Η ψυχή μου σε φωνάζει (one shots)

Το πανηγύρι

Την είδα και είπα "αυτή είναι η γυναίκα μου".

Η οικογένεια Σταματάκη είχε μόλις φτάσει στο ετήσιο πανηγύρι του Προφήτη Ηλία, ενώ το γλέντι είχε ήδη ξεκινήσει. Η Καλλιόπη ανέμενε τη σημερινή μέρα πώς και πώς, καθώς ήθελε πολύ να βγει με τους δύο γιους της και να τους δει να διασκεδάζουν μετά από αρκετό καιρό. Οι γιοι της είχαν μεγαλώσει πια και δεν θύμιζαν σε τίποτα τα δύο φοβισμένα παιδιά που είχαν μόλις ορφανέψει από πατέρα. Ο μικρός της γιος, ο Αστέρης, βρισκόταν στην εφηβεία και, πέρα από την οικογένειά του, είχε ως στήριγμα τους φίλους του με τους οποίους περνούσε πολύ χρόνο μαζί. Περίμενε, μάλιστα, να έρθει η ώρα του πανηγυριού για να βρεθεί ξανά μαζί τους. Από την άλλη, ο Μαθιός είχε γίνει ολόκληρος άνδρας. Πριν μερικές εβδομάδες αποφοίτησε από το λύκειο και είχε αφοσιωθεί εξολοκλήρου στη δουλειά, βοηθώντας την οικογένειά του να εξασφαλίζει τα απαραίτητα για την επιβίωσή της.

Ο Μαθιός, όμως, ήταν εντελώς διαφορετικός από τον Αστέρη. Αν δεν γνώριζαν τη συγγένειά τους στο χωριό, θα ήταν πολύ πιθανό να μην σκέφτονταν ποτέ ότι ήταν αδέλφια. Ενώ ο Αστέρης ήταν ανέμελος και κοινωνικός, ο Μαθιός έδειχνε να έχει μεγαλώσει πριν την ώρα του και να κρατάει απόσταση από τους πάντες, κάτι το οποίο ήταν αναπόφευκτο δεδομένων των συνθηκών. Από τη στιγμή που ο πατέρας του μπήκε στη φυλακή για τη δολοφονία του Μάρκου Βρουλάκη, ανέλαβε τον άτυπο ρόλο του άνδρα του σπιτιού, μιας και έπρεπε να σταθεί στο πλευρό της μητέρας του και να φροντίσει τον αδελφό του. Μετά τον θάνατο του Βασίλη, η κατάσταση έγινε ακόμη χειρότερη. Όλη μέρα άκουγε την Καλλιόπη να ξεστομίζει κατάρες για την οικογένεια που, σύμφωνα με τα λεγόμενά της, τους προκαλούσε συνεχώς πόνο, ενώ ο Αστέρης εξέφραζε πόσο πολύ του λείπει ο πατέρας τους. Ένα πέπλο θλίψης είχε σκεπάσει το σπιτικό τους, ένα πέπλο που δύσκολα θα πετούσαν από πάνω τους.

Έχοντας ζήσει μια πολυτάραχη ζωή από μικρή ηλικία, ανάγκασε τον Μαθιό να γίνει πιο σκληρός και απόμακρος ως άνθρωπος. Ίσως μερικοί να τον παρεξηγούσαν και να τον θεωρούσαν μονόχνωτο, αλλά δεν τον ενδιέφερε ιδιαίτερα η γνώμη των συγχωριανών του. Αν είχαν βιώσει και εκείνοι ό,τι βίωσε ο ίδιος, θα καταλάβαιναν.

Αν είχε τη δυνατότητα σήμερα, που έπρεπε να βρεθεί στο πανηγύρι του Προφήτη Ηλία και να αντικρίσει για ακόμη μία φορά τα βλέμματα οίκτου από τους συγχωριανούς του, θα επέλεγε να φύγει μακριά από όλους και από όλα. Ιδανικά, θα ήθελε να βρίσκεται μόνος του στο βουνό και να ατενίζει την πανέμορφη θέα του άγριου τοπίου της Κρήτης κάνοντας σκέψεις για μια ανέμελη ζωή που δεν του δόθηκε η ευκαιρία να ζήσει. Ίσως σε εκείνη τη ζωή να ετοιμαζόταν για σπουδές. Ποτέ δεν τα πήγαινε πάρα πολύ καλά με το σχολείο, αλλά χρειάστηκε να πάψει να ασχολείται ιδιαίτερα με αυτό από το γυμνάσιο. Δεν γνώριζε πώς θα μπορούσε να είχε εξελιχθεί αν τα πράγματα ήταν διαφορετικά.