A moment of love [윤민]

𝙿𝚊𝚛𝚝-2||

Unicode

ဈေးထဲမှတစ်ဆင့်လမ်းလျှောက်လာရင်းနှင့်ပင်

"ရော့စားထား သွားရမှာနည်းနည်းဝေးတယ် ရွာပြင်အထိ
လမ်းလျှောက်သွားရမှာဆိုတော့"

"အင်း ခဏထိုင်စားကြတာပေါ့"

အနီးမှာရှိတဲ့ကျောက်တုံးကြီးတွေပေါ်မှာထိုင်လိုက်သည်။
အခုပဲရွာပြင်ထွက်လာပြီကို မည်မျှလောက်တောင်ထက်သွားရဦးမလဲမသိ
ခြေထောက်တောင်ညောင်းလှပြီ သခင်လေး မညောင်းဘူးလားမသိပါ။

လမ်းဘက်ကိုကျောပေးကာ ပန်းခင်းကြီးတွေဘက်သို့                                                               
မျက်နှာမူကာထိုင်နေသောကောင်လေးတစ်ယောက်နှင့်

"ရော့"

လက်ထဲမှာရှိတဲ့ပစ္စည်းပစ္စယတွေကို နေရာတကျချကာ
လက်ထဲတွင် ကိုင်ထားသော ပေါင်မုန့်အား တစ်ခြမ်းပိုင်းပြီး
ပေးလာသော သခင်လေး။        

"ရော့လေ"

ပေါင်မုန့်အားသူ့လက်ထဲရောက်အောင်ပေးပြီးမှ
ဘေးမှာနေရာတကျ၀င်ထိုင်လာသည်။
သူ့ကိုတောင်လှည့်မကြည့်ပါ လက်ထဲမှ croissant ကိုသာ
စိတ်၀င်တစား စားနေသည်။

သဲကြီးမဲကြီးသာ စားနေသောကြောင့် ပါးစပ်ပတ်ဝန်းကျင်တွင်
ပေါင်မုန့်အပိုင်းအစ များသာနေရာယူထားသည်။

"သခင်လေးကလည်းပေပွနေတာပဲ"
ပတ် သခင်လေး၏နှုတ်ခမ်းပါးတစ်ဝိုက်ရှိပေါင်မုန့်အပိုင်းအစများကို သုတ်ပေးလိုက်သည်။

နူးညံ့သည်...။နှုတ်ခမ်းပါးနားသို့ မျက်နှာတိုးမိသွားသည်။
ထပ်ရပြန်ပါပြီ ကလေးနို့လိုအနံ့လေး
မျက်စိမှိတ်ကာ မျက်နှာနားအားပို၍တိုးကပ်ပြီး
အနံ့မွှေးမွှေးအားအဖြေရှာနေမိသည်။
အနံ့ကလူကို ဆွဲငင်ယူသွားသလိုပင်။
မကြာပါ အရမ်းနီးကပ်သွားသည်။

ပတ် အနံ့လေးကိုသာထပ်ရှာနေမိသည် တကယ်ပဲသခင်လေးဆီက
အီဆိမ့်ဆိမ့် မွှေးတေးတေး အနံ့လေး
စွဲမက်စရာကောင်းလှသည်။
ပတ် အနံ့လေးကိုသဘောကျကာပျော်မွေ့နေမိသည်။

လေပြည်လေးတွေလည်းရှက်နေပြီလော လေကိုအရှိန်တင်ကာ
ပန်းခင်းကြီးကိုတရိပ်ရိပ်ဝေ့ရမ်းစေပြီး အချက်ပြနေလေပြီ။