"Ya ben sana böyle mi dedim Şeyma" kulağımda annemin sesi çınlıyordu resmen. Bağırıyordu, bağırıyordu susmak bilmiyordu. Her sabah annem yüzünden saat 9'da uyanıyordum, ve her sabah bağırmasını çekiyordum. Haftada iki kez bize geliyordu Şeyma abla. Annem çok titiz birisi olduğu için her gün temizlik yapıyor.
Yatağımdan kalkıp çalışma masamın üstünden telefonumu alıp saate baktım, her zaman ki gibi saat gene 9'du. Telefonumda ki bildirimlerden okul itiraf bölümlerine girdim, her sabah girerdim oraya, annem ne kadar girme dese de. Grupta atılan linke girdi. Sayfada bizim okuldan birsi ve en yakın erkek arkadaşım birbirlerine sarılmış bir şekilde gördüm. Başta çok saçma buldum, ama yakışıyorlardı da. Arkadaşımın adı Emre, ama kızın adını bilmiyorum. Bende selin Ay kar. 16 yaşındayım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Evet bu benim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Buda tam on senemi geçirdiğim arkadaşım. Emre. Ailemden herkes onu çok iyi tanır ve severler. Emre çok uysal bir çocuk, kimseye bir zararı hiç olmadı. Ama fotoğrafda görünce şaşırdım. Çünkü o çok soğuk ve sert birisi. Odamadan çıkıp banyoya doğru gittim. Kapıyı kapatıp musluğu açtım, suyu yüzüme çarptım. Sabah sabah daha yataktan yeni kalktığım için mi su bu kadar soğuk geliyordu. Musluğu kapatıp havluyla yüzümü sildim.
Her şeyimi halledip banyodan çıktım. Annem hala Şengül ablaya ne yapacağını söylüyordu. "Selin yemek yedin mi kızım" "Hayır hazır mı ki" "Evet mutfakta tabak yaptım sana" "Tamam" Mutfağa gidip kendime bir çay koydum hemen. Telefonumda ki bildirimler yüzünden eşortmanımdan bir titreme olmuştu. Çaydanlığı yerine koyup elimi eşortmanıma koyup titreyen telefonumu çıkardım. Bir sürü mesaj vardı ve bir sürü cevapsız arama. Hemen kimlerin mesaj atıp aradıklarına baktım. Emre aramıştı, Cansu aramıştı, ilayda ve Keremde aramıştı. Hemen Emre'yi aradım. Telefonu direk açtı, ama tiz bir ses geliyordu. Korkmuştum. -Alo, Emre -Selin -Emre iyi misin? Sesin çok kötü geliyor -Ben özür dilerim. Böyle olmasını istemiyordum -Emre bir sakin ol, ne olmasını istemiyordun
Çok kötü ağlıyordu çok kötü olmuştum, onu ilk defa böyle görmüştüm. -Emre evde bir şey mi oldu Böyle söyleyince daha çok ağlamaya başladı -Emre tamam ağlama bana ne olduğunu anlat lütfen -Selin ben çok pişmanım Hüngür hüngür ağlıyordu. Onun bu sesini duyunca içim parçalanıyor girdiydi. -Beni afede bilir misin? -Ya Emre saçma saçma konuşma. Sen ne yaptında ben seni afediyim. Bir kendine gel ve bana nerde olduğunu söyle. Yada dur bana konum at oraya geliyorum
