TINAWAGAN ako ni Mrs.Mendes kanina,halata sa boses nito ang galak na saya.Sabi niya,nagising naraw si Ethan at hinahanap ako nito.
Balak ko na sana siyang bisitahin, ngunit naalala ko ang aking magulang
.Tiyak na nandoon rin sila.Baka pilitin pa nila ako tungkol sa kasal.Hindi ko na sila kayang harapin pa.Napapagod na ako kay daddy siya nalang ang palaging nasusunod,sawa nako sa ganong sitwasyon.
Napagpasyahan kong tawagan si mom
,baka nag-alala pa iyon sakin. I immediately grabbed the telephone,and dialed her number.
Naka ilang ring palamang ito,ay agad naman nitong sinagot ang tawag ko.
"Hello? Who's this?"
"Mom, it's me Jaine."I said with a trembling voice.
"Oh God, darling please come home.
Nasaan ka ba ngayon?!"Nagulat ako sa sigaw niya, hindi ko inaasahang maging ganon ang tono niya sakin.
Ngayon ko lang siya narinig na sumigaw sakin.Akala ko ba ay nag-alala siya,pero bakit ganon ang naging reaksyon niya? halata kasi sa boses niya ang pagkairita.
"No, I'm sorry mom but I'm not going home."Determinadong saad ko.
"Why?! what happened to you? tell me Jaine Sapphire.Nagtanan ba kayo ni Felix?!"
Gulat akong napasinghap.Bakit niya iyon nalaman? at sino naman kaya ang nagsabi sakanya? I have no idea.
"Ah-I'm sorry mom."Tanging nasabi ko na lamang sakanya,wala ng ibang salita ang lumabas sa bibig ko.
"I didn't raise you to be like that! you disgrace our family Jaine.And you ruined our reputation! you're really a brat! I changed my mind, don't ever come here! simula ngayon wala na akong anak na katulad mo!"Malakas na sigaw niya,halos marindi nako sa tinis ng boses niya.
Kaagad kong ibinaba ang cellphone, hindi ko na alam kung ano ang isasagot sakanya.Ang bigat ng aking dibdib hindi ko akalain na masasabi niya iyon sakin.Si mom ba talaga ang nakausap ko? hindi naman siya ganon sakin eh ngayon lang niya ako sinigawan.Pero bakit ang sakit?
Andaming masasamang salita ang binitawan ni mommy, parang hindi ko matanggap iyon.Sigurado akong mas nagagalit sila sakin ngayon,dahil ako ang naging dahilan kung bakit nasira na ang imahe namin sa antas ng larangan.
Wala na,tinaboy na nila ako.Wala na silang pakialam sa akin, hindi na nila ako mahal.Tama lang ba ang naging desisyon ko ngayon? sana naman hindi ko ito pagsisihan sa huli.
I cried silently,napahikbi nalamang ako.Subrang sakit lang talaga,parang hindi ko kakayanin ang sakit na dulot nito.
"Hermosa,why are you crying?"
Felix asked.
Nanghihinang napatingin ako sakanya, at kaagad pinunasan ang aking luha.
"Bakit nalaman ni mommy ang tungkol sa atin? may sinabi kaba sakanya uh?!"
Lumalim ang mata nito at naging blanko ang kanyang mukha.Parang hindi na siya nabigla sa sinabi ko.
Nanatiling nakatingin lang siya sakin at hindi maka imik.
"Ano?!bakit hindi ka maka sagot uh? ikaw ba ang nagsabi sakanya?! tell me."I almost exclaimed loudly.
Kinakabahang napalunok itong tumingin sakin.Bakit niya namang sinabi iyon kay mommy? para masira ako?
"Pinaimbestigahan ako ng dad mo,at siya ang unang nakaalam sa relasyon natin."
Nanumbalik ang takot ng aking nararamdaman.Alam kong mas galit pa ngayon sakin si dad, iniisip niya na ito ang dahilan na kung bakit hindi ako pumayag sa kasal.
Alam na kaya ng angkan namin?ano nalang kaya ang iisipin nila sakin?
wala na akong magagawa pa,itinakwil na nila ako bilang anak nila.Pero bakit naman ako hindi gaanong nasaktan? para nga akong nakawala sa hawla.
