Adım aleyna sizlere hayatımı yani bitmiş bi hayatımı anlatıcağım ama biri yani bi erkek var sadece kalbimi ona açtığım bi erkek bu erkek dediğim kişinin. İsmi burak benim annem babam hayatta ama annem bi hırs yüzünden beni yetimhaneye bıraktı 17 yaşıma kadar kaldım ama artık ayaklarım üstünde durabilen bi kadınım şu anda ise yeni yaşıma 18 yaşıma geldim ben aleyna
Ve benim kimseye ihtiyacım yok sadece bi kişi hariç o çocukla burak
Ben artık onsuz yapamaz oldum gecenin karanlığında yürüyüşe çıktım her zamanki gibi , o gün burak elinde bir gül bana doğru geliyordu birden kalbim durdu sonra karşıma geçip bana "bu gülü unutma çünkü bi daki geldiğimde sadece bi tane değil bir demet ve yanında çikolata ile geliceğim" dedi ve o gül bu güldü
Fotoğrafta rengi pek gözükmüyor ama bana inanın kalbim kadar kırmızı idi ❤ burak oradan ayrıldı yani yanımdan ,yürüyüşüme devam ettim ve gülü sımsıkı tutarak evin yolunu tuttum ve bugünü unutmuyacağıma emindim ama bir yandanda üzgündüm onun ailesi yani buraığın ailesi beni pek sevmiyor çünkü ailem dostlarım hayatım onların hayatına uygun değil imiş ben kalbimi oğullarına verir iken onlar bana bi tırnanın ucunu vermiyorlar ve o yüzden buraktan soğumak istedim ama kalbim en önemlisi ben bunu yapamadım yapamam sevgim ona sonsuz ...💘💘