Forced

Chapter 1

Alaska's Pov

"Hey" bulong ko sa kanya."Wake up" dagdag kong sabi sa kapatid ko.

"North" tawag ko sa pangalan.

"Ate, I'm still sleepy" pagmamaktol niya.

"As I promised kagabi, na pupunta tayo sa isang hotel at kakain ng medium-rare steak" sabi ko na ikakasigla ng buhay niya.My brother is a mukbanger,pero hindi tumataba.Present naman siya kapag may de-worming sa school nila.

"Really?"

"Hell yeah"

Our parents died. Masakit man isipin pero kailangan tanggapin. My lolo who is in the hospital, bata pa kame ay siya na ang nag-aalaga sa amin.

Tanggap ko na hindi na babangon ang kompanyang pinatayo ng lolo. Wala akong alam d'yan. Tanggap ko naman na magiging mahirap kami.

I'm strong and independent woman.

Ang ikakabahala ko lang ay ang kapatid ko. Nabuhay siya sa mga sosyal na lugar. Hindi siya makakatulog kapag walang humidifier sa tabi niya. Pano na siya? Hindi niya alam ang tuyo at bagoong.

"I'm done"

"Let's go?"

"We'll check lolo first sa hospital, and magla-lunch afterwards" sabi ko.

Sumakay kami ng grab dahil wala na kaming sasakyan. Lahat nakasangla.

Kompanya namin nakasangla.

Ang tanging solusyon lang ay magpapakasal ako sa apo ng kaibigan ni lolo. Madami silang pera kaya  may chance pa na makukuha ang kompanya namin. Hindi naman ako naniniwala sa love kaya okay lang na ipapakasal ako sa taong hindi ko naman mahal.

...

Nakaabot na kami sa hospital. Pumunta kami sa silid ni lolo.

"Hi lolo" masayang bati ni North.

"How are you, lo?" Tanong ko.

"Nothin' new, same old shit" tumawa naman kami. Alam kong malapit na siyang mawawala pero matagal na naming tanggap. Tatanggapin nalang.

"Nagpa-reserved ako sa isang hotel, at doon kayo kakain ng lunch"

"Talaga, lolo?Why?How?" Di makapaniwalang sambit ni North.

"Yeah. Through my powers,pwede akong magpareserved ng lunch sa hotel in just one snap. I love both of you. You both are my treasure. Remember that lolo always loves you. Kahit mawala na ako, mananatili pa din kayo sa puso ko" malumanay na sabi ni lolo.

Hindi ko mapigilang mapaluha.

Hindi ko siya mapigilang mayakap.

"Take care of your brother. Huwag mo siyang pababayaan. Don't be such a brat, North" baling niya sa kapatid ko.

"North, be good. I'm sorry at naranasan niyo ito. I'm very-very sorry, sweety. Huwag mong papairalin yung malakas mong trip. Magpakabait ka na, kayo" 

"Lolo, no need to say sorry. Gagaling pa po kayo, magpapagaling po kayo. Palagi akong puyat dahil hindi na kita katabi" sabi ko. I can't sleep without smelling my lolo's armpit. Weird na kung weird, pake niyo.

"Hahaha soon, Alaska, soon. Baka gutom na kayo. Punta na kayo doon" paalala niya sa amin. Pagkabukas palang ng pinto ay parang may kumikirot sa dibdib ko.

Hindi ko maintindihan.

"Ate, hurry up.I need to taste those steaks" masigla niyang sabi sa akin.