yunnkim
pist yakisikli
kim yun, yunseol lisesi'nin popüler kraliçesiydi. müdürün oğlu yang jeongin'den yardım istediğinde işler istediği gibi gitmedi.
yang jeongin x girl
tüm hakları bana aittir !
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"yapmamam gereken bir hamle."
➡ Yang Jeongin :
Öfkeli bakışları yüzümde geziniyordu. Derin nefesler alıp veriyor ama bir tülü konuşmuyordu. Sinirliydi hem de çok. Çatı katındaydık. Konuşmak için buraya gelmiştik fakat dakikalardır ikimizden de bir ses çıkmıyordu. Yun sadece bana sinirli bir şekilde bakıyordu. Ve ben de bu bakışlar altında o konuşmadan konuşmaya cesaret edemiyordum açıkçası.
Bana doğru bir adım attı hızlıca. O sırada içimden tek bir soru geçiyordu 'Neden buradayım?' Belki de ona yaptığım kötü şeylerden dolayı kendimi üzgün hissediyorumdur. Belki de ona olan tüm merakım vicdan azabımın sonucudur?
"Mutlu musun Yang Jeongin?"diye sordu, sonlara doğru titreyen sesi ile. Çok geçmeden devam etti. "Mutlusundur tabi sayende herkes benden nefret ediyor!" diye bağırdı. Yutkundum,üzerime doğru geliyordu ateş saçan gözleri ile.
"Sen kazandın!" Gözyaşları yavaşça yanağından süzülüp çenesine iniyordu. "İşte Sahte Kraliçe karşında ağlıyor. Acizliğim hoşuna gidiyor!" Göğsümü yumruklamaya başlamıştı. Hareket etmedim, onu engellemedim. Karşılık da vermedim. Sadece orada öylece bana vurmasına devam etmesini istedim.
"Senden nefret ediyorum ! Keşke hiç sana yazmasaydım! Keşke hiç yanına gelmeseydim! Keşke hiç tanışmasaydı-" yaptım. Ben Yang Jeongin, yapmamam gereken bir hamle yaptım. Kim Yun'un ensesinden tutup kendime çektim. Kendi dudaklarımı onun yumuşak dudaklarına bastırdım.
İçimde havai fişekler patlıyor gibiydi. Kalbim az sonra göğüs kafesimi delip geçecekmiş gibi hissediyorum. Ellerimi yanaklarına çıkarıp yumuşak bir şekilde öptüm dudaklarını. Göğsümdeki elleri iki yanına düşmüştü. Öylece durdu birkaç saniye. Hareket etmedi, beni itmedi.
Kalbimin sesini işitebiliyordum. Kim Yun'u ne zaman görsem attığı gibi, hızlı bir şekilde atıyordu. Yun'un kiraz tadındaki dudaklarından ayrıldık yavaşça. İstemeye istemeye. Onun şaşkın, afallamış yüzüne sırıttım. "Seni susturmak veya sakinleştirmek için illa öpmem mi gerekiyor?" diye fısıldadım. Vücutlarımız hala dipdibeydi.
"Bunu neden yaptın?" diye mırıldandı şaşkın ses tonu ile.
Bunu neden yaptım?
"Susmak bilmiyordun Yun.." dedim ve sonrasında devam ettin. "Özür dilemek istiyorum. Geçmişinde yaşadıklarını bilmiyorken sana yaşattığım her şey için pişman ve üzgünüm. Sana önyargılı davranıp senin hakkında asla doğru olmayan fikirlere kapıldım. O kadar aptaldım ki hiçbir zaman gerçek seni göremedim."
Yüzü iyice şaşkın bir hal almıştı. "Sen nereden öğrendin bunları?"
"Lee Minho..." diye cevapladım. Anladığını belirtircesine kafasını salladı. "Demek artık her şeyi biliyorsun." Usulca başımı sallayarak onu onayladım. " Ve her şeyi düzelteceğim." dedim güven vermeyi umarak. "Nasıl?" Tek kaşı yavaşça havalandı. "Onu bana bırak olur mu? Her şeyi düzelteceğim. Ama ilk önce.." derin bir nefes verdim." Arkadaş olabilir miyiz Kim Yun?"
Ben, Yang Jeongin. Kim Yun'dan kendimin bile inkar edemeyeceğim bir şekilde hoşlanıyordum.
♥
here you gooOoOo!
buyrun size matematik dersinde yazdığım bölüm...
sonunda first kiss'i aldık diyenler?
bundan sonra olacaklar hakkında bir tahmininiz var mı bakalım?
