Suçum Aşktı

Bir Aşkın Sonu Diğerinin Başı

Efe

Sadece etrafıma baktım ona 9. sınıftan beri aşıktım ve bu yıl ona çıkma teklifi etmeyi düşünüyordum. Aptaldım... Hemde çok aptal. Ayağa kalkıp tuvalete gittim. Evet dediğini duymak istemiyordum.

Feyza Korkmaz

Söylediğime inanamıyordum ama Cerenden duyması daha kötü olurdu. Herkes Ekin'e bakıyordu o sırada Efe kalkıp gitti. Aklıma kendine kötü bir şey yapabileceği geldi. Ekin ağzını açtı konuşmaya başlayacaktı.

-Feyza... Üzülme ama. Kabul edemem.

-Peki...Neden

-Sen gerçekten daha iyilerine layıksın

Aradan biri

-At yalanı... diye bağırdı

Ayağa kalkıp bahçeye indim onlar şişe çevirmeye devam etti. Bahçede yürüyordum. Sanki bir uçurumun sonuna koşarmış gibi şu an tek istediğim şey gebermekti. Ekin artık yüzüme bakmazdı. Zil çaldı içeri girmek zorundaydım. Efe'yi gördüm 

-"Efe ben" 

-"Feyza tek kelime duymak istemiyorum"

-"Çok üzgünüm"

-"Seni reddetti değil mi-?

-"Yapma...Gerçekten duvara tosladım sadece gençlik hayali. Ona gerçekten aşık değilim."

-"Bu yalana keşke inanabilsem keşke inanabilsem. Feyza anasını satıyım inanamıyorum. Gözlerini gördüm ona aşkla bakıyordu. Benim hep sana baktığım gibiydi..."

Diyecek bir şey bulamadım.

-"Sınıfa çıkalım" dedim. başı ile onayladı

Sınıfa çıktık saatler geçti ve son ders oldu dersi dinledim. Daha doğrusu dinlemeye çalıştım Damla yanıma geldi bugün ona çıkma teklifi etmişti ve Ekinle çıkıyorlardı.

-"Sevgilime yavşarsan seni gebertirim"

Ayağa kalkıp:

-"O iş bitti Damla"

Baktım Efe iniyordu koşarak peşine takıldım Tanrım çok hızlıydı okuldan çıktık sonunda yetişmek üzereydim. 

-"Efe Efe!"

-"Yine ne var Feyza."

"Hızlıca bir soru sormak istiyorum"

"Sor."

"Benimle çıkar mısın Efe?"