Daha kimsenin okumadığı, yazmaya yeni başladığım bir kitabın girişinde ne söylenir bilmiyorum. Sadece merak ediyorum; kitabım sevilecek mi, okunacak mı, insanlar kitabım hakkında konuşacak mı? Bilmiyorum. Her neyse. İyi okumalar!
...
1. Bölüm
"Bekle beni Buğra, ben de geliyorum"
"Özür dilerim Ada, dayanamıyorum. Biliyorum, hayallerimiz vardı, ben her şeyindim ve emin ol sen de benim her şeyimdin. Ama olmadı işte. Yapamadım. Beni unutma, olur mu?"
"YAPMA-"
Bu konuşmaların arasından tam 8 gün geçti. Buğra olmadan, yapayalnız 8 gün. Ve ben buradayım. Buğra'nın aşağı atladığı uçurumun dibinde. Bensiz gitmesine izin veremem. Bu yolda hep birlikteydik, buna söz verdik. Birimiz yoksak, diğerimiz de yoktu. Birdik. Bir olmak zorundaydık. O gitti, ben yarım kaldım. O beni tamamlamak zorunda, ben onu. Burada yalnızım, o diğer tarafta yalnız. O buraya gelemeyeceğine göre, ben oraya gidiyorum; ölüme.
Uçuruma doğru bir adım daha attım.
"Bekle beni Buğra, ben de geliyorum"
*2 yıl önce*
Dersin başlamasına birkaç dakika kala derin düşüncelere dalmışken, gelen erkek sesiyle irkildim.
"Yanın boş mu?" diye sordu tanımadığım bir çocuk.
"Evet. Neden?" Çüş Ada, bu nasıl soru?(!)
"Oturmak için. Oturabilir miyim?"
"Tabi" dedim. Yanıma oturdu. O insanları incelerken ben onu inceliyordum. Kumral, dalgalı ve boyu kaşlarına kadar olan saçları, beyaz tenine ve koyu kahverengi gözlerine oldukça yakışıyordu.
"Yenisin sanırım." deyip konuşmaya çalıştım.
"Evet. Boş kontenjan olunca bu okula geldim, bir alt okuldaydım."
Tam konuşacakken hoca geldi ve konuşamadım.
Kafamı sıradan kaldırdığımda dersin bitmesine 2 dakika vardı. Yeni çocuğa baktım. O da uyumuştu.
"Pşş!" diye seslendim.
"Ihh ne var?"
"Zil çalacak şimdi." dedim fısıldayarak.
Hiç cevap vermeden kafasını kaldırıp saate baktı yeni çocuk. Gözlerini kısmış, uykulu haliyle saati anlamaya çalışıyordu. Saate bakarken tam olarak "Yükleniyor.." modundaydı. Birkaç saniye sonra kafasını çevirip bana baktı.
"Adın neydi?"
"Ada, ben Ada Asil. Sen?"
"Buğra Duman. Memnun oldum." dedi.
"Ben de." dedim onun yaptığı gibi gülümseyerek.
"Ha bu arada kantin ne tarafta?"
"Koridordan sola dönünce arka bahçeye açılan kapıyı göreceksin. Oradan çıkınca hemen karşında bir kulübe olacak. Orası."
"Tamam sağ ol" dedi ve zil çaldı. Tam sınıftan çıkacakken ona seslendim.
"Bekle beni Buğra, ben de geliyorum"
...
İlk bölümü kısa yapmayacaktım ama boş verin. Öyle fragman gibi olsun diye paylaştım. İkinci bölümü en az 700 kelime yapacağım. BUNDAĞN SONRASIĞ ALLAHU TEĞĞALLAYA EMANEĞT HAYDİ BAKALIM ÖDMKLÖELOFRKMDÖ
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Fuck It I Love You
Teen Fiction"Bekle beni Buğra, ben de geliyorum" dedi, yeni tanıştığı çocuk sınıftan çıkmadan önce. "Bekle beni Buğra, ben de geliyorum" dedi, canına kıymadan hemen önce.
