The Eyes Of Angel 🦋🖤//KNJ//(short story)

The Eyes of Angel

Unknown person's view

මේ දවස්වල කොරියාවට හිම වැටෙනවා... පලමු හිම පතනය තිබ්බේ පෙරේදා. දැන් මුලු කොරියාවම හිම වලින් වැහිලා ඇති... මන් ඉන්නෙ සෝල්වල තියෙන park එහෙක bench එකකට වෙලා වාඩිවෙලා. මුලු ඇගම වැහෙන්න හිම කබාය ඇදලා ඔලුවටත් කැප් එක දාගෙන එක අතකින් කුඩයක් අල්ලන් bench එහෙකට වෙලා වාඩි වෙලා ඉන්න මන් දිහා මිනිස්සු බල බල යනවා ඇති.මන් මොනා කරන්නද! තාත්තා මේ ලග තියෙන restaurant එහෙකට ඉක්මනට ගිහින් එනවා කියලා මට වාඩි වෙලා ඉන්න කිව්වා. තාත්තා ගියෙත් ඉතින් අපි දෙන්නගේ dinner එක අරන් එන්න. මන් දැන් මෙතන පැය කාලකටත් වැඩියෙන් හිටියා ඒත් තාත්තා තාම ආවේ නෑ... ආයීශ් තවත් ඉන්න බෑ අප්පා!

"Helo"

තාත්තා ගැන හිත හිත ඉද්දි එක පාර ඇහුන කටහඩක් හින්දා මන් ගැස්සිලා ගියා. කවුරු වෙන්න පුලුවන්ද ? මෙහේ මාව දන්න කියන කෙනෙක් ඉන්නත් බෑ...අනික ඒක පිරිමි කටහඩක්!

"Helooo"

"Ah ah helo?"

මන් කටහඩ ඇහුන පැත්තට ඔලුව හරවලා helo කිව්වා...

"Can i sit here ?"

හෑ..... මෙහෙ මිනිස්සු මෙච්චර polite ද? මගේ එහා පැත්තෙන් ඉදගන්නෙත් අහලා. ඒක අපේ රටේ මිනිස්සු.මොකට කියනවද ඉතින්...

"Yah sure why not"

"Thank you"

"Ooh its ok its ok"

"Are you korean"

"absolutely no"

"Oooo i guess it"

"Ah what?"

"No nevermind by the way...can you speak korean?"

"ඔව් පුලුවන් ඒත් ඔයා කොහොමද දන්නේ ?"

"ආ... පුලුවන් නේ 😁 මට හිතුනා"

"ඇහ්? ඒත් ඔයා කවුද ? අපි අදුරනවද ?"

"අනේ නෑ මන් ඇත්තටම මගේ මහන්සිය නිවා ගන්නයි මෙතනින් වාඩි උනේ..."

"ඔහ් එහෙමද..."

"මට ඔයාගේ නම දැන ගන්න පුලුවන්ද?"

"ඇත්තෙන්ම. මම miyara smith ඔයා?"

"Woow...miyara... what a great name!"

"Ah do you like it?😃"

" yes! ofcourse its actually a-"

"Oh wait wait tell me your name first..."

"Oops sorryyy... im kim nam joon"