"Maldita kang bata ka! Jusko po! Daddy, dapat pinaparusahan tong si Dianna!"
"Mama, Quiet na. Di din naman siguro sinasadya ni Yana na mabangga yung sasakyan na yun diba?" Aww, sweet dad. Buti pa siya.
"Kahit na. Pano pag naulit yun? We should get her a driver!"
"WHAT? Driver? Are you kidding me mom?" Psh? Driver? She's so ughhhh
"Hmm... Pwede nga siguro."
"Dad?! You're agreeeing with her? You're kidding too, right?" AS FAR AS I KNOW THEY'RE NOT CLOWNS SO THEY SHOULD STOP JOKING.
"And, maybe a personal assistant too.. What do you think so daddy?"
"Ano ba? pati PA? Ano ako, artista!"
"Pwede rin, para laging may magguide sa unica hija natin."
"Stop joking, It's not funny." Nakakainis na, di nako natutuwa. Driver? PA? Hell no!
"We're not joking Dianna. Go to the dining room in a while para kumain na tayo. I prepared your favorite food, Adobong manok."
"My favorite is Sinigang na Hipon! Stop acting like you know what I want! I won't eat dinner because I hate you both!!" Halos maiyak nako habang paakyat para pumunta sa room ko. I'm so pissed na talaga.
Pumasok nako sa room at nakita ang picture namin ni Yves na nasa tabi ng kama ko, bigla ko namang binaba ito..
Oh, Btw. Yves. Yves Sanders. Yung ex ko, na kanina lang kami nagbreak. Yung pupunta ng States para daw sa papa niya.. Pero iiwan naman ako. Half American kasi siya. And may business sila sa States at kelangan daw siya dun chuva ek ek. Di na pa siya kelangan pag usapan pa dahil napaka wala niyang kwenta..
****
A/N:
Kahit di niyoko binigyan ng 5 votes, pinost ko parin siya huhu.
I assure you this story would be great. Bigyan niyo po ako ng pampaganang ipost yung mga tapos na na chapters... Actually 5 chapters na ang tapos ko. I'd post it ALL if you give me 7 votes. :(
and would post until chapter 3 if you give me 5 votes.
****
