SB-6

283 24 12
                                    

Lütfen okuduktan sonra oy vermeyi unutmayın .

Iyi okumalar :)

İki man kafayı odamdan yollayıp içine ettikleri moralimi düzeltmeye çalıştım.Tanrı aşkına bu çocuklara aileleri ne içiriyordu ? Ben küçükken sessiz salak bir şeydim. Yeni nesil kudurmuş.

Gözlerimi kapatıp hayal kurmaya başladım. Herkes hayatında bir kez bile olsa aşkı tatmıştır . Aşkın heyecan verici tadını almıştır. Adrenalinin kanında pompalandığını en az bir kere hissetmiştir. İnsan ne kadar genç olsa bile bazı şeyleri hissetmiştir. Sevginin sıcaklığını , şefkati  , arzuyu , merhameti ...

Beynim dinlediğim şarkının ritmiyle çok uzaklara gönderdi beni. İlk aşkımın yanına postalandım .
Yağız.
İlk aşkım.
İlk sevgilim.
İlkim.

5. sınıfta ilk kez aşkı hissetmiştim. Yaşım küçüktü belkide ama aşk yaşa değil kalbe bağlıydı. Yağızla 2 yıl boyunca çıkmıştık. Onunla gerçekten aşkı hissetmiştim. O zamanlar Van/Erciş'te yaşıyorduk. Babam asker olduğu için tayin işleriyle uğraşıyorduk. 23 Ekim 2011 günü saat 13.41'de deprem oldu. Arkadaşlarımla odamda , bilgisiyardan oyun oynuyorduk . Deprem olurken ben direk bilgisiyarıma sarılmıştım. 5. katta olduğumuz için depremi çok iyi hissediyorduk. Deprem durmak bilmiyordu. Odamdan anneme seslendim . Ona bir şey olmasına dayanamazdım. Sonra annemi gördüm hiç ağlamamış gayet soğuk kanlı bir biçimde arkadaşlarımı aşağıya indiriyordu. Ona sarıldım ve onu sevdiğimi söyledim. Annemide yanıma alıp merdivenlerden aşağıya koşturduk. Evimizin önündeki parkta toplanırken herkes ağlıyor ve hıçkırıyordu. Sonra annemle kendime baktım ve gayet normal göründüğümüzü düşündüm . İkimizde ağlamamıştık ve gayet seri bir şekilde başkalarına yardım ediyorduk. Annem hamile olan alt komşumuzu sakinleştirirken , bende arkadaşlarımı sakinleştiriyordum. Babam burada değildi. Dedem kalp krizi geçirdiği için İzmir'e gitmişti. Etrafıma bakındım . İnsanlar neden ağlıyordu ? Hiç kimse ölmemişti ve apartmanlar yıkılmamıştı. Aybüke ablayla lojmanın ön girişine koştuk ve önümüzdeki erkek yurdunun yana doğru eğilerek bir anda yıkılmasına şayit olduk. İçeride insanlar vardı ve ambulanslar buraya doluşmuştu. Babam olmadığı için Meltem'lerin arabasıyla alay komutanlığına gittik ve orada kaldık. Bir kaç gün sonra uyurken tekrardan deprem olmuştu. Bu sefer korkmuştum . Hatta ağlamış bile olabilirdim. 5 gün sonra yeni yapılan 'Tedaş' binasının yıkıldığını öğrendim. Feyza , arkadaşım tüm ailesiyle birlikte göçük altında kalıp ölmüştü. Günlerce ağlamıştım. Kazım Karabekir okulu yıkıldığından dolayı başka okullara transfer olmuştuk ve yeni yapılan okullarda eski sınıfımızla okuyorduk. Her şey düzensizdi. Bu düzensizlik içerisinde 5. sınıfı bitirmiştim ve yaz tatiline girmiştik. Yaz tatilinde koşup eğlenmiş , gece 2 lerde eve gelmiştim . Lütfen fesat düşünmeyin .

6. sınıfa başlarken hala Yağızla çıkıyorduk ve onu seviyordum. 6. sınıfta eski okuluma devam ettim. Bir gün servisle eve giderken açık camdan kolumu uzatmıştım . 2 kürt koluma kalem batırıp küfür etmişlerdi.Bu olaydan sonra özel koleje yazıldım . Ben başka okula giderken Yağız beni Göksuyla aldatmıştı. Benim sevdiğim çocuğu o almıştı. İşte bir tek o gün bir erkek için ağlamıştım. 1 ay olmadan tekrar barıştık. Göksu benim en yakın arkadaşımdı . Aramız açılmıştı ve işler çok karışmıştı . Anlatamayacak kadar çok şey yaşamıştım ve bunların hepsini buraya dökmekten utanıyordum. Çok iyi şeyler yapmamıştım. Hayatımda çok iyi anılarım olmamıştı. 7. sınıfta buradan taşınıyorduk ve Alp diye bir arkadaşım vardı. Bana Yağız'ın benden ayrılacağını söylemişti ve ben Yağız'dan ayrılmıştım. Yağız çok üzülmüş ve benden ayrılmayacağını söylemişti. Aramızı Alp açmıştı. Ben bu Alplerden ne çekiyordum ? Zaten 7. sınıfa başlarken Çorluya taşınmıştık. Ve Yağızla hiç konuşmamıştık. Numarasını silmiştim . Hemen facebook'a girip Yağız'a mesaj attım.

" Selam . Konuşmayalı çok zaman oldu ve aklıma geldin mesaj atayım dedim . Nasılsın ? "

Yağız'ı asla unutmadım . Kim ilk aşkını unuturdu ki ? Bazen onu hala seviyor muyum diye düşünüyordum. Sanırım onun yeri asla kalbimden silinmeyecekti.

Öte yandan Alp'i düşündüm .

Kalbimde bir Yağız'ı tarttım bir de Alp'i.

Yağız daha ağır basıyordu.

Mükemmel birde bu eksikti !

Söyle BanaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin