UĞUR

Bölüm 3

Uğur hafta sonunu köyde geçirdikten sonra okula gitti. Yusuf hocayla sözlestikleri gibi ufaktan makam dersleri almaya başladı . Kuran okumayı çok iyi biliyordu ama hiç makamla okumak okuyabilmek aklına gelmemişti. Makamla okumak o kadar lezzetli geliyordu ki. En sevdiği makam Rast Makamı olmuştu. Ama hepsini öğrenecekti kafaya koymustu.

Ama önce uykularını düzene sokma kararı aldi. En az 6 saat uyumaya çalışıyordu. Gece namazları için mescide iniyor sabah namazina kadar makam çalışıyordu  Gündüzleri ders çalışıyor her vakit namazından sonra bir sürenin makam tebdilini yapıyordu. İçindeki huzursuzluk giderek azalmaya baslamisti. Ama rüyalar son hız devam ediyordu.

Gel zaman git zaman sınav günü geldi çattı. Yarın sınav vardı. Öyle çok dua etti ki sabaha kadar. Bir ara uyudu mescitte.Ve gene bir rüya. Bu sefer baslangictan her yer bulanıklıkti.Babasinin sesini duydu. İnşirah okuyordu. O tarafa doğru yürüdü. Kalbi sıkışmaya başladı. Tam babasının yanına gelmişti ki babası okumayı bitirdi. Bı anda babası kayboldu. Her yer bembeyazdı. Rahle en ortada duruyordu. Gitti hemen Kur'an'ı açıp okumak istedi. Yoktu kuran.Sadece rahle vardı. Aradı aradı Kuran i bulamadi uğur.Gozyaslariyla oturdu rahleye bı ses duydu.
-Neden okumuyorsun?
-Ezbere bilmiyorum ki okuyamıyorum.
-Biliyorsun okusana.
-Bilmiyorum, diyecekti ki hatırladı.
Besmele çekip Yasin 'i okumaya basladi. Yasin 'i biliyordu. Öyle güzel okuyordu ki kulaklarının pası siliniyordu. Sonra sona doğru takıldı. Bir türlü hatirlayamiyordu.Durdu bekledi olmadı.Bir kaç ayet arkadna aldı olmadı. Kuran okurken o sayfayı hayal etti olmadı. "Sadakallahulaziym" dedi ve bitirdi. Neden olmuyordu. Tam pes edecekken tekrar besmele cekti."Yardim ancak senden istenir Rabbim bana yardım et." dedi  Ve son ayete geldiginde sesi titriyordu. İste bitmişti emekleri boşa gitmemisti. Rahleden ayağa kalktı herkes bir kapıdan çıkıyordu. Oda onlarla çıktı.O anda uyandı rüyadan.

Sabah ezanı okunuyordu.Ezanin bitmesini bekledi. Hemen namazını kılıp duasını etti. Hazırlanıp sınava gitti.

Sınav başlamıştı. Bildiği tüm dualari etti. Sınav gayet iyi gidiyordu.Birden bir sıkıntı göğsünü doldurdu. Devam edemedi bıraktı kağıt kalemi. Zaman azaliyordu Uğur hiçbir soruyu okuyamiyordu.Takilip kalmıştı. Gözlerinden yaşlar dökülmeye başladı. Ben bu sınavı bitireneyecegim dedi.Basini sıraya koydu 10 dakika  öylece bekledi.Sonra aklına rüyası geldi.
"Yardım ancak senden istenir Rabbim bana yardım et "dedi. Besmele çekti ve tekrar devam etti. İçindeki sıkıntı geçmiyordu ama artık soruları okuyabiliyordu.Sinav bitmişti. Okuldan çıkıyorlardı.Kalabaligi rüyasında ki kalabalığa yordu. Tıpkı rüyasında ki gibi zorluktan sonra bir kolaylık gelmiş ve o çıkış kapisindan herkes cikmisti. Gülümsedi Uğur.Bitti dedi. İşte yıllardır ugrastigim sınav bitti.

Kapıdan çıkınca kendini rahatlamış hissetti. Yurda gitti. Bu sefer kendini çok büyük bir boşlukta hissetti.Artik yapacak bir işi yoktu. Ders çalışmasını gerektirecek bir durum yoktu. Can sikintisiyla çarşıya çıktı. Dolanırken bir ney dikkatini çekti. Hiç düşünmeden girdi ve aldı. Akşam memelekete dönecekti. Sadece son kez karne almak için okula gelecekti.

Yusuf hocayla Ney çalışırız diye sevindi.Ama köye gidince hiçte umduğu gibi olmadı. Yusuf hocayı zorunlu görev için başka şehre göndermişlerdi 1 seneligine.Tum köy itiraz etsede hem bekar olması hem genç ve girişimci olması nedeniyle adaylar arasında açık ara öne geçmiş ve görev ona verilmisti. Uğur buna kızdı.Uzuldu. Telefonda hiç bahsetmemisti Yusuf hoca.  Üzülsün istememişti demek ki. Ertesi sabah konuştular Yusuf hocayla. Telefondan derslere devam edeceklerdi.Ama Uğur'un umudu kesilmişti.Ney i de ders kitaplarıyla çatı katına taşımıştı. Artık kitap görmek istemiyordu.

Ama bizim Uğur boş durabilir mi?  Önünde koskocaman yaz tatili vardı. O maç senin bu maç benim ordan oraya koştu. Futbol,basketbol , koşu hepsi çok hoşuna gidiyor fırsat buldukça ilgileniyordu. Kalan zamanlarinda ailesine yardım ediyor makam derslerine de arada göz atiyordu. Köy yerinde işler o kadar yoğun olurdu ki nefes almaya vakti olmazdı insanın. Uğur'un da öyle oldu. İçinde gene koskocaman bir boşluk vardı ama yoğunluktan ona fırsat bulamıyordu.
 
Her gün annesinin o hoş sesiyle utanıyordu. Fatıma hanım uzun boylu sarışın çok naif bir hanımdı.Esi Ahmet bey uzun boylu esmer yuvarlak yüzlü çok sevimli babacan bir insandı. Ailedeki herkes akşam oldugunda namazlarını kilar hasbihal ederlerdi. Babası bir sohbet okurdu.Kucuk Mahir 'in görevi hergun bir sahebe yada peygamber hayatından kıssa okumakti. Her gün hemen hemen 1 saat kadar bu ortama zaman ayirmaya mutlaka çalışırlardı.

Öyle huzur verirdi ki bu ortam. Son zamanlarda oğlanlar büyüdü diye Ahmet bey sohbet okuma bulma işlerini Yusuf 'a devretti. Yusuf özenle seçiyor bayıla bayıla okuyordu. Uğur da makamla ogrenebildigi kadar yüzünden kuran okumaya başlamıştı. Ahmet Bey'in koltuklari kabariyordu evlatlarını böyle gördükçe. Fatıma hanım her sobetin sonunda yapılan duada gözyaşlarını tutamiyor evlatlarının bu hayırlı hallerinin ömür boyu sürmesini diliyordu. Babaanne dede ise bu sohbetlerin hiçbir anını kaçırmıyor hayır dua ediyorlardi.

Ve zaman gene su gibi geçip gitmiş.Sinav sonuçları aciklanmisti. Uğur bilgisayar başına geçti.Abisi Yusuf sağına annesi soluna oturdu.Babasi Ahmet bey arkasına geçti dedeyle nene de sanki anlar gibi bilgisayar ekranına bakıyordu. Uğur'un elleri stresten terliyordu. Kalbi sıkışıyordu. Ve sonunda sonuç ekranı açıldı. Uğur ağlamaya başladı.Tum aile tedirgin. Abisi elleri ağzında öylece kalakaldı. Annesi babası ekrandan sonucu anlamaya calisiyorlardi. Ama oğullarının ağzını bıçak açmadığı iciniyice paniğe kapılıp ekranı okuyamaz olmuşlardı.Dedeyle neneyi sormayın zaten. Onlar çoktan başlamışlardı zaten ağlamaya.

En son annesi:
- Oğum birşey deyin artık.Ne oldu? İyi yada kötü sonuç ne onu söyleyin niye düşüyorsunuz. Kötüyse de saklamayın ne olacak bı daha çalışır.

Uğur ağlamaktan cevap veremyordu.İcinden çılgınlar gibi ağlamak geliyordu.Yusuf cevap verdi.

-Anne......

-----------------------------_-------------------------------
Bölüm sonu
Lütfen begendiyseniz yıldızı oylayabilir misiniz. Devam etmek adına çok motive edici oluyor...