Mag isang umiiyak sa madilim na silid, hindi alam kung pano haharapin ang mundong puno ng panghuhusga.
Lalabas sa aking kwarto unang sasalubong ay isang masakit na salita mula sa aking kapatid "wala ka na nga ginagawa dito sa bahay mag d-drama kapa" sinabayan pa ng isang sabunot, hindi ko napigilan sarili ko at nasipa ko sya "nanahimik ako dito inaano ka ba?" Umiiyak na sabi ko sakanya, pumasok ulit ako sa aking silid at umiyak, thinking about suicide.
Isang oras bago naubos luha ko masyado na ata akong mahina araw araw umiiyak
Sinasabi nila "sos yan lang pala problema mo yung iba nga djan walang makain, buti ka nga may nasisilungan yung iba djan wala" gusto ko sila tanungin "bakit laging ganyan sinasabi nyo?"
Alam ko simpleng problema lang 'to pero sa sobrang daming problema na dumarating sakin hindi ko na alam kung ano yung hindi naman dapat problemahin.
Sobrang hirap na hirap na ako pag-aaral, family problem, self problem, mental health, alam Kong simpleng problema lang yan pero diko na talaga kinakaya ehh...
Dati nawawala problema ko pag nagbabasa ako Wattpad pero ngayon kahit pag babasa ng wattpad di na ako naaaliw, Yung mga dating nagpapasaya sakin ngayon wala ng epekto..
Kung mamamatay ako ngayon gusto ko malaman nyo na wag nyo ko gagayahin, mahina ako malakas kayo iloveyou sa nagbabasa nito... I appreciate you<3
