Σερωτησα τι στο διαολο κανεις στο δωματιο μου'' μου λεει ξανα ο Χαρρυ, τοσοσκληρα οσο την πρωτη φορα.Κανει ενα μεγαλο αλμα με τα ποδια του προς εμενα καιμου αρπαζει το βιβλιο απο τα χερια και το βαζει πισω στο ραφι.Το μυαλο μου στροβιλιζεται.Καθαριζει τον λαιμο του και κουναει τον λαιμο του μπροστα απο το προσωπο μου..
''ΟNiall μου ειπε να φερω εδω την Steph'' ισα που ακουγεται η φωνη μου. Κανει εναβημα πιο κοντα μου και αφηνει μια βαθια ανασα. Του εδιξα προς το κρεβατι και ταματια του ακολουθησαν το χερι μου. ''Ηπιε παρα πολυ και ο Niall ειπε..''
''Σεακουσα την πρωτη φορα'' με διακοπτει. Περναει τα δαχτυλα του αναμεσα απο τομαλλια του, φανερα αναστατωμενος. Γιατι ενδιαφερεται τοσο πολυ για το ανειμαστε στο δωματιο του? Για μισο λεπτο...
''Εδωμενεις?'' τον ρωτησα. Η φωνη μου ακουγεται πολυ σοκαρισμενη.
''Ναι..τι?''μου απανταει και ερχεται ακομη πιο κοντα μου. Ειμαστε μονο μερικα εκατοσταμακρυα ο ενας απο τον αλλο. Προσπαθησα να κανω ενα βημα πισω αλλα κουτουλησαστην βιβλιοθηκη. ''Σε εκπλησει αυτο Theressa?''
''Σταματανα με λες Theressa''
''Aυτοδεν ειναι το ονομα σου?'' χαμογελαει πονηρα, η διαθεση του εχει ανεβει.
Ξεφυσαωκαι γυριζω να φυγω μακρυα του, δεν εχω καμια ιδεα που να παω αλλα χρειαζομαι ναμην ειμαι κοντα στον Χαρρυ πριν τον χαστουκισω. Ή κλαψω. Ητανε μια δυσκολη καιμεγαλη μερα οποτε μαλλον πρωτα θα εκλεγα και μετα θα τον χαστουκιζα. Ισως μπορωνα τα κανω και τα δυο μαζι?
''Δενμπορει να μεινει εδω'' λεει την ωρα που παω προς την πορτα. Γυριζω να τον κοιταξωκαι του λεω ''Γιατι οχι? νομιζα οτι ησαστε φιλοι''
''Ειμαστεαλλα κανενας δεν μενει στο δωμαατιο μου'' μου απανταει και σταυρωνει τα χεριατου στο στηθος του.
Νιωθονταςγενναια και λιγο ενοχλημενη αφηνω τον εαυτο μου να γελασει λιγο.
''Ωστεετσι...Δηλαδη μονο τα κοριτσια που φασωνονται μαζι σου μπορουν να μεινουν στοδωματιο σου?'' οπως οι λεξεις βγαινουν απο το στομα μου το χαμογελο τουμαγαλωνει.
''Δενηταν αυτο το δωματιο μου.Προσπαθεις να μου πεις οτι θελεις να φασωθουμε?Συγνωμη δεν εισαι ο τυπος μου'' μου λεει και για καποιο λογο μου πληγωσε τααισθηματα. Ο Χαρρυ δεν ειναι σιγουρα ο τυπος μου αλλα δεν θα του το ελεγε ποτεμπροστα του.
''Εισαι..εισαι..''Δεν μπορω να βρω τις καταλληλες λεξεις. Τα αισθηματα μου ειναι πληγωμενα καιειμαι ντροπιασμενη, ενοχλημενη και κουρασμενη απο το παρτυ. Σταματησα ναπροσπαθω να μιλησω, δεν το αξιζει.''Ωραια..τοτε βρες της ενα αλλο δωματιο νακοιμηθει και εγω θα βρω ενα τροπο να γυρισω πισω'' του λεεω και κατευθυνομαιπρος την πορτα.
