Amanda
I parked my car at the school’s parking lot. Today is Monday kaya marami ding mga nakapark na sasakyan dito dahil sa mga estudyante na nagbalik na mula sa kanilang mga tahanan. Every weekend lang kase pwedeng lumabas ng school.
Tumingin-tingin ako sa labas gamit ang nakasaradong bintana. They have uniforms here. For the juniors, all girls wear a white long sleeved blouse na pinatungan ng green coat at may necktie na tripe green. Their skirts are plitted stripe green. Naka knee-sock sila ng kulay black at nakasapatos ng three inches heels. The boys wear white polo na pinatungan ng green coat with necktie. They wear black slocks and shoes.
Wala pa akong nakikitang para sa senior high. Siguro wala pang dumadating.
Napatingin ako sa phone ko. It’s only 8:35 in the morning. Ang sabi sa brochure, nine o’clock ang start ng mga seniors kaya meron pa akong 25 minutes bago ang klase.
Napagdesisyonan kong bumaba na ng sasakyan. Sumalubong sa ’kin ang preskong hangin. Hinangin ang nakalugay kong buhok sa likod habang nakatingin ako sa paligid.
Pumunta ako sa likod at kinuha ang maleta ko. Sinara ko ang sasakyan at naglakad lakad.
Hmmm....
Masyadong malaki ang paaralang ’to. Kapansin-pansin ang magagandang bulaklak na nakatanim sa pagitan ng daan na nilalakaran. Sa may kanan ay nakapwesto ang garden na may mga upuan. Mas maganda pa ’to sa inaasahan ko.
“Miss, are you Amanda Kleinton?”
I voice called my name from behind. Napatingin ako sa lalaking naka-uniform at naka-eyeglass na may dalang folder. Tinitigan ko siya mula ulo hanggang sapatos.
Hmm....
Hindi katulad ng mga estudyante kanina ang suot niya so I’m guessing he’s senior like me.
“Yes, I’m Amanda. And you are?”
“I’m Nicholas, the school’s campus president. I’ll be the one giving you a tour around the campus. But before that, we need to go to the ID room to take you a picture.” Pormal na sabi niya. Tumango ako.
“Ok. But what about my bag?” Sabi ko. Napatingin siya sa maleta ko at pagkatapos ay may pinindot sa tenga niya. A monitor, I think?
“Send Mr. Roque here, now.” Bulong niya sa earpiece. Tapos ay tumitingin siya sa ’kin. “Someone will take it to your dorm room.”
Nagsimula siyang maglakad kaya sumunod ako. Bawat daan na dinadaanan namin ay pinagtitinginan kami ng mga tao pero wala naman silang sinasabi. Maybe Mom’s right. They’re really behave.
Nagpunta kami sa ID room at nagpakuha ako ng picture. May dumating na lalaking naka-suit kanina at kinuha ang bag ko. Sabi ni Nicholas na dadalhin daw ’yon sa dorm ko which made me ask a question.
“Do I have a roommate?” I asked while where walking. Pupunta kami ng library.
“Apparently, yes. Her name is Monica, a senior student like us.” Sabi niya habang nakatingin sa folder.
Huminto kami sa isang nakasaradong pinto na gawa sa kahoy. Kumatok ang kasama ko ng tatlong beses bago namin marinig ang boses ng librarian sa loob.
“Pasok!”
Binuksan ng lalaki ang pinto at pumasok kami sa loob. Bumungad sa ’kin ang hile-hilerang libro na maayos ang pagkakalagay sa bookshelves. Mula sa pinakamalaki hanggang sa pinakamaliit na libro ay kumpleto sila.
Maybe I should spend my vacant time in here reading books.
“The library is open from seven o’clock am to six o’clock pm.”
YOU ARE READING
THE AGENTS: SQUAD
ActionAmanda was a trouble magnet wherever she goes. She's a short-tempered high school girl with so many bullies. Everyone who tried to mess with her were sent to the hospital and was admitted for almost a year. For her, "You'll got bullied if you let th...