Daha önceki bölüme ilginizden dolayı çok ama çoook teşekkür ederimm. İyi ki varsınız. Yorum yapanların da ellerine sağlık. Beni o kadar mutlu ettiniz ki... 🧡
Uzatmadan duygusal bölümümüze geçelim ballarım. Mendilleri hazırlayın derim. 🤧
AyBer'imizi zor günler bekliyor çünkü. 🥺🤧
İyi okumalaarr. <3 <3Yazmayı unuttuğum bi şey olmuş:
Bu bölümdeki Berk-Toprak diyaloğunu, güzel bir abi-kardeş ilişkisi görmek isteyen @tudenisceyem e ithaf ediyorum. 💕Berk, cumartesi günü kahvaltısını bahçede yapmak istediğini söyledi hizmetçiye.
Annesiyle babası bereket versin ki kahvaltılarını yapıp dışarı çıkmışlardı da onu rahatsız etmiceklerdi bi süre.
İştahla kahvaltısını yapmaya başladığı sırada anneannesi geldi yanına.
- Günaydın Şükran Sultan.
- Günaydın mı kaldı? Öğlen oldu deli oğlan, diye güldü anneannesi ve karşısında bi sandalye çekip oturdu.
- Tünaydın o zaman.
- Tünaydın tünaydın. Afiyet olsun anneannesinin kuzusu.
- Sağ ol sultanım. Beraber olsun.
- Ben yedim oğlum.
- Doğru sen kargalardan önce uyanıyordun.
- O lafın doğrusu...
- Anneanne dur gözünü seviyim. Kahvaltı ediyorum.
- Peki peki, diye güldü Şükran Hanım.Biraz torununu seyretti. Berk anneannesinin bi şeyler söylemek istiyormuş da doğru zamanı bekliyormuş gibi duran bakışlarını hemen tanımıştı.
- Buyur anneanne.
- Anlamadım yavrum.
- Anladın sen anladın. Ne sormak istiyorsan sor. Seni dinliyorum.
- Yok oğlum öylesine bakıyordum.
- Hadi ama anneanne. Ben seni tanırım. Resmen konuşmak için kıvranıyorsun. Naz yapma da sor hadi.
- Anneannesini nasıl da tanırmış benim yavrum.
- Beni böyle geçiştiremezsin. Seni bekliyorum. Bak kahvaltım soğuyacak, diye dalga geçti Berk.
- Tabii yavrum. Kahvaltın soğurda bi de o gelir başımıza. Mazallah, derken parmağıyla masayı tıklattı Şükran Hanım mahsuscuktan.
- Eee?
- Aybike kızım nasıl?
- Yok artık anneanne. Bunu sormak için mi debeleniyosun iki saattir? Ben de bi şey var sandım, dedi Berk zeytinini ağzına atarken.
- Soruma cevap vermeyecek misin?
- Haa, tabii. İyi. Çok iyi Aybik. Ellerinden öper.
- Aranız nasıl?
- Aramız mı nasıl? O da iyi. Nazar değmesin.
- Nazardan önce baban değecek gibi ya neyse, diye ağzının içinde konuştu Şükran Hanım.
- Nee?! Anneanne duymuyorum. Duyabileceğim frekans aralığında konuşursan çok makbule geçer.
- Ha yok bi şey yavrum. Maşallah diyorum. Allah bozmasın.
- Amin, amin de sen niye sordun şimdi bunu?
- Merak ettim yavrum. Beni bilirsin. Meraklıyımdır. Hele de konu sen olunca. Çeyizini hazırlıyorum biliyorsun.
- Çok komik sultanım. Söylerim Aybik'e, istemeye gelirler beni. Bi de tuzlu kahve verdim mi tamam.
- Çiçeği çikolatayı da unutmasınlar aman. Yoksa vermem seni bilesin.
- Görürsem söylerim, diye güldü Berk ama şüphelenmişti anneannesinin durduk yere sorduğu bu sorudan.
- Ben kalkayım artık. İlaç saatim geldi. Aybike kızıma selam söyle.
- Anneanne bi sorun mu var?
- Ne konuda oğlum?
- Bak işte, anlamazlıktan geliyosun. Aybike'ye ilginin bi anda bu denli artmasını neye borçluyuz?
- Aybike kızımı çok sevmeme. Onu üzecek bir şey yapıp da aranızı bozup bozmadığını merak ettim. Vakti zamanında yapmışsın ya eşşek sıpası. Hâlâ aklımda hepsi.
- Sendeki de ne hafıza sultanım yaa. Dün ne yediğimi hatırlamıyorum diyen Şükran sultana bak sen. Aybik'e yaptıklarımı unutmamış.
- Tabii unutmam. Az buz şey değil yaptıkların.
- Ama kendimi affettirdim ben. Merak etme. Onu hiç üzmüyorum. Sen de azıcık benim tarafımı mı tutsan acaba? Ne dersin?
- Olmaz. Ben sultancıyım oğlum.
- Demek sultancısın ha sultanım. Peki, öyle olsun.Berk anneannesi eve doğru giderken tüm şüphelerini bir kenara bırakmış kahvaltısının sonuna yaklaşmıştı.
- Afiyet olsun.Berk öksürmeye başladı. Abisinin uzattığı suyu içti mecburen. Kendine gelince, az önce anneannesinin kalktığı yere oturan abisine bakıp konuştu.
- Seni de götürmemişler miydi yanlarında? Ne işin var burda?
- Öncelikle ben çocuk değilim Berk. Sürekli yanlarında gezdirmiyorlar. İkincisi de ben kalkmadan çıkmışlar.
- Seni unuttular yani burda, diye dalga geçti Berk.
- Ben hiçbir zaman hatırlanmadım ki zaten, dedi abisi hüzünlü bir sesle.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aienkien
FanfictionAienkien (Ayenkien) : Kaderin tuhaf bir şekilde bir araya getirdiği, esrarengiz bir çift, garip ama mutlu bir ilişki. Hikâyemde kardeşlerimin ikinci sezonunda, Ayber'i hayalimdeki gibi yazacağım. Ben daha çok atışmalarını seviyorum. Biraz daha atışm...