~ κεφάλαιο 7~

40 7 29
                                    

"Λουκ ,πήγαινε να μαζέψεις τον μπαμπά σου, και εγώ την μάνα μου πρέπει να φύγουμε από εδώ !"

" οκ "

πήγαμε προς το τραπέζι

" οοο κόρη μου τι κάνεις!γιατί είσαι εδώ? "

Αμάν,αυτή σίγουρα είναι η μάνα μου ?

"εσύ μάνα έχεις να μου δώσεις κάποιες εξηγήσεις και μάλιστα στο σπίτι! "

Καταφέραμε να τους μαζέψουμε,πληρώσαμε, και βγήκαμε από το μαγαζί, άνοιξα το αμάξι της πόρτας για να βάλω την μαμά μέσα..

Λουκ POV:

"πως μπόρεσες να το κάνεις αυτό στην μαμά , πατερα! ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΣΕΣ! χάσαμε την μαμά πριν 2 μήνες! και εσύ πας και φιλάς την μαμά της νει! εισια με τα καλά σου "

Είμαι ΕΞΑΛΟΣ !

" γιε μ να σε εξηγησω εγω δεν-"

ΤΟ ΜΙΣΩ ΟΤΑΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΑΥΤΟ

" δεν θέλω να σε βλέπω μπροστά μου ! μην τολμήσεις να μ ξανά μιλήσεις, δεν μπορώ άλλο "

"Λουκ ηρέμησε, σε παρακαλώ!"

γαμω

Προσπαθούσε να με ηρεμήσει αλλά εγω δεν μπορούσα, απογοήτευτηκα από τον ίδιο τον Πατέρα μου !

"Νει ασε με μόνο μου ! "

Δεν ήθελα να το πω αυτό

πήγε να με ξανά πλησιάσει αλλά εγώ την έσπρωξε απαλά, ήθελα να ειμαι μόνος μου εκείνη την στιγμή!

Η Νει έβαλε τον πατέρα μου, και το μαμά της, μέσα στο αμάξι, στην διαδρομή δεν μίλαγε κάνεις, ούτε το ραδιόφωνο έπαιζε, κυριαρχούσε η σιωπή, και μόνο ο θόρυβος του αμαξιού..

μετά από λίγη ώρα ..

Αφήσαμε την νει και την μαμά της σπιτι,μας ευχαρίστησε, και ξεκινησα τον προορισμό μου για το σπιτι μου , Καθώς οδηγούσα μου ήρθαν εικόνες, ο μπαμπάς μ να Φιλιεται με την μαμά της Νει, αηδίασα με αυτή την σκέψη, άσε που ο μπαμπάς μ δν θα θυμάται τίποτα,με όλες αυτές τις σκέψεις ,πάτησα το γκάζι,και η ταχύτητα του αυτοκινήτου αυξάνονταν

Φτάσαμε στο σπίτι, κατέβηκα γρήγορα από το αμάξι, δεν με ένοιαζε καθόλου ο μπαμπάς μου , είχα νεύρα, ξεκλειδωσα την πόρτα, ανέβηκα τα σκαλιά, μπήκα στο δωματιο μου και ξάπλωσα , έβαλα τα ακουστικά μου, και ακουσα το τραγούδι, που μ έλεγε η μαμά μου , όταν ήμουν μικρός, ειχα ηρεμισει λίγο, αρχισα να σκέφτομαι τι έγινε σήμερα, θυμήθηκα που ήμουν με την νει στο αμάξι, ο τρόπος που κοιταχτηκαμε, τα μάτια της, τα χίλια της , ο κόμπος που ένοιωσα στο στομάχι μου εκείνη την ώρα, δεν περιγραφονταν, Ρε τι λέω παω καλά, πάμε καλά

~𝑚𝑒 𝐵𝑒𝑓𝑜𝑟𝑒 𝑌𝑜𝑢~Donde viven las historias. Descúbrelo ahora