Bugün her zamanki gibiydi yatağımı toplayıp, formamı giymem bir olmuştu zaten. Kapım açınca ananemin kahvaltıyı hazırladığını gördüm. Ona günaydın derken yanağınıda öpmüştüm. Ananemle kahvaltı yaptıktan sonra okula doğru yol almaya başladım. Ananem çok yaşlı değildi. 51 yaşındaydı ve doğduğu zamandan beri çalışıyordu. Önceden köyde yaşıyordu sonradan dedem sayesinde buraya gelmiş. Babamla annemi yazması ve konuşması o kadar zorki gözyaşlarımı tutamıyorum. Annem beni doğuruken ölmüş babam ise aynı günde üzüntüden trafik kazası geçirip ölmüştü. Ben yolu tamamlamayı bitirdikten sonra okula varmayı başarmıştım. Sınıfa girdiğim anda geç kaldığımı farketmiştim. Aslında farketmeden yolu uzatmıştım. Sınıfta hoca "Kumsal" dediğinde ona baktım hemen "kumsal aşşağıya in seni orda bekliyorlar" dedi
Ben hemen Elmas'a bakıp noldu diye mimiklerimi oynattığımda bilmiyorum işareti yaptı. Soğuk ve boş koridorda yürürken merdivenleride inmiştim. Müzik hocası yani Ferhat hocayı görmüştüm.
" Kumsal niye bu kadar geç kaldın. Her neyse beni takip et" dedi.
onu takip ederken müdürün odasında olduğumu farketmiştim. Müdür yanına doğru gelirken korkmuştum. Şu ana kadar okuldan hiç şikayet almamıştım. Bana güldüğünde içimi çekip rahatladım. " Çok fazla uzatmicam kızım"
Derken kapı çalınmıştı içeri ananemin girdiğini görünce şaşırdım ! Ananem bana telaşlı telaşlı bakarken kafamı salladım. Müdür hemen atladı zaten.
" Hanımefendi endişelenicek bir şey yok iyi birşey için sizi rahatsız ettim"
Bize hemen koltuğu gösterdi. Bizde oraya oturduk. Müdür başladı konuşmaya.
"Hanımefendi kızınızın yeteneğini harcamak istemiyoruz bu okulda o yüzden daha iyi yerlere gelmesini istiyoruz"
Dedi ve şaşkınca baktım müdüre.
"Bunun için bir yarışmaya girecek ve birinci olmaması için bir neden yok ve bu yüzden burda yeterince iyi ve temkinli çalışamıyacağı için bir özel okulu temsil edecek ama maddi parasıyla okulumuz yenilenecek o özel okul tarafından"
Derken gözlerim daha büyük açıldı ve ananemin gülümediğini gördüm.
" Ve bundan sonra özel okuldada okuma fırsatı yakalayacak. Yani burslu olucak ama tek sizin için sakıncası başka bir şehirde olması ama orda herşeyi tamam karar sizin elinizde " derken
Ananemin yüzü asıldı. O güzel dişlerini dudaklarıyla kapattığında bende üzüldüm. Ananem
" Kararı kızım verir ben ona sadece destek çıkarım" dedi
"İstemiyorum o zaman " dedimde müdür bey kendi çıkarları için
"Sen bi düşün kızım hemen karar verme" dedi
Ananemde "iyi günler" diyip ayağa kalktı. Müdürde "iyi günler doğru bir karar vereceğinize inanıyorum " dedi
Müdürün odasından çıktıktan sonra ananem
"Kızım akşam konuşuruz ve bu konuyu şimdi benim işe gitmem gerek" dedi
Ananeme gülümseyerek bende
"Tamam anane görüşürüz" dedim ananeme sarıldıktan sonra ananem yavaş adımlarla çıkışa yöneldi. Bende merdivenleri yavaş yavaş çıkarken bu işi düşünmeye bşladım. Okul kendi çıkarları için özel oku iyi olabilir ama arkadaşımı bırakmak , okulumu , ananemi çok zordu . Yok yok ben ne diyorum. Sınıfın kapısını tıkladığımda "Gir" diye bir ses gelince içeri girdim. Sonra sırama oturduktan 5 dakka sonra zil çaldı. Elmas hemen yanıma oturdu. Elmas benim 3 yıldır tek arkadaşım. Hemen zaten " niye çağırmışlar seni" diye sordu bende olayı kısaca özetledim. Elmas ayağa kalkıp zıplamaya başldı
"Kızım evet dedin heralde ay inanmıyorum özel okul ya"
"Hayır dedim"
"Ne dedin"
"Hayır"
"Kumsal seni öldürücem ne diyosun sen. Seni anlayamıyorum." dedi
"Başka şehirde o yüzden kabul etmedim" dedim
"kızım olsun 1,5 sene işte katlanırsın"
"Ne kadar eminsin yarışmayı kazanıcağımdan." dedim
"Eminim tabi senin o güzel sesini özel okul beyenmiş jurilermi beyenmeyecek" dediğinde
"Ne yapacağımı bilemiyorum aklım çok karışık" dedim
"Kızım ananeme daha iyi bir hayat vermek istemiyomuydun sen"
"Aynı şey değil" "Aynı şey bazı şeyleri başarmak için çabalaman gerekir" dedi bende kafamı sıraya gömdüm. Ne yapacağımı bilmiyordum...
