When Will You Notice That I Love You? | Im Jaebeom

• 21 •

Obudził Cię dźwięk przekręcania kluczy w drzwiach. Otworzyłaś lekko oczy i próbowałaś rozpoznać kto przyszedł do pokoju. Okazał się być to Minseok z talerzem i torbą.

- Przyniosłem Ci śniadanie - powiedział
- Dzięki, możesz już iść - powiedziałaś
- Jeszcze nie skończyłem - powiedział - W tej torbie masz ubrania na dzisiejsze wyjście z Dahyun
- Idź już - powiedziałaś
- Zostanę z tobą - powiedział i usiadł na łóżku

Od razu odsunęłaś się i jak zawsze unikałaś jego wzroku. Nie chciałaś przy nim jeść, bo pewnie zaczął by sobie tworzyć w głowie jakieś dziwne myśli i nie miałaś pewności czy znowu czegoś nie dosypał do dania. Usłyszałaś jak westchnął co chyba nie jest dobrym znakiem.

- Połóż się - powiedział
- Po co mam to robić? - spytałaś
- Po prostu to zrób i nie sprzeciwiaj mi się - odpowiedział

Wyczułaś w jego głosie lekkie zdenerwowanie. Odważyłaś się spojrzeć na jego twarz i próbowałaś coś z niej wyczytać. Nawet nie zorientowałaś się kiedy złapał Cię za biodra powodując, że leżałaś tak jak chciał. Chłopak zaczął podziwiać twoje ciało patrząc uważnie na każdą część twojego ciała. Zaczęłaś coraz szybciej oddychać obawiając się co stanie się za chwilę. Minseok podciągnął twoje nogawki i składał pocałunki na twoich nogach. Kompletnie Cię sparaliżowało. Nie mogłaś się ruszyć i jedyne co robiłaś to patrzyłaś się na sufit. Po chwili chłopak znalazł się nad twoim brzuchem. Podciągnął twoją bluzkę do góry i zaczął masować twój brzuch. Przeklnęłaś ślinę i czułaś jak łzy zbierają się w twoich oczach. Od początku nie lubiłaś kiedy Minseok dotykał Cię w brzuch lub jego okolice. Zamknęłaś oczy kiedy zaczął całować Cię po nim i spięłaś się. Położył dłoń na twoim brzuchu i podniósł się lekko żeby wyciągnąć z szafki nocnej nożyczki. Rozciął twoją bluzkę odsłaniając twój dekolt. Wrócił do całowania twojego brzucha. Chłopak czuł, że nie lubisz tego, więc chciał się z tobą podroczyć. Poczułaś jak jeździ językiem od twojego brzucha aż do twojego ucha, przy którym się zatrzymał.

- Wracaj dzisiaj szybko do domu. Potrzebuję Cię - szepnął Ci do ucha

Minseok podniósł się i wyszedł z pokoju. Poczułaś jak łza spłynęła Ci po policzku. Podniosłaś się do siadu i spojrzałaś na talerz. Postanowiłaś, że nie będziesz jeść. Wyciągnęłaś ubrania z torby, którą przyniósł Minseok i ubrałaś się w nie. Drzwi od twojego pokoju ponownie się otworzyły, ale tym razem w pokoju pojawił się ten wysoki chłopak,. który zazwyczaj prowadzi Cię do pokoju.

- Masz zejść do salonu - powiedział

Westchnęłaś, podniosłaś się z łóżka i wyszłaś z pokoju. Chłopak zamknął drzwi, złapał Cię za rękę i zaczął prowadzić do salonu.

- Czemu nie chcesz mi powiedzieć jak się nazywasz? - spytałaś
- Nie powinno Cię to interesować - odpowiedział

Nic więcej nie powiedziałaś i po chwili znaleźliście się w salonie. Usiadłaś na kanapie, na której siedział Minseok. Czułaś jego wzrok na sobie. Chłopak odgarnął twoje włosy z szyi i przyssał się do niej. Przeklnęłaś ślinę i próbowałaś go odciągnąć od siebie jednak nie wychodziło Ci to. Przez salon przeszedł Kyungsoo, który patrzył na całą sytuację ze smutnym wzrokiem i po chwili spojrzał na wysokiego chłopaka wykonując z nim porozumiewawcze spojrzenia. Minseok oderwał się od Ciebie i uśmiechał się jak zawsze.

- Jestem taki wkurzony, że zaraz musisz iść - powiedział
- Nie rób nigdy więcej takich rzeczy - powiedziałaś
- Nakręciłaś mnie teraz jeszcze bardziej i zaraz się nie powstrzymam i odwołam twoje wyjście - powiedział

W domu rozległ się dźwięk dzwonka do drzwi. Jeden z ludzi Minseok'a otworzył drzwi i do środka weszła Dahyun.

- Cześć, co u was słychać? - przywitała się
- Wszystko w porządku - odpowiedział Minseok
- T.I, jeśli jesteś gotowa to chodźmy - powiedziała
- Tylko wracajcie szybko, bo muszę coś omówić z moją najukochańszą narzeczoną - dodał Minseok
- Macie już ustaloną datę ślubu? - spytała
- Jeszcze nie - odpowiedział Minseok
- To może przejdziemy się po jakiś sklepach związanych ze ślubem? - zaproponowała
- Myślę, że to dobry pomysł - powiedział - Co o tym myślisz, kochanie?
- Tak, chodźmy już - powiedziałaś