ချမ်းသာတဲ့အမျိုးသမီးတွေကကြာကြာသရုပ်မဆောင်နိုင်ဘူး (ဘာသာပြန်)

8.Chapter (4.2)

အားလုံးပဲ မင်္ဂလာညခင်းပါနော် ဒီနေ့တော့အထူးစပါယ်ရှယ်နေ့လေးပါပဲ ပေါင်ပေ့တို့ရေ

ဒါ့ကြောင့် Viewer 1K ပြည့်သွားတဲ့အနေနဲ့ ဒီနေ့တစ်ပိုင်းထပ်တင်ပေးလိုက်ပါတယ်နော် ၊  အပ်ပုဒိတ်မမှန်တဲ့ ဒီကောင်မလေးကို စိတ်ရှည်ရှည်နဲ့ စောင့်ဖတ်ပေးလို့ ကျေးဇူးပါနော်။

အားလုံးပဲ အိမ်မက်လှလှမက်ပါစေ။

မုန့်ချူ က ပြန်မသွားခဲ့ဘူး။ သူမသည် ဟင်းချက်ပြုတ်တာတွင်ကူညီရန် ချန်မိသားစု၏ မီးဖိုချောင်ထဲသို့ ဝင်သွားခဲ့သည်။ ဒီတစ်ကြိမ်မှာတော့ သူမဟာ သခင်မကြီးချန်ကြိုက်နှစ်သက်တဲ့ ဟင်းမျိုးစုံကို ချက်ပြုတ်ပြီး ချန်ကျင်းဖုန်းနှစ်သက်တဲ့အရာတွေကို ပြုလုပ်ခဲ့တယ်။ သူမ ဟင်းချက်နေတုန်း ချန်မိသားစုရဲ့ အစေခံတွေက သူမကို သနားတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ ကြည့်နေခဲ့ကြတယ်။

မုန့်ချူ ကူညီခဲ့ဖူးသော အစေခံတစ်ဦးမှ မထိန်းနိုင်ဘဲ "မမလေးမုန့် ၊ ငါတို့ရဲ့သခင်မလေး၊ သိပ်စိတ်မပူပါနဲ့" လို့ ပြောလိုက်တယ်။ "မမလေးက သခင်လေးရဲ့စေ့စပ်ထားသူပါ။ နေရာတည်ငြိမ်ပြီး အနိုင်ရဖို့ ကလေးကို အားကိုးရမယ်" လို့ ပြောပြီးတဲ့အခါ သူမ က ရှက်သွားခဲ့တယ်။

ထိုအချိန်တွင်၊ မုန့်မိသားစုက မုန့်ချူ သည် ချန်ကျင်းဖုန်း ၏အခန်းသို့သွားပြီး အုပ်ထိန်းသူကို လေးကိုချစေလိုသောကြောင့် သူမကို နှင်ထုတ်ခဲ့သည်ဟုပြောသည်။

မုန့်ချူ – "အနိုင်ရဖို့အတွက် ကလေးကို အားကိုးမယ်လို့ တစ်ခါမှမစဉ်းစားမိဖူးဘူး"

အစေခံက ပြုံးပြီး ဘာမှ ဆက်မပြောခဲ့ပါဘူး။

ဒီကိစ္စတွေကြောင့် သခင်မကြီးချန် က နေ့လည်ထမင်းစားချိန်မှာ မုန့်ချူကို ကြည့်နေပြီး အထူးသဖြင့် ချန်ကျင်းဖုန်း က သူထမင်းမစားတော့ဘူးလို့ ပြောတဲ့အချိန်မှာ သေချာအကဲခပ်နေသည်။ အစေခံက သူ့အခန်းထဲကို အစားအသောက်တွေယူသွားပေးခဲ့တယ်။

မစ္စချန်- "ချူးချူး၊ မင်းကို ငါ့ရဲ့အနာဂတ်ချွေးမအဖြစ်ရတာကို အရမ်းကျေနပ်နေတုန်းပဲ"