bazen haykırmak istediğimiz sözlerin sınırı yoktur ağlarsın, gülersin, üzülürsün sözcükler birbirine karışır delice dönersin kendi etrafında ve o sarhoşluk hissi hayatın içindendir. Bunlar kimsenin bahsetmediği ve belki de yüzyıllarca bahsetmeyeceği kadar hayatın içinden belki de böylesi uygundur hayatı devam ettirebilmek için kim bilir? peki ben niye hayatımı devam ettiremiyorum benim düşüncelerim ve hayallerim niye susmuyor kelimeler değil de niye gözlerimle anlatmaya çalışıyorum hüznümü, sevincimi yoksa ben mi kendimde değilim ya da bu asıl kendim bu değil mi? Binlerce soruyu arkamda bırakıp kaçabilsem ne güzel olurdu kimsenin bilmeği ülkelere...
yukarıya güzel bir şarkı bırakıyorum dinlemeyi unutmayın:)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BAZEN SADECE SUSARSIN
ChickLitİçimdeki bütün kızgınlıkları, bütün acıları, bütün sevinçleri size anlatacağım neden mi çünkü artık susmak yük olmaya başladı.
